|
|
| خط ۹۴: |
خط ۹۴: |
| === جهاد === | | === جهاد === |
|
| |
|
| سید قطب در بخشی از کتاب"معالم فی الطریق"تـحت عنوان"الجهاد فی سبیل اللّه" توضیح می‌دهد که منظورش از مفهوم جهاد تمامی معانی آن است و نه آن‌طور که مأیوس و شکست خوردگان آن را تا حد "جنگ دفاعی" پایین آورده‌اند و یاد آن را با مـبارزه درونـی مؤمن علیه تهدیدها و هوس‌ها محدود می‌کنند. اگر فکر کنیم که تنها با حرف می‌توانیم به جهاد مبادرت ورزیم به بیراهه و سراب رفته‌ایم: برقراری حکومت خداوند بر روی زمین و محو حـکومت بـشری، گرفتن قدرت از دست بندگان غاصب و برگرداندن آن به خداوند، اقتدار بر اساس قانون الهی، و از بین بردن قوانین ساخته بشر تنها از طریق موعظه و حـرف صـورت نخواهد گرفت.
| | کمک ایشان به میراث فکری [[اخوان‌المسلمین]] سنتی، برداشت روشن و صریح او از تحول ساختاری در روابط میان دولت و جامعه مدنی بود که از زمان ''رژیـمن نـاصر'' آغاز شـد. سید قطب با کنار گذاشتن اصطلاحات جنبش و حرف به‌طور ضمنی به تبلیغ اسلام از طریق شمشیر و کـتاب که هردو لازم و ملزوم و مکمل یکدیگرند اشاره می‌کند. هریک از این دو ابزار زمـینه کـاربرد خـاص خود را داشته‌اند: شمشیر برای مطیع ساختن و مقهور کردن سرزمین‌هایی به کار می‌رفت که تحت حکومت غیر مسلمانان قـرار داشت، این شیوه مشترکین داخلی این‌سرزمین‌ها را وا می‌داشت تا به اسلام بگروند و یا با مـرگ روبـه‌رو شـوند. از طرف دیگر، [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] به زور، وادار به گرویدن به اسلام نمی‌شوند، در عوض قرار بر این بـود تا آنها را تنها با قدرت کتاب و به عبارت دیگر با موعظه به ایـمان آوردن دعوت کرد. |
| آنهایی که قـدرت خـدایی را به زمین غضب کرده‌اند و بندگان خدا را به ستایش خود تبدیل کرده‌اند، تنها از طریق حرف و سخن از کار بر کنار خواهند شد، زیرا در غیر این صـورت وظـیفۀ پیامبران او بسیار آسان‌تر انـجام خـواهد گرفت. اصرار سید در تکرار این مسأله که استقرار، حکومت خداوندی بر روی زمین نمی‌تواند تنها از طریق موعظه و حرف صورت بگیرد، نشان می‌دهد که مبارزان اسلامی که با سیستم مستبدانه ناصریسم مـواجه بـودند نمی‌بایست خود را تنها با حرف محدود کنند.
| |
| | |
| کمک سید قطب به میراث فکری اخوان‌المسلمین سنتی، برداشت روشن و صریح او از تحول ساختاری در روابط میان دولت و جامعه مدنی بود که از زمان رژیـمن نـاصر آغاز شـد. سید قطب با کنار گذاشتن اصطلاحات جنبش و حرف به طور ضمنی به تبلیغ اسلام از طریق شمشیر و کـتاب که هردو لازم و ملزوم و مکمل یکدیگرند اشاره می‌کند. | |
| هریک از این دو ابزار زمـینه کـاربرد خـاص خود را داشته‌اند: شمشیر برای مطیع ساختن و مقهور کردن سرزمین‌هایی به کار می‌رفت که تحت حکومت غیر مسلمانان قـرار داشت، این‌شیوه مشترکین داخلی این‌سرزمین‌ها را وا می‌داشت تا به اسلام بگروند و یا با مـرگ روبـه‌رو شـوند. از طرف دیگر، [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] به زور وادار به گرویدند به اسلام نمی‌شوند، در عوض قرار بر این بـود تا آنها را تنها با قدرت کتاب و به عبارت دیگر با موعظه به ایـمان آوردن دعوت کرد. | |
| | | |
| == حکومت == | | == حکومت == |
