پرش به محتوا

سوره اعراف: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲
جز
تمیزکاری
جز (جایگزینی متن - ']]↵<references />' به ']]')
جز (تمیزکاری)
خط ۳۷: خط ۳۷:
=مفهوم کلی سوره=
=مفهوم کلی سوره=


*اصول دعوت پیامبران ([[توحيد|توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]])؛
* اصول دعوت پیامبران ([[توحيد|توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]])؛
*سرگذشت پیامبران (آدم، نوح، لوط و...)؛
* سرگذشت پیامبران (آدم، نوح، لوط و...)؛
*شناخت نامه ی اعراف، عرش، میزان و عالم ذرّ؛
* شناخت نامه ی اعراف، عرش، میزان و عالم ذرّ؛
*عدالت‌گرایی و قرآن دوستی<ref>تفسير قرآن مهر، ج 7، ص 21.</ref>.
* عدالت‌گرایی و قرآن دوستی<ref>تفسير قرآن مهر، ج 7، ص 21.</ref>.


=اسامی سوره=
=اسامی سوره=


#اعراف،
# اعراف،
#المص،
# المص،
#میقات،
# میقات،
#میثاق<ref>بصائر ذوى‌التمييز فى لطائف الکتاب العزيز، ج 1، ص 203.</ref>.
# میثاق<ref>بصائر ذوى‌التمييز فى لطائف الکتاب العزيز، ج 1، ص 203.</ref>.
#
#


خط ۵۳: خط ۵۳:


#«سوره اعراف»؛ به خاطر اینکه لفظ اعراف در آیه چهل‌وهشتم این سوره آمده است<ref>همان.</ref>.
#«سوره اعراف»؛ به خاطر اینکه لفظ اعراف در آیه چهل‌وهشتم این سوره آمده است<ref>همان.</ref>.
#«سوره المص» بعضی از سوره‌هایی که با [[حروف مقطعه]] شروع شده‌اند با اسم همان حروف مقطعه شان نام‌گذاری شده‌اند؛ مثل سوری اعراف که «المص» هم نامیده شده است<ref>تفسير قرآن مهر،ج7، ص24.</ref>.
#«سوره المص» بعضی از سوره‌هایی که با [[حروف مقطعه]] شروع شده‌اند با اسم همان حروف مقطعه شان نام‌گذاری شده‌اند؛ مثل سوری اعراف که «المص» هم نامیده شده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج7، ص24.</ref>.
#«سوره میقات»؛ به خاطر اینکه ذکر [[ميقات|میقات]] [[حضرت موسی]] در آیه یکصدوچهل‌وسوم این سوره آمده است<ref>بصائر ذوى‌التمييز فى لطائف الکتاب العزيز، ج 1، ص 203.</ref>.
#«سوره میقات»؛ به خاطر اینکه ذکر [[ميقات|میقات]] [[حضرت موسی]] در آیه یکصدوچهل‌وسوم این سوره آمده است<ref>بصائر ذوى‌التمييز فى لطائف الکتاب العزيز، ج 1، ص 203.</ref>.
#«سوره میثاق»؛ به خاطر اینکه ذکر عهد و میثاق الست در آیه یکصدوهفتادودوم این سوره آمده است<ref>همان.</ref>.
#«سوره میثاق»؛ به خاطر اینکه ذکر عهد و میثاق الست در آیه یکصدوهفتادودوم این سوره آمده است<ref>همان.</ref>.
خط ۵۹: خط ۵۹:
=تعداد آیات و کلمات و حروف=
=تعداد آیات و کلمات و حروف=


*سوره اعراف دویست‌وشش آیه دارد<ref>التفسير الکبير: تفسير القرآن العظيم (الطبرانى)، ج 3، ص 115.</ref>.
* سوره اعراف دویست‌وشش آیه دارد<ref>التفسير الکبير: تفسير القرآن العظيم (الطبرانى)، ج 3، ص 115.</ref>.
*سوره اعراف سه‌هزاروسیصدوبیست‌وپنج کلمه دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است)
* سوره اعراف سه‌هزاروسیصدوبیست‌وپنج کلمه دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است)
*سوره اعراف چهارده‌هزاروسیصدوده حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)
* سوره اعراف چهارده‌هزاروسیصدوده حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)
*
=محتوا و موضوعات=
=محتوا و موضوعات=


خط ۷۵: خط ۷۴:
[[ابى‌بن‌کعب|ابی‌بن‌کعب]] از [[پیامبر اسلام|پیامبر‌گرامی اسلام]] روایت کرده است که هر کس سوره اعراف را بخواند، خداوند میان او و [[شیطان|شيطان]] پرده‌ای قرار می‌دهد و روز قیامت حضرت آدم [[شفاعت|شفیع]] اوست.
[[ابى‌بن‌کعب|ابی‌بن‌کعب]] از [[پیامبر اسلام|پیامبر‌گرامی اسلام]] روایت کرده است که هر کس سوره اعراف را بخواند، خداوند میان او و [[شیطان|شيطان]] پرده‌ای قرار می‌دهد و روز قیامت حضرت آدم [[شفاعت|شفیع]] اوست.


==عدم حزن و حساب در قیامت==
== عدم حزن و حساب در قیامت ==


[[عياشى|عیاشی]] به اسناد خود از [[ابوبصير|ابوبصیر]]، از [[امام صادق]] روایت کرده است که هر کس سوره اعراف را در هر ماه بخواند، روز قیامت از کسانی است که آنان را بیمی نیست و محزون نمی‌شوند و اگر در هر [[روز جمعه]] بخواند، از کسانی است که در روز قیامت حساب ندارند.
[[عياشى|عیاشی]] به اسناد خود از [[ابوبصير|ابوبصیر]]، از [[امام صادق]] روایت کرده است که هر کس سوره اعراف را در هر ماه بخواند، روز قیامت از کسانی است که آنان را بیمی نیست و محزون نمی‌شوند و اگر در هر [[روز جمعه]] بخواند، از کسانی است که در روز قیامت حساب ندارند.


==شهادت در قیامت==
== شهادت در قیامت ==


[[امام صادق(ع)|امام صادق]] فرمود: در این سوره آیات محکمه وجود دارد. قرائت و عمل به آن را ترک نکنید که روز قیامت برای کسانی که قرائت کرده‌اند، شهادت خواهد داد<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج9، ص41.</ref>.
[[امام صادق(ع)|امام صادق]] فرمود: در این سوره آیات محکمه وجود دارد. قرائت و عمل به آن را ترک نکنید که روز قیامت برای کسانی که قرائت کرده‌اند، شهادت خواهد داد<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج9، ص41.</ref>.
خط ۸۵: خط ۸۴:
=محل و زمان نزول=
=محل و زمان نزول=


*سوره اعراف مکی است. از [[قتاده]] و [[ضحاک]] روایت شده است که این سوره مکی است، بجز آیه‌های «وَ سْئَلْهُمْ عَنِ الْقَرْیَةِ... بِما کانُوا یَفْسُقُونَ» (163 تا 165) که در [[مدينه|مدینه]] نازل شده‌اند <ref>همان.</ref>.
* سوره اعراف مکی است. از [[قتاده]] و [[ضحاک]] روایت شده است که این سوره مکی است، بجز آیه‌های «وَ سْئَلْهُمْ عَنِ الْقَرْیَةِ... بِما کانُوا یَفْسُقُونَ» (163 تا 165) که در [[مدينه|مدینه]] نازل شده‌اند <ref>همان.</ref>.
*تاریخ نزول سوره اعراف در ما بین هجرت [[مسلمانان]] به [[حبشه]] و [[اسراء]] است<ref>حجة التفاسير و بلاغ الاکسير ، مقدمه اول ص 20.</ref>.
* تاریخ نزول سوره اعراف در ما بین هجرت [[مسلمانان]] به [[حبشه]] و [[اسراء]] است<ref>حجة التفاسير و بلاغ الاکسير، مقدمه اول ص 20.</ref>.


نزول این سوره قبل از [[سوره جن]] و پس از بازگشت [[رسول اکرم]] از سفر تبلیغی [[طائف]] در سال دهم [[بعثت]] بوده است<ref>همان، ص30.</ref>.
نزول این سوره قبل از [[سوره جن]] و پس از بازگشت [[رسول اکرم]] از سفر تبلیغی [[طائف]] در سال دهم [[بعثت]] بوده است<ref>همان، ص30.</ref>.
خط ۹۶: خط ۹۵:
=ویژگی=
=ویژگی=


سوره اعراف یکی از هفت سوره طولانی قرآن ([[سبع طوال]]) می‌باشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سوره‌های بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال می‌گویند ولی برخی دیگر هفتمی را یونس می‌دانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نیست (این قول [[سعيد بن جبير|سعید بن جبیر]] می‌باشد)<ref>المحرر الوجيز فى تفسير الکتاب العزيز، ج 3، ص 373 ، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>
سوره اعراف یکی از هفت سوره طولانی قرآن ([[سبع طوال]]) می‌باشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سوره‌های بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال می‌گویند ولی برخی دیگر هفتمی را یونس می‌دانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نیست (این قول [[سعيد بن جبير|سعید بن جبیر]] می‌باشد)<ref>المحرر الوجيز فى تفسير الکتاب العزيز، ج 3، ص 373، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>
روایت از [[رسول خدا]] نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و [[سوره هاى مئين|سوره‌های مئین]] را به جای [[انجيل|انجیل]] و [[سوره هاى مثانى|سوره‌های مثانی]] را به جای [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.
روایت از [[رسول خدا]] نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و [[سوره هاى مئين|سوره‌های مئین]] را به جای [[انجيل|انجیل]] و [[سوره هاى مثانى|سوره‌های مثانی]] را به جای [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.


خط ۱۰۳: خط ۱۰۲:
سوره اعراف اولین سوره‌ای است که در چینش فعلی قرآن، با نام حروف مقطعه (المص) خوانده شده است.
سوره اعراف اولین سوره‌ای است که در چینش فعلی قرآن، با نام حروف مقطعه (المص) خوانده شده است.


توضیح آن که بیست‌ونه سوره از سور قرآن با حروف مقطعه شروع شده‌اند که غیر از بقره و آل عمران، همگی مکی اند. بعضی از این سوره‌ها نیز با حروف مقطعه شان نام‌گذاری شده‌اند؛ مثل سوری اعراف که «المص» هم نامیده شده است<ref>تفسير قرآن مهر،ج7، ص24.</ref>.
توضیح آن که بیست‌ونه سوره از سور قرآن با حروف مقطعه شروع شده‌اند که غیر از بقره و آل عمران، همگی مکی اند. بعضی از این سوره‌ها نیز با حروف مقطعه شان نام‌گذاری شده‌اند؛ مثل سوری اعراف که «المص» هم نامیده شده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج7، ص24.</ref>.


آخرین آیه این سوره (آیه 206) [[سجده]] تلاوت دارد.
آخرین آیه این سوره (آیه 206) [[سجده]] تلاوت دارد.
خط ۱۱۴: خط ۱۱۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: قرآن]]
[[رده:قرآن]]
[[رده: سوره‌های قرآن]]
[[رده:سوره‌های قرآن]]
۴٬۹۳۳

ویرایش