حبیبیه (شاذلیه): تفاوت میان نسخه‌ها

پیروان این فرقه معتقدند که وقتی بنده به‌درجه ی معرفت رسید و از دوستی دیگران برید و دوست خدا شد، قلم تکلیف از او برداشته و خطاب امر و نهی از او منقطع شده و از بندگی و قید عبودیت رها می‌شود و پس از آن، مقید بودن بر شرع و احکام شرعی بر او حرام می‌گردد، زیرا «حبیب» نمی‌تواند با وجود تکلیف، موجب آزار حبیب شود. آیا نمی‌دانید که خداوند بندگانش را در بهشت به عبادت و نماز و روزه تکلیف نمی‌کند، زیرا دوست بر دوست و یار بر یار وارد و تکلیف از ایشان برداشته می‌شود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref>ابو محمد عثمان بن عبدالله بن الحسن العراقی، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آی، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 69</ref> <ref>مقدس اردبیلی، حدیقه الشیعه، نشر گلی، ص 578</ref>

این فرقه رعایت پنج اصل 1. خوف ظاهری و باطنی2. پیروی از سنت 3. عدم اعتنا به خلق 4. تسلیم و رضا 5. توکل در شادی و محنت را از پایه‌های اعتقادی خود می‌شمرند. <ref>زرین کوب عبدالحسین، ارزش میراث صوفیه، ص 98 به بعد</ref> <ref>معصوم علی شاه نعمت‌اللهی شیرازی، طرائق الحقایق، ج 3.</ref> که البته فقط ظاهر این شعارها حفظ و به هیچ کدام عمل نمی‌شود.