سنانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

ابوالحسن سنان به علم حیل و شعبده و سیمیا آگاه بود و عقیده به «[[تناسخ]]» را در مذهب اسماعیلی وارد کرد و دعوی علم غیب داشت و می ‏گفت از حوادث پیش از آن که واقع شود خبر می‌دهد. سرهای دشمنان خود را که می‌برید با آنان سخن می‏‌گفت و با انواع فریب و حیل مردم را به خویشتن معتقد می‏‌کرد. مدعی بود که محمد بن اسماعیل در وی حلول کرده است و از این جهت ادعای الوهیت داشت. پیروانش او را می‏‌پرستیدند و جان و مال خود را فدایش می‏‌کردند. او کیش خود را از اسماعیلیه ایران و الموت جدا کرد و دستگاه دیگری در شام برای فریب مردم ترتیب داد و قلاع فراوانی در شام بنا کرد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 237  با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>