سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره بقره''' دومین سوره [[قرآن کریم]] سوره بقره می‌باشد و بزرگترین سوره محسوب می‌شود به طوری که شروع آن از جزء اول بوده و در جزء سوم به پایان می‌رسد. اولین سوره مدنی که بعد از [[هجرت]] [[پیامبر اکرم(صلی الله علیه)]] به [[مدینه]] در زمانهای متعدد و به تدریج [[نازل]] شده است سوره بقره می‌‌باشد این سوره دارای 286 آیه می‌‌باشد.

«سوره کرسی»؛ به خاطر وجود [[آية الکرسی|آیة الکرسی]] در سوره بقره که اعظم آیات قرآن است<ref>همان</ref>.

«سوره سید قرآن»؛ به خاطر روایتی از [[پيامبر(صلی الله علیه)|پیامبر(صلی الله علیه)]] که سوره بقره را به این وصف خوانده است<ref>الکشاف عن حقائق غوامض التنزيل، ج1، ص 303.</ref>.

# بیان تاریخ [[پيامبران|پیامبران]]، به ویژه [[موسى(علیه السلام)|موسی(علیه السلام)]] و مناقشۀ آن حضرت با [[يهوديان|یهودیان]] در عقاید و کارهای آنان؛

# قانونمند کردن جامعۀ نوپای اسلام در شهر [[مدينه|مدینه]] و تنظیم روابط آنها با ملت‌های دیگر، مثل یهودیان و [[مسيحيان|مسیحیان]] که در [[جزيرة‌العرب|جزیرة العرب ‏]] حضور داشتند<ref>تفسير قرآن مهر، ج1، ص 154.</ref>.

سوره بقره که از طولانی‌ترین سوره‌های [[قرآن مجيد|قرآن مجید]] است مسلما یک جا [[نازل]] نشده، بلکه در فواصل مختلف، و به مناسبتهای نیازهای گوناگون جامعه اسلامی، در مدینه نازل گردیده است. ولی با این حال جامعیت آن از نظر اصول اعتقادی اسلام و بسیاری از مسائل عملی (عبادی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی) قابل انکار نیست.

بحثهایی در زمینه معاد و زندگی پس از [[مرگ]]، مخصوصا مثالهای حسی آن مانند داستان [[ابراهيم|ابراهیم]] و زنده شدن مرغان و داستان عزیز؛

بحثهایی در زمینه تاریخ پیامبران بزرگ مخصوصا ابراهیم و [[موسى(علیه السلام)|موسی(علیه السلام)]]؛

بحثهایی در زمینه احکام مختلف اسلامی از جمله [[نماز]]، [[روزه]]، [[جهاد]] در راه خدا، [[حج]] و تغییر [[قبله]]، [[ازدواج]] و [[طلاق]]، احکام تجارت و دین، و قسمت مهمی از احکام [[ربا]] و مخصوصا بحثهای فراوانی در زمینه انفاق در راه خدا، و همچنین مساله [[قصاص]] و تحریم قسمتی از گوشتهای [[حرام]] و [[قمار]] و [[شراب]] و بخشی از احکام [[وصيت|وصیت]] و مانند آن<ref>تفسير نمونه، جلد 1، ص 58</ref>.

# ابیّ‌بن‌کعب از [[پيامبر اسلام(صلی الله علیه)|پیامبر اسلام(صلی الله علیه)]] نقل می‌کند که فرمود: «هر کسی سوره بقره را بخواند سلام و رحمت خدا بر او باد و به او اجر مرزبانان و فدا کاران در راه خدا را می‌دهند».

# روایت شده است که [[رسول اكرم(صلی الله علیه)|رسول اکرم(صلی الله علیه)]] جمعیّتی را به مکانی فرستاد. سپس خودش به دنبال آنان رفت و از یک یک آنان می‌پرسید که از [[قرآن]] چه مقدار و کدام سوره را حفظ داری تا به جوانی که از همه سنّش کمتر بود رسید، او در جواب این سؤال قسمتی از قرآن و سوره بقره را نام برد که حفظ دارد حضرت رو به جمعیت کرد و گفت: اکنون بروید و این جوان امیر بر شما است. گفتند: یا رسول‌اللَّه او از همه ما کم سن تر است. حضرت فرمود: آری ولی سوره بقره را حفظ دارد.

# از رسول اکرم(صلی الله علیه) پرسیدند: چه سوره‌ای از قرآن افضل سوره‌ها است؟ حضرت فرمود: سوره بقره. عرض کردند: کدام آیات سوره بقرۀ از بقیه برتر است؟ فرمود: [[آيةالكرسى|آیةالکرسی]].

تاریخ نزول سوره بقره ما بین [[هجرت]] [[پيامبر(صلی الله علیه)|پیامبر(صلی الله علیه)]] به [[مدينه|مدینه]] و [[جنگ بدر]] می‌باشد<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإکسير، مقدمه اول ص 19</ref>.

با توجه به مدنی بودن سوره بقره و مقطع زمانی نزول آن در مدینه که دوران تشکیل [[حكومت اسلامى|حکومت اسلامی]] و استقبال مردم از دین اسلام بود محتوای این سوره جهت گیری خاصی دارد.

همچنین فراهم شدن زمینه مناسب برای تشریع احکام فقهی بر اثر استقرار نظام اسلامی و استقبال مردم از اسلام موجب نزول آیات فراوانی درباره احکام فرعی شد، از این رو مسائل عبادی، خانوادگی، اقتصادی، اجتماعی و کیفری فراوانی در این سوره آمده است. (آیات 168- 284) در اثنای آیات سوره برخی موضوعات دیگر نیز مطرح شده است که به ظاهر پیوندی با فضای نزول آن ندارد؛ ولی به اعتقاد مفسران چنین نیست؛ مثلًا داستان حضرت ابراهیم(علیه السلام) در آیات یکصدوبیست‌وچهار تا یکصدوچهل‌ویک به تعبیر [[علامه طباطبايى|علامه طباطبایی]]<ref>الميزان، ج 1، ص 151</ref> به منزله مقدمه و زمینه ساز آیات تغییر قبله و آیات [[احكام حج|احکام حج]] است<ref>ويکی فقه، فضای نزول سوره بقره</ref>.