۸۷٬۷۷۵
ویرایش
مدرسه فیضیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سخنرانی ها' به 'سخنرانی‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'نامگذاری' به 'نامگذاری') |
جز (جایگزینی متن - 'سخنرانی ها' به 'سخنرانی‌ها') |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''مدرسه فِیضیّه'''، از مدارس مشهور حوزه علمیه در شهر [[قم]] که در کنار [[حرم حضرت معصومه|حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها)]] قرار دارد. قبل از توسعه [[حوزه علمیه قم]] و در سال‌های دهه ۱۳۲۰ تا ۱۳۶۰ شمسی این مدرسه کانون اجتماع طلاب و استادان حوزه قم به شمار می‌آمد. عالمان و [[مجتهدان]] بسیاری ساکن این مدرسه بوده و در آن تحصیل و یا تدریس داشتند. این مدرسه از سوی ماموران امنیتی نظام سلطنتی پهلوی مورد حمله قرار گرفت. سخنرانی معروف [[آیت‌الله خمینی]] در ۱۳ خرداد سال ۱۳۴۲ که منجر به قیام ۱۵ خرداد شد در همین مدرسه بود. بعد از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] نیز برخی از دیدارها و | '''مدرسه فِیضیّه'''، از مدارس مشهور حوزه علمیه در شهر [[قم]] که در کنار [[حرم حضرت معصومه|حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها)]] قرار دارد. قبل از توسعه [[حوزه علمیه قم]] و در سال‌های دهه ۱۳۲۰ تا ۱۳۶۰ شمسی این مدرسه کانون اجتماع طلاب و استادان حوزه قم به شمار می‌آمد. عالمان و [[مجتهدان]] بسیاری ساکن این مدرسه بوده و در آن تحصیل و یا تدریس داشتند. این مدرسه از سوی ماموران امنیتی نظام سلطنتی پهلوی مورد حمله قرار گرفت. سخنرانی معروف [[آیت‌الله خمینی]] در ۱۳ خرداد سال ۱۳۴۲ که منجر به قیام ۱۵ خرداد شد در همین مدرسه بود. بعد از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] نیز برخی از دیدارها و سخنرانی‌های ایشان در صحن این مدرسه برگزار می‌شد. | ||
مدرسه فیضیه در شمال صحن عتیق آستانه [[حضرت معصومه]] قرار دارد و با توجه به کتیبه سردر ایوان جنوبی آن، به شاه طهماسب صفوی منسوب است. بنای فعلی آن در سال ۱۲۱۳ و ۱۲۱۴ق. ، توسط فتحعلی شاه ساخته شد. در سال‌های دهه ۱۳۷۰ شمسی، زیر زمینی در وسط این مدرسه ساخته و کتابخانه آن نیز به صورت کلی تجدید بنا شد و توسعه یافت. این مدرسه به دلیل هم‌جواری با [[مسجد اعظم]] و [[مدرسه دارالشفاء]] به نوعی، کانون مرکزی حوزه علمیه قم به شمار می‌رود و بخشی از مهم‌ترین درس‌های حوزه قم و نیز اجتماعات حوزوی در این مدرسه برقرار می‌شود. | مدرسه فیضیه در شمال صحن عتیق آستانه [[حضرت معصومه]] قرار دارد و با توجه به کتیبه سردر ایوان جنوبی آن، به شاه طهماسب صفوی منسوب است. بنای فعلی آن در سال ۱۲۱۳ و ۱۲۱۴ق. ، توسط فتحعلی شاه ساخته شد. در سال‌های دهه ۱۳۷۰ شمسی، زیر زمینی در وسط این مدرسه ساخته و کتابخانه آن نیز به صورت کلی تجدید بنا شد و توسعه یافت. این مدرسه به دلیل هم‌جواری با [[مسجد اعظم]] و [[مدرسه دارالشفاء]] به نوعی، کانون مرکزی حوزه علمیه قم به شمار می‌رود و بخشی از مهم‌ترین درس‌های حوزه قم و نیز اجتماعات حوزوی در این مدرسه برقرار می‌شود. | ||