پرش به محتوا

محمدابراهیم کلباسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' های ' به '‌های '
جز (جایگزینی متن - ' می گ' به ' می‌گ')
جز (جایگزینی متن - ' های ' به '‌های ')
خط ۳۴: خط ۳۴:
حاج محمدقاسم کاخکی در زمره افرادی است که نسب آنان به سردار بزرگ اسلام و صحابی وارسته، جناب [[مالک اشتر نخعی]] می‌رسد و از این جهت با نامورانی چون ورّام بن ابی فراس مؤلف «مجموعه ورام» و نواده دختری او یعنی [[سید بن طاووس]]، اسکندر بن دربیس خرقانی، شیخ محمدحسن بن شیخ محمدابراهیم یزدی اصفهانی (متوفای ۱۲۶۸هـ .ق.) جدّ خاندان اشتری اصفهانی و نیز مرحوم شیخ جعفر نجفی کاشف‌الغطاء اشتراک نسب دارد<ref>تحفة الاحباب، محدث قمی، ص ۴۲۸ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، سید مصلح الدین مهدوی، ج ۱، ص ۴۳.</ref>.
حاج محمدقاسم کاخکی در زمره افرادی است که نسب آنان به سردار بزرگ اسلام و صحابی وارسته، جناب [[مالک اشتر نخعی]] می‌رسد و از این جهت با نامورانی چون ورّام بن ابی فراس مؤلف «مجموعه ورام» و نواده دختری او یعنی [[سید بن طاووس]]، اسکندر بن دربیس خرقانی، شیخ محمدحسن بن شیخ محمدابراهیم یزدی اصفهانی (متوفای ۱۲۶۸هـ .ق.) جدّ خاندان اشتری اصفهانی و نیز مرحوم شیخ جعفر نجفی کاشف‌الغطاء اشتراک نسب دارد<ref>تحفة الاحباب، محدث قمی، ص ۴۲۸ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، سید مصلح الدین مهدوی، ج ۱، ص ۴۳.</ref>.


فرزند حاج محمدقاسم، حاج محمدحسن، در یکی از محلات هرات (از توابع [[افغانستان]] کنونی) ـ محله ای [[شیعه]] نشین معروف به «حوض کرباس» ـ روزگار می‌گذرانید. در سبب وجه تسمیه این ناحیه، مورّخان و جغرافی دانان خاطرنشان نموده‌اند: بانویی متدیّن و پیرو [[اهل بیت]] از نخ و ریسمانی که خودش تهیه کرده بود، پارچه های کرباس تهیه نمود و آنها را به معرض فروش نهاد و از بهای دست رنج و زحمت خود، حوضی در این محل بنیان نهاد و وقف [[شیعیان]] نمود که به «حوض کرباس» معروف گشت که به تدریج لفظ حوض، محذوف و نام کرباس باقی ماند و منسوبان بدین ناحیه را «کرباسی» می‌گویند که گاه این انتساب را به تحریف کلباسی هم می‌گویند<ref>ریحانة الادب، ج ۵، ص ۴۶ دائرة المعارف فارسی، دکتر مصاحب، ذیل کرباسی.</ref>.
فرزند حاج محمدقاسم، حاج محمدحسن، در یکی از محلات هرات (از توابع [[افغانستان]] کنونی) ـ محله ای [[شیعه]] نشین معروف به «حوض کرباس» ـ روزگار می‌گذرانید. در سبب وجه تسمیه این ناحیه، مورّخان و جغرافی دانان خاطرنشان نموده‌اند: بانویی متدیّن و پیرو [[اهل بیت]] از نخ و ریسمانی که خودش تهیه کرده بود، پارچه‌های کرباس تهیه نمود و آنها را به معرض فروش نهاد و از بهای دست رنج و زحمت خود، حوضی در این محل بنیان نهاد و وقف [[شیعیان]] نمود که به «حوض کرباس» معروف گشت که به تدریج لفظ حوض، محذوف و نام کرباس باقی ماند و منسوبان بدین ناحیه را «کرباسی» می‌گویند که گاه این انتساب را به تحریف کلباسی هم می‌گویند<ref>ریحانة الادب، ج ۵، ص ۴۶ دائرة المعارف فارسی، دکتر مصاحب، ذیل کرباسی.</ref>.


محمدحسن که شخصی فاضل، پارسا و متدیّن بود، از این محل به گناباد (از توابع استان خراسان) مهاجرت نمود و در آبادی «کاخک» اقامت گزید. این ناحیه بخشی از نقاط مرکزی شهرستان گناباد را در بر می‌گیرد که بارگاه امامزاده سلطان محمد عابد (تاریخ بنا: ۹۶۰هـ .ق.) از اماکن زیارتی آن است و به این دیار اعتباری مذهبی و صفایی معنوی بخشیده است<ref> جغرافیای کامل ایران، ج ۱، ص ۶۳۴.</ref>.
محمدحسن که شخصی فاضل، پارسا و متدیّن بود، از این محل به گناباد (از توابع استان خراسان) مهاجرت نمود و در آبادی «کاخک» اقامت گزید. این ناحیه بخشی از نقاط مرکزی شهرستان گناباد را در بر می‌گیرد که بارگاه امامزاده سلطان محمد عابد (تاریخ بنا: ۹۶۰هـ .ق.) از اماکن زیارتی آن است و به این دیار اعتباری مذهبی و صفایی معنوی بخشیده است<ref> جغرافیای کامل ایران، ج ۱، ص ۶۳۴.</ref>.
خط ۵۵: خط ۵۵:
«شش ماه متوالی خوراک ایشان و خانواده‌اش هویج بود و از شدت فروتنی و برای پیروی از سنّت نبوی، بر الاغ برهنه ای سوار می‌گردید.»
«شش ماه متوالی خوراک ایشان و خانواده‌اش هویج بود و از شدت فروتنی و برای پیروی از سنّت نبوی، بر الاغ برهنه ای سوار می‌گردید.»


ناگفته نماند که حاج شیخ محمدحسن، سید محمد بیدآبادی را قیّم فرزند و وصیّ خویش قرار داد و بیدآبادی ضمن توجه به جنبه های پرورشی و تربیتی آن نوجوان، در آغاز بلوغ، وی را به زیارت [[بیت الله الحرام]] فرستاد.
ناگفته نماند که حاج شیخ محمدحسن، سید محمد بیدآبادی را قیّم فرزند و وصیّ خویش قرار داد و بیدآبادی ضمن توجه به جنبه‌های پرورشی و تربیتی آن نوجوان، در آغاز بلوغ، وی را به زیارت [[بیت الله الحرام]] فرستاد.


سید محمد بیدآبادی از شاگردان [[میرزا محمدتقی الماسی]] است که در حکمت و عرفان سرآمد همگنان بود و در بسیاری از علوم دیگر چون کیمیا تبحّر داشت و از [[فقه]] و [[اصول]] و سایر شاخه های معارف اسلامی کاملاً برخوردار بود و در ضمن کسب علوم، خود را به زیور زهد و تقوا و سایر سجایای انسانی آراست. او در سال ۱۱۹۷هـ .ق. و در حالی که محمدابراهیم کرباسی هفده سال داشت دار فانی را وداع گفت و در تخت فولاد اصفهان مدفون شد<ref> اصفهان، دکتر هنرفر، ص ۲۲۲ و ۲۲۱٫.</ref>.
سید محمد بیدآبادی از شاگردان [[میرزا محمدتقی الماسی]] است که در حکمت و عرفان سرآمد همگنان بود و در بسیاری از علوم دیگر چون کیمیا تبحّر داشت و از [[فقه]] و [[اصول]] و سایر شاخه‌های معارف اسلامی کاملاً برخوردار بود و در ضمن کسب علوم، خود را به زیور زهد و تقوا و سایر سجایای انسانی آراست. او در سال ۱۱۹۷هـ .ق. و در حالی که محمدابراهیم کرباسی هفده سال داشت دار فانی را وداع گفت و در تخت فولاد اصفهان مدفون شد<ref> اصفهان، دکتر هنرفر، ص ۲۲۲ و ۲۲۱٫.</ref>.


=اساتید دیگر=
=اساتید دیگر=


محمدابراهیم در سنین نوجوانی در پرتو اهتمام سید محمد بیدآبادی به طهارت قلب و صفای باطن مبادرت ورزید و بر اثر این تمرین های معنوی، شایستگی دریافت معارفی را در خود پدید آورد که در محضر اساتیدی برجسته، آنها را فعلیّت بخشید یا به تکمیل آنها مبادرت نمود. معروف‌ترین استادانش در اصفهان عبارتند از:
محمدابراهیم در سنین نوجوانی در پرتو اهتمام سید محمد بیدآبادی به طهارت قلب و صفای باطن مبادرت ورزید و بر اثر این تمرین‌های معنوی، شایستگی دریافت معارفی را در خود پدید آورد که در محضر اساتیدی برجسته، آنها را فعلیّت بخشید یا به تکمیل آنها مبادرت نمود. معروف‌ترین استادانش در اصفهان عبارتند از:
#  
#  
# آخوند ملا علی، فرزند جمشید نوری مازندرانی (متوفای ۱۲۴۶ هـ .ق.)، نامبرده راه آقا محمد بیدآبادی را در تدریس و نشر حکمت متعالیه ادامه داد و قریب هفتاد سال از عمر طولانی خود را به نشر و تبیین افکار فلسفی و عرفانی [[ملاصدرا]] اختصاص داد و در این رشته شاگردانی چون: محمدابراهیم کرباسی، [[ملاهادی سبزواری]]، [[میرزا ابوالقاسم رازی]]، و [[سید رضی لاهیجانی]] را تربیت کرد<ref> آشنای حق، ص ۴۷ و ۴۶٫.</ref>.
# آخوند ملا علی، فرزند جمشید نوری مازندرانی (متوفای ۱۲۴۶ هـ .ق.)، نامبرده راه آقا محمد بیدآبادی را در تدریس و نشر حکمت متعالیه ادامه داد و قریب هفتاد سال از عمر طولانی خود را به نشر و تبیین افکار فلسفی و عرفانی [[ملاصدرا]] اختصاص داد و در این رشته شاگردانی چون: محمدابراهیم کرباسی، [[ملاهادی سبزواری]]، [[میرزا ابوالقاسم رازی]]، و [[سید رضی لاهیجانی]] را تربیت کرد<ref> آشنای حق، ص ۴۷ و ۴۶٫.</ref>.
خط ۶۷: خط ۶۷:
# آخوند ملا محراب گیلانی (متوفای ۱۲۱۷هـ .ق.) که او را به عنوان حکیمی بزرگوار، عارفی وارسته و در زمره شاگردان سید محمد بیدآبادی و ملا اسماعیل خواجویی قلمداد نموده‌اند. او در زُهد و تقوا و اعراض از تمایلات دنیوی و امور فناپذیر، یگانه عصر خویش بود<ref>مکارم الآثار، ج ۳، ص ۶۲۳ و ۶۲۲ تاریخ حکما و عرفا متاخر صدرالمتألهین، منوچهر صادقی سُها، ص ۳۳ و ۱۸۳٫.</ref>.
# آخوند ملا محراب گیلانی (متوفای ۱۲۱۷هـ .ق.) که او را به عنوان حکیمی بزرگوار، عارفی وارسته و در زمره شاگردان سید محمد بیدآبادی و ملا اسماعیل خواجویی قلمداد نموده‌اند. او در زُهد و تقوا و اعراض از تمایلات دنیوی و امور فناپذیر، یگانه عصر خویش بود<ref>مکارم الآثار، ج ۳، ص ۶۲۳ و ۶۲۲ تاریخ حکما و عرفا متاخر صدرالمتألهین، منوچهر صادقی سُها، ص ۳۳ و ۱۸۳٫.</ref>.
#  
#  
# میرزا محمدعلی بن میر مظفّر منجّم اصفهانی (متوفای ۱۱۹۸ هـ .ق.) وی نیز از شاگردان فاضل و معروف سید محمد بیدآبادی است که در مسجد علی نزدیک قُبّه هارونیّه در محله میدان کهنه اصفهان، امام جماعت بود. شرح حال نگاران، مراتب زهد، فضل و تقوایش را ستوده‌اند و از مراقبت های شدید شرعی وی در مصرف اموال، با وجود فقر و کم بضاعتی، سخن گفته‌اند<ref>تجربة الاحرار و تسلیة الابرار، عبدالرزاق بیک دنبلی، ص ۱۶۰ طرائق الحق، ج ۳، ص ۱۱۵٫.</ref>.
# میرزا محمدعلی بن میر مظفّر منجّم اصفهانی (متوفای ۱۱۹۸ هـ .ق.) وی نیز از شاگردان فاضل و معروف سید محمد بیدآبادی است که در مسجد علی نزدیک قُبّه هارونیّه در محله میدان کهنه اصفهان، امام جماعت بود. شرح حال نگاران، مراتب زهد، فضل و تقوایش را ستوده‌اند و از مراقبت‌های شدید شرعی وی در مصرف اموال، با وجود فقر و کم بضاعتی، سخن گفته‌اند<ref>تجربة الاحرار و تسلیة الابرار، عبدالرزاق بیک دنبلی، ص ۱۶۰ طرائق الحق، ج ۳، ص ۱۱۵٫.</ref>.
#  
#  
# شیخ محمدحسین خاتون آبادی، فرزند عبدالباقی حسینی (۱۲۳۳ ـ ۱۰۷۳ هـ .ق.) از فقها و مجتهدانی است که نزد وحید بهبهانی شاگردی کرد و با صاحب ریاض المسایل و میرزای قمی معاصر بود<ref>روضات الجنات، ج ۷، ص ۱۰۷ و ۱۸۳٫.</ref>.
# شیخ محمدحسین خاتون آبادی، فرزند عبدالباقی حسینی (۱۲۳۳ ـ ۱۰۷۳ هـ .ق.) از فقها و مجتهدانی است که نزد وحید بهبهانی شاگردی کرد و با صاحب ریاض المسایل و میرزای قمی معاصر بود<ref>روضات الجنات، ج ۷، ص ۱۰۷ و ۱۸۳٫.</ref>.
خط ۷۹: خط ۷۹:
آیة الله کرباسی خاطرنشان می‌نماید که از [[میرزای قمی]] در نقل روایت از منابع مهم روایی شیعه و کتب اساسی همچون کافی، تهذیب، استبصار، [[وسایل الشیعه]]، وافی، [[بحارالانوار]] و نیز برخی آثار فقهی، کلامی، اصولی و ادعیه اجازه گرفته است همانگونه که چنین اجازه ای را از مرحوم نراقی هم دریافت کرده است<ref>قصص العلماء، ص ۱۲۰ ملا مهدی نراقی منادی اخلاق، عبدالرحیم اباذری، ص ۴۲٫.</ref>.
آیة الله کرباسی خاطرنشان می‌نماید که از [[میرزای قمی]] در نقل روایت از منابع مهم روایی شیعه و کتب اساسی همچون کافی، تهذیب، استبصار، [[وسایل الشیعه]]، وافی، [[بحارالانوار]] و نیز برخی آثار فقهی، کلامی، اصولی و ادعیه اجازه گرفته است همانگونه که چنین اجازه ای را از مرحوم نراقی هم دریافت کرده است<ref>قصص العلماء، ص ۱۲۰ ملا مهدی نراقی منادی اخلاق، عبدالرحیم اباذری، ص ۴۲٫.</ref>.


آیة الله کرباسی که در چندین رشته از [[علوم اسلامی]] صاحب‌نظر بود و همگام با کسب معرفت خود را با مکارمی والا آراسته بود با احراز مقام والای [[مرجعیت]] از کاشان به اصفهان آمد و رسالت سترگ فرهنگی ـ اجتماعی و تکلیف دینی خویش را با برنامه‌ریزی خاص و رعایت مقتضیات جامعه آغاز کرد. او طی مباحثه و مناظره های علمی با رعایت فروتنی قدرت تحمل عقاید دیگران و نیز بلندنظری و وسعت مشرب را مد نظر قرار داد و در [[مسجد حکیم]] اصفهان به تدریس فقه و اصول پرداخت و در این عرصه، شاگردان زیادی پرورش داد که ذیلاً به برخی از آنان اشاره می‌گردد:
آیة الله کرباسی که در چندین رشته از [[علوم اسلامی]] صاحب‌نظر بود و همگام با کسب معرفت خود را با مکارمی والا آراسته بود با احراز مقام والای [[مرجعیت]] از کاشان به اصفهان آمد و رسالت سترگ فرهنگی ـ اجتماعی و تکلیف دینی خویش را با برنامه‌ریزی خاص و رعایت مقتضیات جامعه آغاز کرد. او طی مباحثه و مناظره‌های علمی با رعایت فروتنی قدرت تحمل عقاید دیگران و نیز بلندنظری و وسعت مشرب را مد نظر قرار داد و در [[مسجد حکیم]] اصفهان به تدریس فقه و اصول پرداخت و در این عرصه، شاگردان زیادی پرورش داد که ذیلاً به برخی از آنان اشاره می‌گردد:
#  
#  
# حاج [[ملا هادی سبزواری]]: نامبرده پس از مدتی تحصیل در [[مشهد مقدس]]، در سال ۱۲۳۲هـ .ق. و در ۲۰ سالگی جهت ادامه تحصیل به اصفهان مهاجرت نمود و در آن جا از محضر استادانی چون: آیة الله کرباسی، ملا علی نوری و ملا اسماعیل خواجویی اصفهانی استفاده های وافری برد<ref>رسایل حکیم سبزواری، مقدمه جلالالدین آشتیانی.</ref>.
# حاج [[ملا هادی سبزواری]]: نامبرده پس از مدتی تحصیل در [[مشهد مقدس]]، در سال ۱۲۳۲هـ .ق. و در ۲۰ سالگی جهت ادامه تحصیل به اصفهان مهاجرت نمود و در آن جا از محضر استادانی چون: آیة الله کرباسی، ملا علی نوری و ملا اسماعیل خواجویی اصفهانی استفاده‌های وافری برد<ref>رسایل حکیم سبزواری، مقدمه جلالالدین آشتیانی.</ref>.
#  
#  
# [[میرزای شیرازی]]: از اساتید این بزرگمرد عرصه علم و [[تقوا]] و سیاست در اصفهان، آیة الله کرباسی است. وی در اکثر مسائل اصولی از حُسن سلیقه و درک عالی و دقت نظر این استادش استفاده فراوان برد.
# [[میرزای شیرازی]]: از اساتید این بزرگمرد عرصه علم و [[تقوا]] و سیاست در اصفهان، آیة الله کرباسی است. وی در اکثر مسائل اصولی از حُسن سلیقه و درک عالی و دقت نظر این استادش استفاده فراوان برد.
خط ۹۵: خط ۹۵:
# ملا حمزه قائنی فرزند اسدالله، فرزند عبدالله، فرزند محمدشریف علوی. وی در اصفهان به خدمت آیة الله کرباسی و سید شفتی رسید و پس از استفاده از محضر این دو فقیه بلند آوازه به دستور آیة الله کرباسی در اصفهان اقامت گزید و به وعظ و ارشاد مردم پرداخت. در مراجعتی از قائن (زادگاهش) به اصفهان، در راه (شهرستان شاهرود) بیمار شد و وفات یافت<ref> بهارستان، مرحوم آیتی، ص ۳۲ الکرام البرره، ص۴۴۳ تذکرة القبور، سیّد مصلحالدین مهدوی، ص ۳۰۸٫.</ref>.
# ملا حمزه قائنی فرزند اسدالله، فرزند عبدالله، فرزند محمدشریف علوی. وی در اصفهان به خدمت آیة الله کرباسی و سید شفتی رسید و پس از استفاده از محضر این دو فقیه بلند آوازه به دستور آیة الله کرباسی در اصفهان اقامت گزید و به وعظ و ارشاد مردم پرداخت. در مراجعتی از قائن (زادگاهش) به اصفهان، در راه (شهرستان شاهرود) بیمار شد و وفات یافت<ref> بهارستان، مرحوم آیتی، ص ۳۲ الکرام البرره، ص۴۴۳ تذکرة القبور، سیّد مصلحالدین مهدوی، ص ۳۰۸٫.</ref>.
#  
#  
# سید محمّدحسن مجتهد اصفهانی: (۱۲۶۳ ـ ۱۲۰۷ هـ .ق.) فرزند سید محمدتقی از مشاهیر قرن سیزدهم که به دریافت اجازه از سید رضا فرزند سید بحرالعلوم در تاریخ ۱۲۵۳ هـ .ق. نائل گشت<ref>متن این اجازه در کتاب ریاض الابرار، آیةالله روضاتی درج شده است.</ref>. از آثار او می‌توان اعجاز القرآن را نام برد که در سال ۱۲۵۴ هـ .ق. تدوین شده و در سال ۱۳۶۵ به اهتمام نواده فاضلش سید مصلح الدین مهدوی به طبع رسیده است محجة الفؤاد فی شرح الارشاد و کتاب الفقه الاستدلالی از دیگر تألیفات اوست. نامبرده بر آثار استادش آیة الله کرباسی حواشی متعددی نگاشته و پاره‌ای از نوشته‌های وی را کاتبان به امر نامبرده، تحریر نموده‌اند که از جمله آنها کتاب «منهاج الهدایه» آیة الله کرباسی می‌باشد. کتاب خمسه حسینی از منظومه های سید محمدحسین فرزند حاج سید محمدحسن مجتهد است<ref> الکرام البرره، ج ۱، ص ۳۱۶ و ۳۱۵٫</ref>.
# سید محمّدحسن مجتهد اصفهانی: (۱۲۶۳ ـ ۱۲۰۷ هـ .ق.) فرزند سید محمدتقی از مشاهیر قرن سیزدهم که به دریافت اجازه از سید رضا فرزند سید بحرالعلوم در تاریخ ۱۲۵۳ هـ .ق. نائل گشت<ref>متن این اجازه در کتاب ریاض الابرار، آیةالله روضاتی درج شده است.</ref>. از آثار او می‌توان اعجاز القرآن را نام برد که در سال ۱۲۵۴ هـ .ق. تدوین شده و در سال ۱۳۶۵ به اهتمام نواده فاضلش سید مصلح الدین مهدوی به طبع رسیده است محجة الفؤاد فی شرح الارشاد و کتاب الفقه الاستدلالی از دیگر تألیفات اوست. نامبرده بر آثار استادش آیة الله کرباسی حواشی متعددی نگاشته و پاره‌ای از نوشته‌های وی را کاتبان به امر نامبرده، تحریر نموده‌اند که از جمله آنها کتاب «منهاج الهدایه» آیة الله کرباسی می‌باشد. کتاب خمسه حسینی از منظومه‌های سید محمدحسین فرزند حاج سید محمدحسن مجتهد است<ref> الکرام البرره، ج ۱، ص ۳۱۶ و ۳۱۵٫</ref>.


=درگذشت=
=درگذشت=