confirmed، مدیران
۳۷٬۲۲۲
ویرایش
(←ویژگی) |
|||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
با توجه به [[نزول قرآن|نزول]] سوره اعراف در سال دهم بعثت میتوان دریافت که در این دوران [[مشرکان]] [[مکه]] سختترین مخالفتها را با [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر]] روا داشته و از هیچ کوششی برای جلوگیری از انتشار دعوت توحیدی رسول خدا کوتاهی نمیکردند که یک نمونه آن محاصره اقتصادی سه ساله در [[شعب ابی طالب|شعب ابی طالب]] بود. در چنین شرایطی سوره مبارک اعراف نازل شد تا بار دیگر عهدی را که خداوند از آدمیان گرفته است تا او را بپرستند و چیزی را شریک او قرار ندهند به آنان یادآور شود و سرنوشت امتهای عهد شکن پیشین و مکذبان پیامبران را خاطرنشان سازد، از این رو باید گفت سوره اعراف برای تبیین اهمیت پایبندی انسانها به عهدی که با خدا بسته بودند فرود آمد<ref>دائرة المعارف قرآن، ج4، ص 66.</ref>. | با توجه به [[نزول قرآن|نزول]] سوره اعراف در سال دهم بعثت میتوان دریافت که در این دوران [[مشرکان]] [[مکه]] سختترین مخالفتها را با [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر]] روا داشته و از هیچ کوششی برای جلوگیری از انتشار دعوت توحیدی رسول خدا کوتاهی نمیکردند که یک نمونه آن محاصره اقتصادی سه ساله در [[شعب ابی طالب|شعب ابی طالب]] بود. در چنین شرایطی سوره مبارک اعراف نازل شد تا بار دیگر عهدی را که خداوند از آدمیان گرفته است تا او را بپرستند و چیزی را شریک او قرار ندهند به آنان یادآور شود و سرنوشت امتهای عهد شکن پیشین و مکذبان پیامبران را خاطرنشان سازد، از این رو باید گفت سوره اعراف برای تبیین اهمیت پایبندی انسانها به عهدی که با خدا بسته بودند فرود آمد<ref>دائرة المعارف قرآن، ج4، ص 66.</ref>. | ||
=ویژگی= | == ویژگی == | ||
سوره اعراف یکی از هفت سوره طولانی قرآن ([[سبع طوال]]) میباشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سورههای بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال میگویند ولی برخی دیگر هفتمی را یونس میدانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نیست (این قول [[سعيد بن جبير|سعید بن جبیر]] میباشد)<ref>المحرر الوجيز فی تفسير الکتاب العزيز، ج 3، ص 373، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref> | سوره اعراف یکی از هفت سوره طولانی قرآن ([[سبع طوال]]) میباشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سورههای بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال میگویند ولی برخی دیگر هفتمی را یونس میدانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نیست (این قول [[سعيد بن جبير|سعید بن جبیر]] میباشد)<ref>المحرر الوجيز فی تفسير الکتاب العزيز، ج 3، ص 373، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref> | ||
روایت از [[رسول خدا]] نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و [[سورههای مئين|سورههای مئین]] را به جای [[انجيل|انجیل]] و [[سورههای مثانی|سورههای مثانی]] را به جای [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سورههای مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. | روایت از [[رسول خدا]] نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و [[سورههای مئين|سورههای مئین]] را به جای [[انجيل|انجیل]] و [[سورههای مثانی|سورههای مثانی]] را به جای [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سورههای مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. | ||
سوره اعراف اولین سوره بلند [[قرآن | سوره اعراف اولین سوره بلند [[قرآن|قرآن کریم]] در ترتیب نزول، بلندترین سوره مکی، و اولین سورهای است که داستانهای پیامبران را به تفصیل بیان میکند. | ||
سوره اعراف اولین سورهای است که در چینش فعلی قرآن، با نام حروف مقطعه (المص) خوانده شده است. | سوره اعراف اولین سورهای است که در چینش فعلی قرآن، با نام حروف مقطعه (المص) خوانده شده است. | ||
توضیح آن که بیستونه سوره از سور قرآن با حروف مقطعه شروع شدهاند که غیر از بقره و آل | توضیح آن که بیستونه سوره از سور قرآن با حروف مقطعه شروع شدهاند که غیر از [[سوره بقره|بقره]] و [[سوره آل عمران|آل عمران]]، همگی مکی اند. بعضی از این سورهها نیز با حروف مقطعه شان نامگذاری شدهاند؛ مثل سوری اعراف که «المص» هم نامیده شده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج7، ص24.</ref>. | ||
آخرین آیه این سوره (آیه 206) [[سجده]] تلاوت دارد. | آخرین آیه این سوره (آیه 206) [[سجده]] تلاوت دارد. |