۸۷٬۸۱۰
ویرایش
سالمیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'می کرد' به 'میکرد'
جز (جایگزینی متن - ' می شد' به ' می‌شد') |
جز (جایگزینی متن - 'می کرد' به 'میکرد') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
خداوند در روز [[قیامت|قیامت]] به صورت آدمی محمدی بر انس و جن و ملائکه و حیوانات ظاهر می شود، و کافران هم خداوند را می بینند، و خدا از ایشان بازخواست می نماید. [[ابو نصر سراج طوسی]] (در گذشته در 370 ه) در کتاب خود «اللمع» آورده که از احمد بن سالم از معنی این حدیث پیغمبر (ص) پرسیدند که فرمود: «اطیب ما اکل الرجل من کسب یده»، یعنی: آنچه را که مرد از کسب دستش بخورد، گواراترین چیز است. | خداوند در روز [[قیامت|قیامت]] به صورت آدمی محمدی بر انس و جن و ملائکه و حیوانات ظاهر می شود، و کافران هم خداوند را می بینند، و خدا از ایشان بازخواست می نماید. [[ابو نصر سراج طوسی]] (در گذشته در 370 ه) در کتاب خود «اللمع» آورده که از احمد بن سالم از معنی این حدیث پیغمبر (ص) پرسیدند که فرمود: «اطیب ما اکل الرجل من کسب یده»، یعنی: آنچه را که مرد از کسب دستش بخورد، گواراترین چیز است. | ||
احمد بن سالم گفت کسب [[سنت رسول اللّه (ص)]] و توکل حال او بوده است و از این جهت کسب را برای امت خود سنت قرار داده و از توکل ایشان چیزی نفرموده، زیرا آگاه به ضعف اراده آنان بوده است. در کتاب «الغنیه» آمده که سالمیه میگفتند خداوند را رازی است که اگر آن را آشکار کند تدبیر باطل شود و [[انبیاء|انبیاء]] را نیز رازی، اگر آن را بازگویند [[نبوت]] باطل گردد و علما را نیز رازی، که اگر آن راآشکار کنند، علم باطل شود. | احمد بن سالم گفت کسب [[سنت رسول اللّه (ص)]] و توکل حال او بوده است و از این جهت کسب را برای امت خود سنت قرار داده و از توکل ایشان چیزی نفرموده، زیرا آگاه به ضعف اراده آنان بوده است. در کتاب «الغنیه» آمده که سالمیه میگفتند خداوند را رازی است که اگر آن را آشکار کند تدبیر باطل شود و [[انبیاء|انبیاء]] را نیز رازی، اگر آن را بازگویند [[نبوت]] باطل گردد و علما را نیز رازی، که اگر آن راآشکار کنند، علم باطل شود. | ||
در کتاب «اللمع» آمده که احمد بن سالم بر [[بایزید بسطامی|بایزید بسطامی]] به واسطه شطحیاتی که در حال فنا از او صادر می‌شد و میگفت سبحانی سبحانی، ما اعظم شانی سخت اعتراض | در کتاب «اللمع» آمده که احمد بن سالم بر [[بایزید بسطامی|بایزید بسطامی]] به واسطه شطحیاتی که در حال فنا از او صادر می‌شد و میگفت سبحانی سبحانی، ما اعظم شانی سخت اعتراض میکرد و این سخنان را کفر می دانست. در «کشف المحجوب» آمده که اکثر سالمیه از [[حلولیه|حلولیه]] بوده اند.<ref>محمد جواد مشکور، تاریخ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 210 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||