۲۲٬۰۲۶
ویرایش
جز (←تاریخچه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''«عجارده»''' یا عجردیه از فرقه [[خوارج]] و از پیروان عبدالکریم بن عجرد بودند. | ||
== شرح حال == | == شرح حال == | ||
عبدالکریم عجرد در آغاز پیرو [[عطیه بن اسود حنفى|عطیة بن اسود حنفی]] بود. برخی نوشتهاند وی در ابتدا از یاران [[ابى بیهس|ابی بیهس]] بود و سپس با وی مخالفت کرد و سرانجام به حبس افتاد و در همان حال دو تن از یارانش به نام میمون و شعیب که با یکدیگر در باب «مشیت خداوند» اختلاف کرده بودند، برای حکمیت به او نامه نوشتند | عبدالکریم عجرد در آغاز پیرو [[عطیه بن اسود حنفى|عطیة بن اسود حنفی]] بود. برخی نوشتهاند وی در ابتدا از یاران [[ابى بیهس|ابی بیهس]] بود و سپس با وی مخالفت کرد و سرانجام به حبس افتاد و در همان حال دو تن از یارانش به نام میمون و شعیب که با یکدیگر در باب «مشیت خداوند» اختلاف کرده بودند، برای حکمیت به او نامه نوشتند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 332 با ویرایش و اصلاح و جا به جایی عبارات و عناوین. | ||
</ref> | </ref>. | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
فرقه عجارده از فرقهای به نام [[عطویه]] که پیرو عطیه بن اسود الحنفی بودند، جدا شده است | فرقه عجارده از فرقهای به نام [[عطویه]] که پیرو عطیه بن اسود الحنفی بودند، جدا شده است<ref>بغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة، بیروت، نشر دارالآفاق الجدیده، سال ۱۹۷۷، الطبعةالثانیة، ص۷۲.</ref>. عبدالکریم شهرستانی وی را از پیروان ابی بیهس از فرقه [[بیهسیه]] بر شمرده است که در ادامه با او مخالفت کرده است<ref>شهرستانی، عبدالکریم، الملل والنحل، بیروت، نشر دارالمعرفة، سال ۱۴۰۴ هجری قمری، ج۱، ص۱۲۷. | ||
<ref>بغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة، بیروت، نشر دارالآفاق الجدیده، سال ۱۹۷۷، الطبعةالثانیة، ص۷۲.</ref> عبدالکریم شهرستانی وی را از پیروان ابی بیهس از فرقه [[بیهسیه]] بر شمرده است که در ادامه با او مخالفت کرده است | </ref>. این فرقه به عنوان بزرگترین فرقه از فرق خوارج معرفی شده است، زیرا که عجارده زیر مجموعه خود پیروان مختلفی را در برداشت. | ||
</ref>این فرقه به عنوان بزرگترین فرقه از فرق خوارج معرفی شده است، زیرا که عجارده زیر مجموعه خود پیروان مختلفی را در برداشت. | |||
البته علت وجود انشعابات گسترده در خوارج را گاهی میتوان در تحمیل عقاید شخصی افرادی جستجو کرد که در جوامع آن روز دارای نفوذ فراوانی بودهاند و افرادی را با تفکر خود همراه میکردند. این مسأله موجب شد که بیش از پانزده فرقه زیرمجموعه عجارده قرار گیرند. | البته علت وجود انشعابات گسترده در خوارج را گاهی میتوان در تحمیل عقاید شخصی افرادی جستجو کرد که در جوامع آن روز دارای نفوذ فراوانی بودهاند و افرادی را با تفکر خود همراه میکردند. این مسأله موجب شد که بیش از پانزده فرقه زیرمجموعه عجارده قرار گیرند. | ||
خط ۱۴: | خط ۱۳: | ||
[[عبدالکریم شهرستانى|عبدالکریم شهرستانی]] ده فرقه از خوارج را به «عجارده» نسبت میدهد که نام آنها عبارت است از: خلفیه، صلتیه، حمزیه، شعیبیه، میمونیه، اطرافیه، جازمیه، ثعالبه، شیبانیه.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 333 با ویرایش و اصلاح و جا به جایی عبارات و عناوین. | [[عبدالکریم شهرستانى|عبدالکریم شهرستانی]] ده فرقه از خوارج را به «عجارده» نسبت میدهد که نام آنها عبارت است از: خلفیه، صلتیه، حمزیه، شعیبیه، میمونیه، اطرافیه، جازمیه، ثعالبه، شیبانیه.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 333 با ویرایش و اصلاح و جا به جایی عبارات و عناوین. | ||
</ref> | </ref> | ||
ابوالحسن اشعری و عبدالقاهر بغدادی در آثار خود <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، بیروت، دارالاحیا الثراث العربی، ص۲۴</ref><ref>بغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة، بیروت، نشر دارالآفاق الجدیده، سال ۱۹۷۷ میلادی، چاپ دوم، ص۱۸</ref><ref>بغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة، بیروت، نشر دارالآفاق الجدیده، سال ۱۹۷۷ میلادی، چاپ دوم، ص۵۴.</ref> 14فرقه را که عبارت است از: [[میمونیه]]، [[خلفیه]]، [[حمزیه]]، [[شعیبیه]]، [[خازمیه]]، [[معلومیه]]، [[مجهولیه]]، [[صلتیه]]، [[ثعالبه]]، [[اخنسیه]]، [[معبدیه]]، [[شیبانیه]]، [[رشیدیه]] و [[مکرمیه]] را از انشعابات عجارده برشمردهاند. | ابوالحسن اشعری و عبدالقاهر بغدادی در آثار خود<ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، بیروت، دارالاحیا الثراث العربی، ص۲۴</ref>،<ref>بغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة، بیروت، نشر دارالآفاق الجدیده، سال ۱۹۷۷ میلادی، چاپ دوم، ص۱۸</ref>،<ref>بغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة، بیروت، نشر دارالآفاق الجدیده، سال ۱۹۷۷ میلادی، چاپ دوم، ص۵۴.</ref> 14فرقه را که عبارت است از: [[میمونیه]]، [[خلفیه]]، [[حمزیه]]، [[شعیبیه]]، [[خازمیه]]، [[معلومیه]]، [[مجهولیه]]، [[صلتیه]]، [[ثعالبه]]، [[اخنسیه]]، [[معبدیه]]، [[شیبانیه]]، [[رشیدیه]] و [[مکرمیه]] را از انشعابات عجارده برشمردهاند. | ||
== عقاید == | == عقاید == | ||
عجارده به عنوان اصلیترین شاخه از فرقه خوارج، از عقاید خاص به خود بر خوردار بودهاند | عجارده به عنوان اصلیترین شاخه از فرقه خوارج، از عقاید خاص به خود بر خوردار بودهاند<ref>بغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة، بیروت، نشر دارالآفاق الجدیده، سال ۱۹۷۷، چاپ دوم، ص۱۸</ref>،<ref>بغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة، بیروت، نشر دارالآفاق الجدیده، سال ۱۹۷۷ میلادی، چاپ دوم، ص۵۵.</ref>. که به نام برخی از آن اشاره میشود: | ||
۱. تکفیر [[عثمان]] | ۱. تکفیر [[عثمان]] | ||
۲. تکفیر [[امیرالمومنین علی | ۲. تکفیر [[علی بن ابی طالب|امیرالمومنین علی (علیهالسلام)]] | ||
۳. تکفیر اصحاب جمل | ۳. تکفیر اصحاب جمل | ||
۴. تکفیر حکمین ([[ابوموسی اشعری]] و [[عمرو بن عاص]]) | ۴. تکفیر حکمین ([[ابوموسی اشعری]] و [[عمرو بن عاص]]) | ||
خط ۲۵: | خط ۲۴: | ||
۶. تکفیر مرتکبین گناه به سبب گناه | ۶. تکفیر مرتکبین گناه به سبب گناه | ||
۷. وجوب قیام و خروج بر پیشوای جائر | ۷. وجوب قیام و خروج بر پیشوای جائر | ||
۸. این فرقه [[سوره یوسف]] را از [[قرآن]] نمیدانستند و معتقد بودند محتوای این سوره، داستانی عاشقانه است که ارتباطی با قرآن ندارد | ۸. این فرقه [[سوره یوسف]] را از [[قرآن]] نمیدانستند و معتقد بودند محتوای این سوره، داستانی عاشقانه است که ارتباطی با قرآن ندارد<ref>فخررازی، محمد بن عمر، اعتقادالمسلمین والمشرکین، بیروت، نشر دارالکتب العلمیه، سال ۱۴۰۲ هجری قمری، ص۴۷</ref>. | ||
<ref>فخررازی، محمد بن عمر، اعتقادالمسلمین والمشرکین، بیروت، نشر دارالکتب العلمیه، سال ۱۴۰۲ هجری قمری، ص۴۷</ref>. | |||
همچنین عجارده متفقاند که کودکان هرگاه بالغ شدند باید به [[اسلام]] خوانده شوند و یا اسلام را توصیف نمایند و قبل از این باید از آنها دوری کرد. عجارده با [[ازارقه]] در یک مورد اختلاف دارند به این که ازارقه بردن اموال مخالفان را جایز میدانند، ولی عجارده معتقدند که بردن مال هیچیک از آنان جایز نیست مگر این که او را کشته و مالشان را به یغما بریم | همچنین عجارده متفقاند که کودکان هرگاه بالغ شدند باید به [[اسلام]] خوانده شوند و یا اسلام را توصیف نمایند و قبل از این باید از آنها دوری کرد. عجارده با [[ازارقه]] در یک مورد اختلاف دارند به این که ازارقه بردن اموال مخالفان را جایز میدانند، ولی عجارده معتقدند که بردن مال هیچیک از آنان جایز نیست مگر این که او را کشته و مالشان را به یغما بریم<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 332 با ویرایش و اصلاح و جابجایی عبارات و عناوین. | ||
</ref> | </ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == |