۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' سوره ای' به ' سورهای') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
=الرحمن= | =الرحمن= | ||
از | از نامهای خداوند سبحان است و غیر [[خدا]] با آن توصیف نمیشود. این نام یکصدوشصتونه بار در [[قرآن مجيد|قرآن مجید]] آمده است. (صدوسیزده بار در اوّل سورهها در ضمن بسمله و پنجاهوشش بار در اثناء آیات) اکثریت قریب به اتفاق اهل لغت و تفسیر آنرا کلمه عربی و مشتق از رحمت گرفته اند و احسانکننده و نعمتدهنده معنی کرده اند<ref>قاموس قرآن، ج 3، ص 72.</ref>. | ||
=مفهوم کلی سوره= | =مفهوم کلی سوره= | ||
* | * فنای همه موجودات، مگر خدا؛ | ||
* | * یادآوری [[رستاخيز|رستاخیز]] و نعمتهای بهشتی و عذابهای [[دوزخ]]؛ | ||
* | * یادآوری نعمتهای بزرگ، هم چون علم<ref>تفسير قرآن مهر، ج 20، ص 117.</ref>. | ||
=علت نامگذاری= | =علت نامگذاری= | ||
# «سوره الرحمن»؛ سبب نام | # «سوره الرحمن»؛ سبب نام گذاری آن به «الرحمن»، آیۀ نخست این سوره است که واژۀ «الرحمن» در آن به کار رفته است<ref>همان</ref>. | ||
# «سوره عروس قرآن»؛ وجه تسمیۀ سوره به این اسم به جهت روایتی از [[پیامبر اسلام(ص)]] است که این سوره را عروسالقرآن نامیده است<ref>مجمعالبيان في تفسيرالقرآن، ج 9، ص 296.</ref>. | # «سوره عروس قرآن»؛ وجه تسمیۀ سوره به این اسم به جهت روایتی از [[پیامبر اسلام(ص)]] است که این سوره را عروسالقرآن نامیده است<ref>مجمعالبيان في تفسيرالقرآن، ج 9، ص 296.</ref>. | ||
# «سوره آلاء»؛ به جهت تکرار مکرر این لفظ و نیز ذکر نعمتهای الهی در این سوره میباشد. | # «سوره آلاء»؛ به جهت تکرار مکرر این لفظ و نیز ذکر نعمتهای الهی در این سوره میباشد. | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
# سوره الرحمن هفتادوهشت آیه دارد<ref>الکشف و البیان، ج9، ص176.</ref>. | # سوره الرحمن هفتادوهشت آیه دارد<ref>الکشف و البیان، ج9، ص176.</ref>. | ||
# سوره الرحمن سیصدوپنجاه یک کلمه دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات | # سوره الرحمن سیصدوپنجاه یک کلمه دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سورههای قرآن مختلف است). | ||
# سوره الرحمن هزاروششصدوسیوشش حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف | # سوره الرحمن هزاروششصدوسیوشش حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سورههای قرآن مختلف است). | ||
=اهداف و | =اهداف و آموزهها= | ||
اساسی ترین اهداف سوره الرحمن عبارت اند از: | |||
# | # یادآوری [[توحيد|توحید]] و مبدأ هستی؛ | ||
# | # یادآوری [[رستاخيز|رستاخیز]] و نعمتهای بهشتی و عذابهای [[جهنم]]<ref>تفسير قرآن مهر، ج 20، ص 120.</ref>. | ||
# | # | ||
=محتوا و موضوعات= | =محتوا و موضوعات= | ||
محتوای سوره الرحمن به چند بخش تقسیم میشود: | |||
* بخش اول | * بخش اول که مقدمه و آغاز سوره است از نعمتهای بزرگ خلقت، تعلیم و تربیت، حساب و میزان، وسائل رفاهی انسان، و غذاهای روحی و جسمی او سخن میگوید. | ||
* بخش دوم | * بخش دوم توضیحی بر مساله چگونگی آفرینش [[انس]] و [[جن]] است. | ||
* بخش سوم | * بخش سوم بیانگر نشانهها و آیات خداوند در زمین و آسمان است. | ||
* در بخش چهارم از | * در بخش چهارم از نعمتهای دنیوی فراتر رفته، سخن از نعمتهای جهان دیگر است که با دقت و ظرافت خاصی ریزهکاریهای نعمتهای بهشتی اعم از باغها، چشمهها، میوهها، همسران زیبا و باوفا، و انواع لباسها، توضیح داده شده است. | ||
* و بالآخره در بخش پنجم | * و بالآخره در بخش پنجم این سوره اشاره کوتاهی به سرنوشت مجرمان و قسمتی از مجازاتهای دردناک آنها آمده است<ref>تفسير نمونه، ج 23، ص 92-.91</ref>. | ||
=فضائل، خواص و ثواب قرائت= | =فضائل، خواص و ثواب قرائت= | ||
[[ابىبنكعب]] | [[ابىبنكعب|ابیبنکعب]] گوید: [[حضرت رسول(ص)]] فرمود: «هر کس سوره الرحمن را قرائت کند خدا بر ضعف و ناتوانی او ترحم نماید و او سپاس و شکر آنچه را که خدا بر او انعام نموده بجا آورده است» | ||
از [[حضرت موسىبنجعفر(ع)]] از پدران | از [[حضرت موسىبنجعفر(ع)|حضرت موسیبنجعفر(ع)]] از پدران گرامیش از [[پيغمبر(ص)|پیغمبر(ص)]] روایت شده که فرمود: «برای هر چیزی عروسی است و عروس قرآن سوره الرحمن است». | ||
[[ابوبصير]] از [[امام صادق(ع)]] | [[ابوبصير|ابوبصیر]] از [[امام صادق(ع)]] روایت نموده که فرمود: «ترک نکنید قرائت الرحمن را و قیام به آنرا زیرا که آن در دلهای منافقین قرار نمیگیرد و [[روز قيامت|روز قیامت]] در صورت آدمی در زیباترین صورت و خشبوترین بوی به نزد پروردگارش میآید تا آنکه میایستد در جایی که هیچکس نزدیکتر از او به خدا نیست، پس خدای سبحان به او میفرماید چه کسی در زندگانی دنیا قیام به حق تو نموده و به قرائت تو مداومت کرد؟، پس سوره الرحمن میگوید: «ای پروردگارم فلانی و فلانی و فلانی پس صورت ایشان سفید میشود پس به آنها میفرماید، [[شفاعت]] کنید در هر کس که دوست دارید، پس شفاعت میکنند تا آنکه باقی نماند برای ایشان غایتی و کسی نباشد که برای او شفاعت کنند پس به ایشان میگویند داخل بهشت شوید و هر کجا که خواستید مسکن نمائید». | ||
[[حمادبنعثمان]] | [[حمادبنعثمان]] میگوید: امام صادق(ع) فرمود: «لازم است که هر مردی سوره الرحمن را در روز جمعه قرائت کند پس هر وقت که خواند «فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ» بگوید: لا بشی ء من آلائك رب اكذب». | ||
حضرت صادق(ع) فرمود: | حضرت صادق(ع) فرمود: «کسی که در شب سوره الرحمن را بخواند، و بعد از هر «فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ» بگوید «لا بشی ء من آلائك رب اكذب»، [[خداوند]] [[فرشته]] و ملکی بر او موكّل کند اگر در اوّل شب خواند که او را تا صبح حفظ نماید و اگر در هنگام صبح آن را خواند موكّل فرماید بر او فرشته ای که او را تا شب حفظ کند»<ref>ترجمه تفسير مجمعالبيان، ج 24، ص 55-54.</ref>. | ||
=محل و زمان نزول= | =محل و زمان نزول= | ||
بعضی گفتهاند سوره الرحمن در [[مكه|مکه]] نازل شده جز یک آیه: یَسْئَلُهُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ، که بقول عطاء و قتاده و عکرمه و یکی از دو روایت از [[ابن عباس]] که در [[مدینه]] آمده. | |||
و حسن و [[قتاده]] و | و حسن و [[قتاده]] و ابی حاتم نقل کردهاند که تمام آن مدنی است<ref>همان.</ref>. | ||
[بنا بر مدنی بودن] | [بنا بر مدنی بودن] تاریخ نزول آن در مابین [[صلح حديبيه|صلح حدیبیه]] و [[جنگ تبوك|جنگ تبوک]] است و بعد از [[سوره رعد]] نازل شده است<ref>حجةالتفاسير و بلاغالإكسير، مقدمه اول، ص 27.</ref>. | ||
=فضای نزول= | =فضای نزول= | ||
سوره الرحمن سوره | سوره الرحمن سوره نعمتها و رحمتهای الهی است، دعوت خداوند متعال به دین الهی و هدایتپذیری هر چند در برخی از موارد با تهدید و هشدار همراه است ولی بسیار پیش میآید که خداوند با ذکر نعمتهایی که به انسانها داده است و نیز تکرار آنها، ذهن انسانهای آزاده را به فکر وا میدارد. سوره الرحمن نیز به همین غرض و در فضای تقابل [[مسلمانان]] با [[مشرکان]] نازل شده است تا هر دو گروه به یاد نعمتهای الهی بیفتند و موجب ترغیب [[مشرکان]] به اسلام و نیز افزایش [[ایمان]] و اطمینان مسلمانان گردد. | ||
=ویژگی= | =ویژگی= | ||
خط ۹۸: | خط ۹۸: | ||
سوره الرحمن در لسان مبارک پیامبر اسلام(ص) به عنوان «عروس قرآن» نامیده شده است. | سوره الرحمن در لسان مبارک پیامبر اسلام(ص) به عنوان «عروس قرآن» نامیده شده است. | ||
آیۀ «فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ» سیویک بار در سوره الرحمن تکرار شده است. این آیه میپرسد: «کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را تکذیب میکنید؟» و در احادیث از امام صادق علیهالسلام روایت شده که در هنگام قرائت سوره الرحمن، در نزد آن سیویک بند بگویید: «لا بِشَی ءٍ من آلائِك ربِّ اكَذِّبُ» یعنی: «پروردگارا هیچ کدام از نعمتهایت را تکذیب نمیکنم»<ref>تفسير قرآن مهر، ج 20، ص 120.</ref>. | |||
آیه «مدهامتان» با یک کلمه | آیه «مدهامتان» با یک کلمه کوتاهترین آیه قرآن (بدون در نظر گرفتن حروف مقطعه) میباشد که در سوره الرحمن قرار دارد. | ||
این سوره تنها سورهای است که بعد از بسم الله الرحمن الرحیم با نامی از اسماء خداوند متعال آغاز شده است. | این سوره تنها سورهای است که بعد از بسم الله الرحمن الرحیم با نامی از اسماء خداوند متعال آغاز شده است. | ||
سوره الرحمن از [[سور مفصلات]] میباشد<ref>التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313.</ref> [[ابن قتیبه]] میگوید: ... مفصلات | سوره الرحمن از [[سور مفصلات]] میباشد<ref>التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313.</ref> [[ابن قتیبه]] میگوید: ... مفصلات سورههای کوچکی هستند که بعد از [[سور مثانی]] آمدهاند اینکه چرا این سورهها را مفصل نامیدهاند به خاطر کوتاه بودن آنها و اینکه بسیار به واسطه بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ از یکدیگر جدا شدهاند<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. | ||
روایتی است که از رسول خدا(ص) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سورههای مئین را به جای [[انجيل|انجیل]] و سورههای مثانی را به جای [[زبور]] به من داد و پروردگارم مرا با دادن سورههای مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. | |||
=منبع= | =منبع= | ||
خط ۱۱۴: | خط ۱۱۴: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن]] | |||
[[رده:سورههای قرآن]] | |||
[[رده: | |||
[[رده:سورههای | |||