۸۸٬۱۹۲
ویرایش
روسیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'گروه ها' به 'گروه‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'میتوان' به 'میتوان') |
جز (جایگزینی متن - 'گروه ها' به 'گروه‌ها') |
||
| خط ۱۴۱: | خط ۱۴۱: | ||
تعداد شیعیان روسیه به دو میلیون نفر می‌رسد، از این تعداد حدود سیصدهزار نفر در مسکو زندگی می‌کنند که قبلاً سازماندهی درستی نداشتند. | تعداد شیعیان روسیه به دو میلیون نفر می‌رسد، از این تعداد حدود سیصدهزار نفر در مسکو زندگی می‌کنند که قبلاً سازماندهی درستی نداشتند. | ||
<br> | <br> | ||
از چند سال قبل جمهوری اسلامی ایران تلاش وسیعی را در هدایت و روشنفکری شیعیان آغاز کرده که اعزام | از چند سال قبل جمهوری اسلامی ایران تلاش وسیعی را در هدایت و روشنفکری شیعیان آغاز کرده که اعزام گروه‌های متعدد داوطلب و علاقمند به تحصیل علوم دینی، به مرکز جهانی علوم اسلامی واقع در قم، دانشگاه مذاهب، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و افتتاح کلاس های درس قرآن و معارف اسلامی در مسجد شهدای مسکو که پس از کالج عالی مسکو دومین محل آموزش درس‌های اسلامی در آن شهر است از جمله این فعالیت به شمار می‌رود. | ||
<br> | <br> | ||
=== سرشماری مسلمانان روسیه === | === سرشماری مسلمانان روسیه === | ||
| خط ۲۱۱: | خط ۲۱۱: | ||
قوم کابارد (آدیغه) از اقوام آدیغه و ساکن قفقاز شمالی هستند. درباره تعداد شیعیان این قوم اطلاعاتی در دست نیست. جمعیت کابارد در روسیه 520 هزار نفر است که از این تعداد 499 هزار نفر در جمهوری کاباردینو- بالکاریا (قبارطه- بلغار) زندگی می‌کنند. البته در برخی از منابع، تعداد شیعیان این منطق بین 10 تا 15 هزار نفر براورد می‌شود. کاباردها 55 درصد جمعیت جمهوری کاباردینو- بالکاریا را تشکیل می‌دهند و امروز پرتعدادترین مردم قوم آدیغه در روسیه هستند. | قوم کابارد (آدیغه) از اقوام آدیغه و ساکن قفقاز شمالی هستند. درباره تعداد شیعیان این قوم اطلاعاتی در دست نیست. جمعیت کابارد در روسیه 520 هزار نفر است که از این تعداد 499 هزار نفر در جمهوری کاباردینو- بالکاریا (قبارطه- بلغار) زندگی می‌کنند. البته در برخی از منابع، تعداد شیعیان این منطق بین 10 تا 15 هزار نفر براورد می‌شود. کاباردها 55 درصد جمعیت جمهوری کاباردینو- بالکاریا را تشکیل می‌دهند و امروز پرتعدادترین مردم قوم آدیغه در روسیه هستند. | ||
<br> | <br> | ||
گروهی از کاباردها در قرن 19 قفقاز را ترک و به ترکیه و کشورهای خاور نزدیک مهاجرت کردند که در آنجا به همراه نژادهای دیگری از آدیغه، چرکس نامیده می‌شوند. بخشی از کاباردها ثلث اول قرن 19 به قسمت علیای رودخانه کوبان کوچ کردند. این مردم به همراه | گروهی از کاباردها در قرن 19 قفقاز را ترک و به ترکیه و کشورهای خاور نزدیک مهاجرت کردند که در آنجا به همراه نژادهای دیگری از آدیغه، چرکس نامیده می‌شوند. بخشی از کاباردها ثلث اول قرن 19 به قسمت علیای رودخانه کوبان کوچ کردند. این مردم به همراه گروه‌هایی از آدیغ های غربی که توسط روس ها در دشت اسکان یافته‌اند امروزه چرکس های روسی قراچای- چرکس را تشکیل می‌دهند (40 هزار نفر). کاباردها اولین بار در فاصله قرون 12 تا 14 به صورت یک قوم مستقل درآمدند؛ یعنی هنگامی که بخشی از آدیغ های ساکن در غرب قفقاز به محدوده کنونی شاهزاده نشین های فئودال کابارد کوچک و بزرگ کوچ کردند. از سال 1557 کابارد تحت حمایت روسیه بود تا بالأخره در سال 1827 در ترکیب آن قرار گرفت. کاباردها در کنار اقوام دیگر قفقاز شمالی در جنگ قفقاز علیه جور تزاریسم شرکت کردند. سال 1922 ایالت خودمختار کاباردینو- بالکاریا تشکیل شد که در سال 1936 به جمهوری خودمختار مبدل گردید. سال 1944 کاباردها نیز در سرنوشت دیگر ملل قفقاز شمالی شریک و به قزاقستان تبعید شدند. تعداد زیادی از تبعیدشدگان در دهه 60، پس از بازسازی جمهوری خودمختار کاباردینو- بالکاریا به سرزمینشان مراجعت کردند. | ||
<br> | <br> | ||
'''[[تاتارستان]]''' | '''[[تاتارستان]]''' | ||