پرش به محتوا

زرارة بن اعین: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۳: خط ۴۳:
|}
|}
</div>
</div>
'''زرارة بن اعین''' حدود سال 80 ه ق متولد شد و در سال 150 ه ق کمتر از دو ماه پس از [[شهادت]] [[امام صادق (علیه السلام)]] درگذشت و از یاران مخلص و راویان سرشناس [[امام باقر(علیه السلام)]] و امام صادق(علیه السلام) بود.
'''زرارة بن اعین''' حدود سال 80 ه ق متولد شد و در سال 150 ه ق کمتر از دو ماه پس از [[شهادت]] [[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه السلام)]] درگذشت و از یاران مخلص و راویان سرشناس [[امام باقر(علیه السلام)]] و امام صادق(علیه السلام) بود.
او از [[فقه]]، [[حدیث]]، [[کلام]]، أدب و شعر بهره برده است، أمّا تخصص وی بیشتر در فقه است. بابی از ابواب فقه نیست مگر اینکه حدیثی از زرارة در آن موجود باشد. بیش از دو هزار [[حدیث]] از طریق زرارة در آثار مهم [[شیعه]] یافت می‌شود.
او از [[فقه]]، [[حدیث]]، [[کلام]]، أدب و شعر بهره برده است، أمّا تخصص وی بیشتر در فقه است. بابی از ابواب فقه نیست مگر اینکه حدیثی از زرارة در آن موجود باشد. بیش از دو هزار [[حدیث]] از طریق زرارة در آثار مهم [[شیعه]] یافت می‌شود.


زرارة از مردانی است که شایستگی و معرفت او موجب شد تا کتاب [[امام علی (علیه السلام)]] با املای [[پیامبر (ص)]] و دستخط امام و حاوی تمام احکام [[حلال]] و [[حرام]] الهی را مشاهده کند. امام باقر (علیه السلام) [[بهشت]] را به زراره بشارت داد و فرمود: «بر [[خدا]] حق است که تو را در بهشت جای دهد.» امام صادق (علیه السلام) نیز او را از فروتنان دانست و به او وعده بهشت داد.
زرارة از مردانی است که شایستگی و معرفت او موجب شد تا کتاب [[امام علی (علیه السلام)]] با املای پیامبر(صلی الله علیه) و دستخط امام و حاوی تمام احکام [[حلال]] و [[حرام]] الهی را مشاهده کند. امام باقر (علیه السلام) [[بهشت]] را به زراره بشارت داد و فرمود: «بر [[خدا]] حق است که تو را در بهشت جای دهد.» امام صادق (علیه السلام) نیز او را از فروتنان دانست و به او وعده بهشت داد.


دانشمندان [[علم رجال]] نیز او را به نیکویی ستوده‌اند. [[نجاشی]] رجال‌شناس معروف شیعه می‌گوید: «زراره، بزرگ و استاد [[اصحاب]] ما، [[فقیه]]، [[متکلّم|متکلّم]]، شاعر، ادیب و استاد علم قرائت بود و همه معیارهای فضیلت شخصی و دینی در او جمع بوده است. راستگو، مورد اعتماد و در زمان خویش بر همه اصحاب مقدم بود.
دانشمندان [[علم رجال]] نیز او را به نیکویی ستوده‌اند. [[نجاشی]] رجال‌شناس معروف شیعه می‌گوید: «زراره، بزرگ و استاد [[اصحاب]] ما، [[فقیه]]، [[متکلّم|متکلّم]]، شاعر، ادیب و استاد علم قرائت بود و همه معیارهای فضیلت شخصی و دینی در او جمع بوده است. راستگو، مورد اعتماد و در زمان خویش بر همه اصحاب مقدم بود.
خط ۸۷: خط ۸۷:


== جایگاه آل أعین ==
== جایگاه آل أعین ==
آل اعین در دست یافتن به معرفت [[اهل بیت (علیه السلام)]] پیشگام و پیشقدم بوده و به محبت اهل بیت نبی مکرّم اسلام (ص) دست یافته اند؛ چنان که اعین قصد زیارت [[حضرت امیر]] و اسلام آوردن به دست حضرتش را کرد <ref>همان، ص 10</ref> و علی بن سلیمان بن حسن بن جهم بن بکیر بن اعین جزو کسانی است که مشرف به محضر [[امام مهدی (عج)]] گردیده و از ناحیه حضرت برایش توقیع صادر شده است. <ref>همان، ص 17</ref> محبت و مراودت این خاندان با اهل بیت به حدی بود که در زمانی که قبر مطهر امیرمؤمنان (علیه السلام) از انظار مخفی بود و جز اصحاب خاص از آن اطلاعی نداشتند، عده‌ای از این خاندان به زیارت آن قبر شریف نایل آمدند. <ref>همان، ص 10</ref>
آل اعین در دست یافتن به معرفت [[اهل بیت (علیه السلام)]] پیشگام و پیشقدم بوده و به محبت اهل بیت نبی مکرّم اسلام (صلی الله علیه) دست یافته اند؛ چنان که اعین قصد زیارت [[حضرت امیر]] و اسلام آوردن به دست حضرتش را کرد <ref>همان، ص 10</ref> و علی بن سلیمان بن حسن بن جهم بن بکیر بن اعین جزو کسانی است که مشرف به محضر [[امام مهدی (عج)]] گردیده و از ناحیه حضرت برایش توقیع صادر شده است. <ref>همان، ص 17</ref> محبت و مراودت این خاندان با اهل بیت به حدی بود که در زمانی که قبر مطهر امیرمؤمنان (علیه السلام) از انظار مخفی بود و جز اصحاب خاص از آن اطلاعی نداشتند، عده‌ای از این خاندان به زیارت آن قبر شریف نایل آمدند. <ref>همان، ص 10</ref>


آل اعین به فراگیری [[علوم اسلامی]] عصر خویش پرداختند و در حفظ، قرائت و تجوید قرآن و ادبیات عرب با تلاش و کوشش، دارای حافظان و قاریان قرآن شدند و ادیبانی نیز در بین آنها ظهور پیدا کردند؛ چنان که اعین بن سنسن، اولین کسی است که حافظ قرآن شد و در ادبیات چیره دست گردید. <ref>همان، ص 24</ref>
آل اعین به فراگیری [[علوم اسلامی]] عصر خویش پرداختند و در حفظ، قرائت و تجوید قرآن و ادبیات عرب با تلاش و کوشش، دارای حافظان و قاریان قرآن شدند و ادیبانی نیز در بین آنها ظهور پیدا کردند؛ چنان که اعین بن سنسن، اولین کسی است که حافظ قرآن شد و در ادبیات چیره دست گردید. <ref>همان، ص 24</ref>
confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱

ویرایش