توکل: تفاوت میان نسخه‌ها

توکل به معنای تسلیم شدن و واگذاردن امور بندگان به [[خداوند]] است. این صفت حسنه در واقع به معنای تکیه کردن به خدا و اعتماد داشتن و نیز نتایج کار را به او سپردن است. کسی اهل توکل است که برای رسیدن به هدفی مقدس از فکر و قدرت خود استفاده می‌کند و بقیه امور خویش را به خداوند می‌سپرد. بنابراین، انسان متوکل علاوه بر آن که دست خود را نسبت به انجام وظایفش نمی بندد، اما در واقع خود و آن‌چه انجام می‌دهد را تسلیم امر الهی می‌کند از او می‌خواهد تا برایش وکیلی امین باشد.