۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پذیرفته اند' به 'پذیرفتهاند') |
جز (جایگزینی متن - 'آورده اند' به 'آوردهاند') |
||
خط ۱٬۳۸۰: | خط ۱٬۳۸۰: | ||
مسلمانان و مسحیان دو گروه دینی بزرگ لبنان هستند که هر یک به ترتیب 60 و 40 درصد جمعیت این کشور را به خود اختصاص دادهاند؛ البته این آمار متغیر است و درصد جمعیت مسلمانان تا 63 درصد نیز ذکر میگردد. مسئله قطعی در این میان این است که جمعیت مسلمانان از بدو استقلال لبنان تا به امروز، همواره رو به ازدیاد بوده و از شمار جمعیت مسیحی، به دلایل مختلف و از جمله مهاجرت، کاسته شده است. مسلمانان لبنان را شیعیان (دوازده امامی)، اهل سنت، دروزیها، علویان و اسماعیلیها تشکیل میدهند و کاتولیکهای مارونی، ارتدوکسهای یونانی، کاتولیکهای یونانی، ارمنیان ارتدوکس، ارمنیان کاتولیک، کاتولیکهای رومی، آشوریها، پروتستانها و قبطیها جامعه مسیحیان را تشکیل میدهند. یهودیان اقلیت بسیار کوچکی هستند که اغلب در بیروت سکونت دارند. در لبنان چهار قومیت عمده که به صورت سهم آنها در جامعه ملی درنظرگرفته شدهاند، قومیتهای مسیحی مارونی، دروزی، سنی و شیعه هستند. سهم قومیتها در کشور لبنان عبارتند از:مارونی 18درصد، سنی 24درصد، شیعه 27درصد و دروزی 6درصد.<ref>طاهری، بازتاب انقلاب اسلامی بر شیعیان لبنان اسلامی 1388 ص 118</ref>. | مسلمانان و مسحیان دو گروه دینی بزرگ لبنان هستند که هر یک به ترتیب 60 و 40 درصد جمعیت این کشور را به خود اختصاص دادهاند؛ البته این آمار متغیر است و درصد جمعیت مسلمانان تا 63 درصد نیز ذکر میگردد. مسئله قطعی در این میان این است که جمعیت مسلمانان از بدو استقلال لبنان تا به امروز، همواره رو به ازدیاد بوده و از شمار جمعیت مسیحی، به دلایل مختلف و از جمله مهاجرت، کاسته شده است. مسلمانان لبنان را شیعیان (دوازده امامی)، اهل سنت، دروزیها، علویان و اسماعیلیها تشکیل میدهند و کاتولیکهای مارونی، ارتدوکسهای یونانی، کاتولیکهای یونانی، ارمنیان ارتدوکس، ارمنیان کاتولیک، کاتولیکهای رومی، آشوریها، پروتستانها و قبطیها جامعه مسیحیان را تشکیل میدهند. یهودیان اقلیت بسیار کوچکی هستند که اغلب در بیروت سکونت دارند. در لبنان چهار قومیت عمده که به صورت سهم آنها در جامعه ملی درنظرگرفته شدهاند، قومیتهای مسیحی مارونی، دروزی، سنی و شیعه هستند. سهم قومیتها در کشور لبنان عبارتند از:مارونی 18درصد، سنی 24درصد، شیعه 27درصد و دروزی 6درصد.<ref>طاهری، بازتاب انقلاب اسلامی بر شیعیان لبنان اسلامی 1388 ص 118</ref>. | ||
در میان مسلمانان، شیعیان با در دست داشتن 35 درصد جمعیت (تخمین سال 1990) این آمار حتی تا 41 درصد هم افزایش مییابد، بزرگترین گروه مذهبی اسلامی لبنان هستند و اکثریت مطلقی را در نظام مذهبی این کشور به وجود | در میان مسلمانان، شیعیان با در دست داشتن 35 درصد جمعیت (تخمین سال 1990) این آمار حتی تا 41 درصد هم افزایش مییابد، بزرگترین گروه مذهبی اسلامی لبنان هستند و اکثریت مطلقی را در نظام مذهبی این کشور به وجود آوردهاند. شهر صور در محافظه جنوب و بعلبک در محافظه بقاع، از مهمترین شهرهای شیعه نشین است. طرابلس دارای اکثریتی سنی و اقلیتی مسیحی، صیدا دارای اکثریت سنی ضعیف با اقلیت قومی مسیحی و بیروت دارای اکثریتی مارونی و سنی است. البته از سال 1982 با مهاجرت شیعیان به بیروت و اسکان آنها در جنوب این شهر، جمعیت شیعی پُررنگی در این شهر شکل گرفته است[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/3814/4846/40272/%D8%B4%DB%8C%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86 (برای اطلاع بیشتر به سایت حوزه مراجعه کنید)]. | ||
شاید خلاصهگویی درباره صحنه فرهنگی و اندیشه اسلامی که لبنان در نیم قرن اخیر به خود دیده، بسیار دشوار باشد، زیرا دگرگونیها شدید بوده و تا حد تناقض پیش رفته است، ولی تنها از باب اشاره، میتوان درباره این موضوع در دو محور اساسی سخن گفت. به نظر نگارنده میتوان در این دو محور بحث را مشخص نمود: محور شیعه و محور اهل سنّت. | شاید خلاصهگویی درباره صحنه فرهنگی و اندیشه اسلامی که لبنان در نیم قرن اخیر به خود دیده، بسیار دشوار باشد، زیرا دگرگونیها شدید بوده و تا حد تناقض پیش رفته است، ولی تنها از باب اشاره، میتوان درباره این موضوع در دو محور اساسی سخن گفت. به نظر نگارنده میتوان در این دو محور بحث را مشخص نمود: محور شیعه و محور اهل سنّت. | ||
خط ۲٬۰۶۹: | خط ۲٬۰۶۹: | ||
در واقع رودخانههای لبنان قبل از آن که تامین کننده آب شیرین باشند، منشا اختلافات سیاسی گردیدهاند، «رودخانه حصبانی» به یک مجادله بینالمللی دامن زد و «لیواشکول»، نخستوزیر اسبق رژیم صهیونیستی در گفتگویی با فیلسوف فرانسوی «ژان پل سارتر» در سال 1968م از مقصدی خطرناک در این ارتباط پرده برداشت و به وی گفت: «اسرائیل سه بار تقسیم شد بار اول زمانی بود که رودخانههای حصبانی و بانیاس خارج از محدوده آن گذاشته شد»<ref>همان، ص 63</ref>. | در واقع رودخانههای لبنان قبل از آن که تامین کننده آب شیرین باشند، منشا اختلافات سیاسی گردیدهاند، «رودخانه حصبانی» به یک مجادله بینالمللی دامن زد و «لیواشکول»، نخستوزیر اسبق رژیم صهیونیستی در گفتگویی با فیلسوف فرانسوی «ژان پل سارتر» در سال 1968م از مقصدی خطرناک در این ارتباط پرده برداشت و به وی گفت: «اسرائیل سه بار تقسیم شد بار اول زمانی بود که رودخانههای حصبانی و بانیاس خارج از محدوده آن گذاشته شد»<ref>همان، ص 63</ref>. | ||
«رودخانه اورنتس» نیز یک مشکل منطقهایپدید آورد. لبنان قبل از آغاز جنگهای داخلی طرحی برای ایجاد یک سد بزرگ بر روی «اورنتس» تهیه کرده بود اگر این پروژه به انجام میرسید، دولت لبنان قادر بود دو تونل بزرگ حفر نماید اولی برای رساندن و آبیاری 400 هکتار زمین و دومین به «هرمل» (Hermel) جهت آبیاری 3000 هکتار از اراضی آن منطقه. از ظرفیت بالقوه رود حصبانی هم بهره برداری درستی نشد، زیرا دولتهای مختلفی که از سال 1955م تاکنون در لبنان روی کار آمدهاند، هریک به نحوی از انحاء بر پروژههای مزبور تغییراتی وارد | «رودخانه اورنتس» نیز یک مشکل منطقهایپدید آورد. لبنان قبل از آغاز جنگهای داخلی طرحی برای ایجاد یک سد بزرگ بر روی «اورنتس» تهیه کرده بود اگر این پروژه به انجام میرسید، دولت لبنان قادر بود دو تونل بزرگ حفر نماید اولی برای رساندن و آبیاری 400 هکتار زمین و دومین به «هرمل» (Hermel) جهت آبیاری 3000 هکتار از اراضی آن منطقه. از ظرفیت بالقوه رود حصبانی هم بهره برداری درستی نشد، زیرا دولتهای مختلفی که از سال 1955م تاکنون در لبنان روی کار آمدهاند، هریک به نحوی از انحاء بر پروژههای مزبور تغییراتی وارد آوردهاند. رود حصبانی که از لبنان به سوی جنوب جریان دارد و به جلگه حولا در فلسطین میرسد، قرار بود این رود دارای سدی به ارتفاع 60 متر گردد و 165 میلیون متر مکعب آب را در لبنان ذخیره سازد که این پروژه هم عملی نشد (رضویان، محمد تقی، خاورمیانه: ج اول (کلیات جغرافیایی)، ص 112). رودخانه اورنتس کشورهای سوریه و لبنان را به مدت بیست سال بر سر مسئله تقسیم آبهای خور درگیر کرده بود تا این که در اوائل سال 1971م با امضای موافقت نامهایبین طرفین مقرر گردید لبنان تنها یک پنجم از مجموع 400 میلیون متر مکعب آن را دریافت دارد. دیگر رودخانههای لبنان عبارتند از: الکبیر، البارود، قادیشا، الجوز، اللامور، الزهرانی که ساحلی است. | ||
لبنان تنها کشور خاورمیانه است که بیابان و صحرا ندارد، گرچه در مجموع آب و هوای معتدل و مرطوب دارد اما در سواحل دارای شرایط مدیترانه ای، در نواحی ارتفاعی و درههای بین کوهی دارای اقلیم کوهستانی با زمستانهای نسبتا سرد و طولانی و تابستان تا حدودی کوتاه است. مردم خاورمیانه لبنان را به خاطر تابستانهای ملایم، سرسبزی جبل لبنان و جاذبههای طبیعی دوست دارند و اروپائیان از آفتاب و سواحل زیبایش لذت میبرند. | لبنان تنها کشور خاورمیانه است که بیابان و صحرا ندارد، گرچه در مجموع آب و هوای معتدل و مرطوب دارد اما در سواحل دارای شرایط مدیترانه ای، در نواحی ارتفاعی و درههای بین کوهی دارای اقلیم کوهستانی با زمستانهای نسبتا سرد و طولانی و تابستان تا حدودی کوتاه است. مردم خاورمیانه لبنان را به خاطر تابستانهای ملایم، سرسبزی جبل لبنان و جاذبههای طبیعی دوست دارند و اروپائیان از آفتاب و سواحل زیبایش لذت میبرند. |