۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' درباره اش ' به ' دربارهاش ') |
جز (جایگزینی متن - ' نوشته اند ' به ' نوشتهاند ') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
شیخ زین الدین علی بن احمد معروف به شهید ثانی، از اعاظم فقهای شیعه است مردی جامع بوده و در علوم مختلف دست داشته است اهل [[جبل عامل]] است. جد ششم او صالح نامی است که شاگرد علامه حلی بوده است ظاهراً اصلاً اهل [[طوس]] بوده است، از این رو شهید ثانی، گاهی الطوسی الشامی امضاء میکرده است. <ref> برخی در مورد کلام استاد شهید مطهری، جایی که میفرماید: ظاهراً اهل طوس بوده است، از این رو گاهی الطوسی الشامی امضاء میکرده است. گفتهاند که اصل آن الطلوسی الشامی بوده است، طلوسه روستایی از جبل عامل میباشد، گویا در اعیان الشیعه، ج 7، ص 143 و ریحانه الادب، ج 3، ص 28 آمده است با مراجعه ای که به آدرس اخیر داشتیم، چنین مطلبی نبود جهت حفظ امانت مطلب استاد به همان صورت اصلی نقل گردید مشاهیر دانشمندان اسلام، قمی، ج 3، صفحات 370 تا 380</ref> | شیخ زین الدین علی بن احمد معروف به شهید ثانی، از اعاظم فقهای شیعه است مردی جامع بوده و در علوم مختلف دست داشته است اهل [[جبل عامل]] است. جد ششم او صالح نامی است که شاگرد علامه حلی بوده است ظاهراً اصلاً اهل [[طوس]] بوده است، از این رو شهید ثانی، گاهی الطوسی الشامی امضاء میکرده است. <ref> برخی در مورد کلام استاد شهید مطهری، جایی که میفرماید: ظاهراً اهل طوس بوده است، از این رو گاهی الطوسی الشامی امضاء میکرده است. گفتهاند که اصل آن الطلوسی الشامی بوده است، طلوسه روستایی از جبل عامل میباشد، گویا در اعیان الشیعه، ج 7، ص 143 و ریحانه الادب، ج 3، ص 28 آمده است با مراجعه ای که به آدرس اخیر داشتیم، چنین مطلبی نبود جهت حفظ امانت مطلب استاد به همان صورت اصلی نقل گردید مشاهیر دانشمندان اسلام، قمی، ج 3، صفحات 370 تا 380</ref> | ||
شهید ثانی در سال 911 متولد شده و در 966 شهید شده است مسافرت متعددی کرده و اساتید فراوانی دیده است به [[مصر]] و [[دمشق]] و [[حجاز]] و [[بیتالمقدس]] و [[عراق]]<ref>ر. ک:مقاله عراق</ref> و استانبول مسافرت کرده و از هر خرمنی خوشه هایی چیده است. تنها اساتید سنی او را دوازده تن | شهید ثانی در سال 911 متولد شده و در 966 شهید شده است مسافرت متعددی کرده و اساتید فراوانی دیده است به [[مصر]] و [[دمشق]] و [[حجاز]] و [[بیتالمقدس]] و [[عراق]]<ref>ر. ک:مقاله عراق</ref> و استانبول مسافرت کرده و از هر خرمنی خوشه هایی چیده است. تنها اساتید سنی او را دوازده تن نوشتهاند به همین جهت مردی جامع بوده است. | ||
=نام و محل تولد شهید ثانی= | =نام و محل تولد شهید ثانی= | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
=تحصیلات شهید ثانی= | =تحصیلات شهید ثانی= | ||
وی همزمان با حیات پدر بزرگوارش، نورالدین علی بن احمد، تحصیلات مقدماتی را نزد او گذراند سپس به قریه میس رفت و نزد شیخ علی بن عبدالعالی میسی (م 938 ه. ق) تحصیلات خود را ادامه داد و کتاب های شرائع الاسلام [[محقق حلی]] و ارشاد الاذهان [[علامه حلی]] و کتاب قواعد علامه را نزد او خواند. علاوه بر فقه و اصول، از فلسفه و عرفان و طب و نجوم هم، آگاهی داشته است فوق العاده زاهد و متقی بوده است شاگردانش در احوالش | وی همزمان با حیات پدر بزرگوارش، نورالدین علی بن احمد، تحصیلات مقدماتی را نزد او گذراند سپس به قریه میس رفت و نزد شیخ علی بن عبدالعالی میسی (م 938 ه. ق) تحصیلات خود را ادامه داد و کتاب های شرائع الاسلام [[محقق حلی]] و ارشاد الاذهان [[علامه حلی]] و کتاب قواعد علامه را نزد او خواند. علاوه بر فقه و اصول، از فلسفه و عرفان و طب و نجوم هم، آگاهی داشته است فوق العاده زاهد و متقی بوده است شاگردانش در احوالش نوشتهاند که در ایام تدریس شب ها به هیزم کشی برای اعاشه خاندانش میرفت و صبح به تدریس می نشست مدتی در بعلبک به پنج مذهب (جعفری، حنفی، شافعی، مالکی و حنبلی) تدریس میکرده است. | ||
شهید تالیفات متعددی دارد معروفترین تالیف او در فقه، شرح لمعه شهید اول، و دیگر مسالک الافهام است که شرح شرایع محقق حلی است. شهید ثانی نزد [[محقق کرکی]] (قبل از آن که به ایران بیاید) تحصیل کرده است، شهید ثانی به [[ایران]] نیامد صاحب معالم که از معاریف علما پایان کتاب النفلیه با آن ها شهید ثانی که مورد تایید محدث قمی نیز قرار گرفته است. شیعه است، فرزند شهید ثانی است.<ref> آشنایی با علوم اسلامی، ص 303</ref> | شهید تالیفات متعددی دارد معروفترین تالیف او در فقه، شرح لمعه شهید اول، و دیگر مسالک الافهام است که شرح شرایع محقق حلی است. شهید ثانی نزد [[محقق کرکی]] (قبل از آن که به ایران بیاید) تحصیل کرده است، شهید ثانی به [[ایران]] نیامد صاحب معالم که از معاریف علما پایان کتاب النفلیه با آن ها شهید ثانی که مورد تایید محدث قمی نیز قرار گرفته است. شیعه است، فرزند شهید ثانی است.<ref> آشنایی با علوم اسلامی، ص 303</ref> |