confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''بنی اسرائیل''' به دوازده فرزند یا قومیگفته میشود که به نام پدر و جدشان اسرائیل ([[یعقوب]]) نامگذاری شدهاند. خداوند در [[قرآن]] ۴۱ بار از آنان یاد کرده است. | '''بنی اسرائیل''' به دوازده فرزند یا قومیگفته میشود که به نام پدر و جدشان اسرائیل ([[یعقوب]]) نامگذاری شدهاند. خداوند در [[قرآن]] ۴۱ بار از آنان یاد کرده است. | ||
اسرائیل و پسرانش به سبب قحطی در [[کنعان]]، به [[مصر]] رفتند و نسل آنها تا زمان [[موسی]] ( | اسرائیل و پسرانش به سبب قحطی در [[کنعان]]، به [[مصر]] رفتند و نسل آنها تا زمان [[موسی]] (علیه السلام) در مصر ماندند. پس از وفات [[موسی]] (علیه السلام)، یوشع و پس از وی، عصر داوران بنیاسرائیل شروع شد. آنان پادشاه نبودند و فقط به حل اختلافات میپرداختند. سالها بعد، عصر پادشاهان بنیاسرائیل با [[طالوت]] و سپس [[داود]] و [[سلیمان]] (علیه السلام) آغاز شد. بعد از سلیمان (علیه السلام) فرزندش به پادشاهی رسید اما ده طایفه از بین دوازده طایفه بنیاسرائیل از او پیروی نکردند و فقط دو طایفه [[بنیامین]] و [[یهودا]] از او پیروی کردند و در منطقهای به نام یهودا در [[اورشلیم]] ساکن شدند و نام یهودی از همین طایفه ریشه دارد. | ||
در دوران سلیمان ( | در دوران سلیمان (علیه السلام) معبدی برای عبادت ساخته شده بود به نام هیکل سلیمان که به سبب اختلاف میان اقوام بنیاسرائیل و اشغال اورشلیم چند بار تخریب شد. آنها بعد از آنکه موسی (علیه السلام) به طور سینا رفت و مدتی غایب بود به گوسالهپرستی روی آوردند. خداوند در قرآن از نعمتها، دستورات و توبیخهای فراوانی که به بنیاسرائیل داده است، نام میبرد. | ||
=تاریخچه= | =تاریخچه= | ||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
همچنین برخی از فرزندان یعقوب یا قوم بنیاسرائیل به عنوان [[اسباط]] یاد کردهاند.<ref>اسدی، در مدخل «اسباط»، ج ۳، ص ۱۸.</ref> خداوند در قرآن ۴۱ بار از آنها یاد کرده است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۵</ref> این قوم در نگاه عرب پیش از اسلام به دلیل برخورداری از [[کتاب آسمانی]]، مناسک دینی خاص و پیشینه تاریخی، اقلیتی فرهیختهتر دانسته میشدند. با وجود فرهنگ قرآنی صدر اسلام، بنیاسرائیل به منزله گروهی با هویت رقیب قرار گرفتند.<ref>مهروش، «بنیاسرائیل»، ۱۳۸۳ ش، ج ۱۲. ص ۶۲۹.</ref> | همچنین برخی از فرزندان یعقوب یا قوم بنیاسرائیل به عنوان [[اسباط]] یاد کردهاند.<ref>اسدی، در مدخل «اسباط»، ج ۳، ص ۱۸.</ref> خداوند در قرآن ۴۱ بار از آنها یاد کرده است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۵</ref> این قوم در نگاه عرب پیش از اسلام به دلیل برخورداری از [[کتاب آسمانی]]، مناسک دینی خاص و پیشینه تاریخی، اقلیتی فرهیختهتر دانسته میشدند. با وجود فرهنگ قرآنی صدر اسلام، بنیاسرائیل به منزله گروهی با هویت رقیب قرار گرفتند.<ref>مهروش، «بنیاسرائیل»، ۱۳۸۳ ش، ج ۱۲. ص ۶۲۹.</ref> | ||
اسرائیل و پسرانش به سبب قحطی در [[کنعان]]، به مصر رفتند<ref>پژوهشکده تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه، ۱۳۸۶ ش، ص ۲۶۲.</ref> و نسل آنها تا زمان موسی ( | اسرائیل و پسرانش به سبب قحطی در [[کنعان]]، به مصر رفتند<ref>پژوهشکده تحقیقات اسلامی، فرهنگ شیعه، ۱۳۸۶ ش، ص ۲۶۲.</ref> و نسل آنها تا زمان موسی (علیه السلام) در مصر ماندند و به رهبری موسی (علیه السلام) از فشار حکومت فرعون فرار و دوباره به کنعان بازگشتند. آنها حدود چهل سال در صحرای سینا سرگردان بودند<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۸۳.</ref> تا اینکه پس از وفات موسی، یوشع جانشین وی شد و بتدریج کنعان را فتح کرد.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۸۳.</ref> | ||
== داوران بنیاسرائیل == | == داوران بنیاسرائیل == | ||
پس از یوشع ( | پس از یوشع (علیه السلام) شخصیتهای متعددی به رهبری بنی اسرائیل پرداختند که داوران بنی اسرائیل نامیده میشوند. آنان پادشاه نبودند و فقط به حل اختلافات داخلی بنی اسرائیل میپرداختند. آخرین داور بنی اسرائیل سموئیل بود و بعد از ایشان، عصر پادشاهان بنی اسرائیل با طالوت و سپس داود و سلیمان (علیه السلام) آغاز شد.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۹۱ و ۹۳.</ref>نقاشی گوستاو دوره نقاش معروف فرانسوی از کوروش، فتح بابِل و آزادی بنیاسرائیل. | ||
== ریشه یهود == | == ریشه یهود == | ||
به گفته عهد عتیق، سالها پس از شروع پادشاهی و پس از رحلت سلیمان ( | به گفته عهد عتیق، سالها پس از شروع پادشاهی و پس از رحلت سلیمان (علیه السلام)، فرزندش حکومت را به دست گرفت و چون وی به ستمکاری پرداخت، ده طایفه از طایفههای دوازدهگانه بنی اسرائیل از فرمان او سر باز زدند و تنها دو نوه یهودا و بنیامین در سرزمینی کوچکی به نام یهودا که شامل شهر اورشلیم (قدس) میشد برای او باقی ماند. و نام یهودی از اینجا میآید. ده نوه دیگر حکومت مستقلی به نام اسرائیل به رهبری یکی از سرداران سلیمان (علیه السلام) تشکیل دادند.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۹۵.</ref> | ||
== هیکل سلیمان == | == هیکل سلیمان == | ||
نام معبدی است که سلیمان ( | نام معبدی است که سلیمان (علیه السلام) در مدت هفت سال و نیم آن را بنا کرد. این معبددر اورشلیم بر کوه موریا بنا شده بود.<ref>حسنزاده آملی، دروس معرفت نفس، ۱۳۸۱ ش، ص ۶۱۵.</ref> بعد از جدایی بنیاسرئیل از یکدیگر، [[بُخْتُالنَّصْر]] پادشاه بابِل این معبدرا تخریب میکند و این قوم به اسارت به بابِل برده شدند.<ref>فیض کاشانی، الأصفی فی تفسیرالقرآن، ۱۴۱۸ ق، ج ۱، ص ۴۰۹.</ref> مدتی بعد ایران قدرت یافت و کوروش، بابِل را فتح کرد و به بنی اسرائیل اجازه داد به سرزمین خود برگردند. آنها دوباره معبدرا بازسازی کردند ولی بعد از مدتی بین آنها اختلاف ایجاد شد و رومیها که از حضور آنها احساس خطر میکردند، در سال ۷۰ م اورشلیم را اشغال کردند و معبدسلیمان (علیه السلام) را برای مرتبه دوم خراب کردند و پس از آن بنی اسرائیل به کلی در مناطق مختلف پراکنده شدند.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۸۳.</ref> | ||
== کاربرد واژه == | == کاربرد واژه == | ||
بنیاسرائیل، در لغت به هر کدام از فرزندان یعقوب ( | بنیاسرائیل، در لغت به هر کدام از فرزندان یعقوب (علیه السلام) گفته میشود اما کاربرد اصطلاحی آن، یک قوم و ملت است؛ نه فقط فرزندان یعقوب (علیه السلام). زندگی بنی اسرائیل، ویژگیها و نوع برخورد خداوند با آنها و رفتار آنان با پیامبران، حوادث مختلف و متعددی دارد.<ref>هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۵ ش، ج ۶، ص ۲۹۴.</ref> | ||
اگر چه قوم بنیاسرائیل پس از یعقوب ( | اگر چه قوم بنیاسرائیل پس از یعقوب (علیه السلام) و فرزندان او به وجود آمدند، ولی آنچه در قرآن بیشتر به عنوان مخاطب این نام قرار گرفته، پیروان و نسل پس از موسی (علیه السلام) است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۸.</ref> در قرآن به واژه بنیاسرائیل ۱۲ نقیب نسبت دادهاند که مفسران برای نقیب معانی مختلفی ذکر کردند<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۸.</ref> از جمله: | ||
رئیسان قوم.<ref>طوسی، التبیان، بیتا، ج ۳، ص ۴۶۵.</ref> | رئیسان قوم.<ref>طوسی، التبیان، بیتا، ج ۳، ص ۴۶۵.</ref> | ||
شاهدانی که در برابر آنها خدا یا [[موسی]] ( | شاهدانی که در برابر آنها خدا یا [[موسی]] (علیه السلام) با بنیاسرائیل بیعت کردند.<ref>طوسی، التبیان، بیتا، ج ۳، ص ۴۶۵.</ref> | ||
ضامنانی که خدا یا موسی ( | ضامنانی که خدا یا موسی (علیه السلام) از آنها عهد گرفت.<ref>قمی مشهدی، تفسیر کنز الدقائق، ۱۳۶۸ ش، ج ۴، ص ۶۰.</ref> | ||
فرزندان اسرائیل.<ref>العروسی الحویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ ق، ج ۲، ص ۸۷.</ref> | فرزندان اسرائیل.<ref>العروسی الحویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ ق، ج ۲، ص ۸۷.</ref> | ||
== کتب مقدس == | == کتب مقدس == | ||
اگرچه ترکیب بنیاسرائیل قرآنی است و این اصطلاح به صورت مرکّب نخستین بار در قرآن به کار رفته، اما در کتاب مقدس، حکایات گوناگونی درباره فرزندان و نوادگان یعقوب ( | اگرچه ترکیب بنیاسرائیل قرآنی است و این اصطلاح به صورت مرکّب نخستین بار در قرآن به کار رفته، اما در کتاب مقدس، حکایات گوناگونی درباره فرزندان و نوادگان یعقوب (علیه السلام) بیان شده است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۶.</ref> در کتاب مقدس درباره واژه بنیاسرائیل سه معنا مانند نسل اسرائیل (یعقوب)، گروهی از مومنان که اولاد روحانی خدا به شمار میآیند و ملک اسرائیل یا قبیلههای دهگانه برای جدایی آنان از یهودا. اما آنچه از این کاربردها رواج بیشتری دارد و به صورت مطلق از این لفظ فهمیده میشود معنای نخست این اصطلاح است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۶.</ref> | ||
ماجرای بنیاسرائیل و پدرشان اسرائیل در عهد عتیق از ماجرای قحطی کنعان و هجرت یعقوب ( | ماجرای بنیاسرائیل و پدرشان اسرائیل در عهد عتیق از ماجرای قحطی کنعان و هجرت یعقوب (علیه السلام) به مصر آغاز میشود و در ادامه به مشکلات پیش روی بنی اسرائیل و و حضور پیامبران متعددی در میان این قوم اشاره کرده است.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ص ۵۶.</ref> | ||
== عید پِسَح == | == عید پِسَح == | ||
بعد از قتل و فشار حاکمان مصر به بنیاسرائیل، به ادعای عهد عتیق، موسی ( | بعد از قتل و فشار حاکمان مصر به بنیاسرائیل، به ادعای عهد عتیق، موسی (علیه السلام) به دستور خداوند برای نجات آنها؛ رهبران قوم را جمع کرد و از آنان خواست برای نجات خود به منطقه کنعان برگردند تا از نعمتهای آن بهرهمند شوند. موسی و برادرش هارون به مصر رفتند و با معجزه مشکلاتی را برای فرعون به وجود آوردند که او مجبور شد بنیاسرائیل را آزاد کند. یهودیان این روز رهایی را به عنوان عید پسح جشن میگیرند.<ref>روحی، «سیمای بنیاسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۶.</ref> | ||
== گوسالهپرستی == | == گوسالهپرستی == | ||
بنابر گزارش عهد عتیق، موسی ( | بنابر گزارش عهد عتیق، موسی (علیه السلام) در برگشت از طور سینا تأخیر کرد و بنی اسرائیل نزد هارون (علیه السلام) رفتند و از او خواستند که برای آنها خدایی بسازد که گوسالهای از طلا ساختند و آن را عبادت میکردند حضرت موسی (علیه السلام) با مشاهده گوساله پرستی بنیاسرائیل ناراحت شد و لوح سنگی را شکست و دوباره برای دریافت آن چهل روز عبادت کرد، تا آنکه این لوح بار دیگر به او داده شد.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۸۹.</ref> قرآن این داستان را تقریباً به همینشکل نقل میکند جز اینکه هارون (علیه السلام) را از ساختن بت مبرا دانسته و سازنده گوساله را فردی به نام سامری معرفی میکند.<ref>توفیقی، ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ ش، ص ۸۹.</ref> | ||
== پیامبران == | == پیامبران == | ||
ازمیان پیامبران بنیاسرائیل موسی ( | ازمیان پیامبران بنیاسرائیل موسی (علیه السلام) و عیسی (علیه السلام) را [[اولوالعزم]] و صاحب شریعت میگویند. یعنی آزادانه به آنها قوانین و دستوراتی وحی شده که مأمور ابلاغ آن بودهاند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۷۷ ش، ج ۲، ص ۱۶۸.</ref> | ||
گروه دیگر پیامبرانی هستند که از خود شریعتی نداشتهاند، بلکه مأمور تبلیغ شریعت و قوانینی بودهاند که در آن زمان وجود داشته است. برخی پیامبران بنی اسرائیل از جمله یعقوب، یوسف، [[یوشع]]، [[هارون]]، داود، سلیمان، الیاس، الیسع، یونس، عزیر، زکریا و دیگر پیامبران از این جملهاند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۷۷ ش، ج ۲، ص ۱۶۸.</ref> | گروه دیگر پیامبرانی هستند که از خود شریعتی نداشتهاند، بلکه مأمور تبلیغ شریعت و قوانینی بودهاند که در آن زمان وجود داشته است. برخی پیامبران بنی اسرائیل از جمله یعقوب، یوسف، [[یوشع]]، [[هارون]]، داود، سلیمان، الیاس، الیسع، یونس، عزیر، زکریا و دیگر پیامبران از این جملهاند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۷۷ ش، ج ۲، ص ۱۶۸.</ref> | ||
به نقل از برخی احادیث شیعه نخستین پیغمبر بنیاسرائیل موسی ( | به نقل از برخی احادیث شیعه نخستین پیغمبر بنیاسرائیل موسی (علیه السلام) و آخرین پیغمبرشان عیسی (علیه السلام) بوده است و تمامی پیامبران قوم بنیاسرائیل را ششصد نفر دانستهاند..<ref>صدوق، خصال، بیتا، ج ۲، ص ۶۲۴.</ref> | ||
== نعمتهای خداوند به بنیاسرائیل == | == نعمتهای خداوند به بنیاسرائیل == |