۸۷٬۶۴۰
ویرایش
بررسی روایات و آرای بزرگان شیعه و اهل سنت درباره شفاعت (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
بررسی روایات و آرای بزرگان شیعه و اهل سنت درباره شفاعت (مقاله) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۹
، ۱۵ اکتبر ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'اهل‌سنت' به 'اهل سنت'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'اهل‌سنت' به 'اهل سنت') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|- | |- | ||
|عنوان مقاله | |عنوان مقاله | ||
|بررسی روایات و آرای بزرگان شیعه و | |بررسی روایات و آرای بزرگان شیعه و اهل سنت درباره شفاعت | ||
|- | |- | ||
|نویسنده | |نویسنده | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''بررسی روایات و آرای بزرگان شیعه و | '''بررسی روایات و آرای بزرگان شیعه و اهل سنت درباره شفاعت''' عنوان مقاله‌ای از بخش اندیشه [[اندیشه تقریب (فصلنامه)|فصلنامه اندیشه تقریب]] در شماره بیستم می‌باشد که به قلم علی‌اشرف کرمی<ref>مدرس آموزشگاه فنی حرفه‌ای سما، استان کرمانشاه.</ref> تدوین و به اهتمام [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] منتشر شده‌است. این مقاله در مجله فصل پاییز سال 1388 منتشر شده است.</div> | ||
== چکیده == | == چکیده == | ||
مسئله شفاعت از جمله مباحث مهم در تعالیم اسلامی است، به گونه‌ای که چندین آیه از قرآن به آن اختصاص یافته است و نیز در احادیث اسلامی جایگاه ویژه‌ای دارد تا جایی که این روایات در بسیاری از کتاب‌های معتبر شیعه و اهل سنت وارد شده و هر کدام حق شفاعت را به گروهی، فردی یا قومی داده‌اند. نگارنده در این پژوهش بر آن است تا روایات مشترک و مختص شیعه و | مسئله شفاعت از جمله مباحث مهم در تعالیم اسلامی است، به گونه‌ای که چندین آیه از قرآن به آن اختصاص یافته است و نیز در احادیث اسلامی جایگاه ویژه‌ای دارد تا جایی که این روایات در بسیاری از کتاب‌های معتبر شیعه و اهل سنت وارد شده و هر کدام حق شفاعت را به گروهی، فردی یا قومی داده‌اند. نگارنده در این پژوهش بر آن است تا روایات مشترک و مختص شیعه و اهل سنت را در زمینه شفاعت ذکر کرده تا فردی که خواهان شفاعت است بتواند شرایط آن را اکتساب و مشمول شفاعت واقع شود. هم‌چنین در این تحقیق نظرات بزرگان اهل سنّت و شیعه در بحث شفاعت بیان شده است. <br> | ||
'''کلید واژه‌ها:''' | '''کلید واژه‌ها:''' اهل سنت، شیعه، شفاعت، روایت، پیامبر اسلام، وهابیّت. <br> | ||
==گفتار اول== | ==گفتار اول== | ||
مقام شفاعت در روز قیامت در پیشگاه خداوند موقعیتی نیست که هر کسی صاحب آن شود بلکه این مقام در شأن کسانی است که در نزد خداوند عزت و آبروی خاصی داشته باشند. این نوع شفاعت است که مورد بدفهمی مردم قرار گرفته و گاهی هم آن را وسیله‌ای برای فرار از انجام واجبات می‌دانند. شفاعت معلول عملکرد انسان است؛ یعنی باید طوری عمل کند تا خود را مستحق شفاعت نماید، مانند آن‌که از خدا غافل نباشد و شفاعت رسول و اولیای خدا را وسیله گناه کردن قرار ندهد. <br> | مقام شفاعت در روز قیامت در پیشگاه خداوند موقعیتی نیست که هر کسی صاحب آن شود بلکه این مقام در شأن کسانی است که در نزد خداوند عزت و آبروی خاصی داشته باشند. این نوع شفاعت است که مورد بدفهمی مردم قرار گرفته و گاهی هم آن را وسیله‌ای برای فرار از انجام واجبات می‌دانند. شفاعت معلول عملکرد انسان است؛ یعنی باید طوری عمل کند تا خود را مستحق شفاعت نماید، مانند آن‌که از خدا غافل نباشد و شفاعت رسول و اولیای خدا را وسیله گناه کردن قرار ندهد. <br> | ||
=== الف) روایات مشترك شیعه و | === الف) روایات مشترك شیعه و اهل سنت درباره لزوم پذیرش اصل شفاعت === | ||
در روضة‌الواعظین آمده است: القطان، عن السكری، عن الجوهری، عن محمد بن عماره، عن ابیه قال: قال الصادق جعفر بن محمد(علیه‌السلام): «مَنْ أنكَرَ ثلاثه أشیاء فلیس من شیعتنا: المعراج، و المسألة فی القبر، و الشفاعة؛ امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرماید: هر كس سه چیز را انكار كند از شیعیان ما نیست: معراج، سؤال قبر، شفاعت» (فتال نیشابوری، بی‌تا، ج2، ص501؛ صدوق، 1370، ص294 و مجلسی، 1403ق، ج8، ص37). <br> | در روضة‌الواعظین آمده است: القطان، عن السكری، عن الجوهری، عن محمد بن عماره، عن ابیه قال: قال الصادق جعفر بن محمد(علیه‌السلام): «مَنْ أنكَرَ ثلاثه أشیاء فلیس من شیعتنا: المعراج، و المسألة فی القبر، و الشفاعة؛ امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرماید: هر كس سه چیز را انكار كند از شیعیان ما نیست: معراج، سؤال قبر، شفاعت» (فتال نیشابوری، بی‌تا، ج2، ص501؛ صدوق، 1370، ص294 و مجلسی، 1403ق، ج8، ص37). <br> | ||
عن زید بن ارقم و بضعه عشر من الصحابه قال رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله): «شفاعتی یوم القیامة حق ٌ، فَمَن لَمْ یؤ من بها لم یكن من أهلها؛ شفاعت من در روز قیامت حق است پس كسی كه به آن ایمان نیاورد در زمره شفاعت شدگان قرار نمی‌گیرد». (هندی، 1985م، ج14، ص399). <br> | عن زید بن ارقم و بضعه عشر من الصحابه قال رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله): «شفاعتی یوم القیامة حق ٌ، فَمَن لَمْ یؤ من بها لم یكن من أهلها؛ شفاعت من در روز قیامت حق است پس كسی كه به آن ایمان نیاورد در زمره شفاعت شدگان قرار نمی‌گیرد». (هندی، 1985م، ج14، ص399). <br> | ||
| خط ۱۶۲: | خط ۱۶۲: | ||
در اصل مسئله شفاعت هیچ فرقه‌ای از فرقه‌های اسلامی شكی ندارد و فی‌الجمله شفاعت مورد اتفاق و پذیرش همه فرقه‌های اسلامی است. تنها چیزی كه باعث اختلاف است مسائل جزئی آن می‌باشد، مثل این‌كه مشفوع‌له چه كسانی هستند. در ادامه به بررسی نظریات موجود دراین‌باره می‌پردازیم: <br> | در اصل مسئله شفاعت هیچ فرقه‌ای از فرقه‌های اسلامی شكی ندارد و فی‌الجمله شفاعت مورد اتفاق و پذیرش همه فرقه‌های اسلامی است. تنها چیزی كه باعث اختلاف است مسائل جزئی آن می‌باشد، مثل این‌كه مشفوع‌له چه كسانی هستند. در ادامه به بررسی نظریات موجود دراین‌باره می‌پردازیم: <br> | ||
=== الف: | === الف: اهل سنت === | ||
نووی شارح صحیح مسلم می‌گوید: «مذهب | نووی شارح صحیح مسلم می‌گوید: «مذهب اهل سنت و جماعت، عقیده‌شان بر این است كه شفاعت از نظر عقل ممكن و خالی از اشكال است و از نظر قرآن و گفتار پیشوایان اسلام نیز حتمی و مسلّم است، زیرا اولاً: قرآن مجید این حقیقت را می‌پذیرد و ثانیاً: اخبار و روایات در این زمینه آن‌چنان فراوان است كه به حد تواتر رسیده و موجب قطع و یقین می‌باشد و از طرف دیگر، گذشتگان و هم‌چنین معاصرین ما اتفاق دارند كه در روز جزا برای گناهکارانی از اهل ایمان شفاعت خواهد بود». (هاشم‌زاده هریسی، 1399ق، ص135 وحسینی صدر، 1428ق، ص 45).<br> | ||
قاضی عبدالجبار (از صاحب‌نظران معتزلی) می‌گوید: <br> | قاضی عبدالجبار (از صاحب‌نظران معتزلی) می‌گوید: <br> | ||
«إنه لاخلاف بین الامه فی ان شفاعه النبی(صلی‌الله‌علیه‌وآله) ثابته للامه و إنما الخلاف فی أنها ثبت لمن؟؛ بین امت اسلامی اختلافی نیست در این‌كه شفاعت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) برای امت اسلامی ثابت است، همانا اختلاف بر این است كه برای چه كسی شفاعت می‌شود؟» (قاضی عبدالجبار، 1384ق. ص688). <br> | «إنه لاخلاف بین الامه فی ان شفاعه النبی(صلی‌الله‌علیه‌وآله) ثابته للامه و إنما الخلاف فی أنها ثبت لمن؟؛ بین امت اسلامی اختلافی نیست در این‌كه شفاعت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) برای امت اسلامی ثابت است، همانا اختلاف بر این است كه برای چه كسی شفاعت می‌شود؟» (قاضی عبدالجبار، 1384ق. ص688). <br> | ||
| خط ۱۸۱: | خط ۱۸۱: | ||
و نیز می‌گوید: «از امور مسلّم در آخرت شفاعت است و بر هر مسلمانی لازم است كه به شفاعت پیامبر و دیگر شیعیان ایمان داشته باشد و... ولی وظیفه ما این است چشم امید به خداوند بدوزیم و از خداوند بخواهیم كه شفاعت پیامبر خود را در حق ما بپذیرد». (امین حسینی عاملی، بی‌تا، ص240). | و نیز می‌گوید: «از امور مسلّم در آخرت شفاعت است و بر هر مسلمانی لازم است كه به شفاعت پیامبر و دیگر شیعیان ایمان داشته باشد و... ولی وظیفه ما این است چشم امید به خداوند بدوزیم و از خداوند بخواهیم كه شفاعت پیامبر خود را در حق ما بپذیرد». (امین حسینی عاملی، بی‌تا، ص240). | ||
طرفداران عبدالوهاب دانسته یا ندانسته مسائل اسلامی را در مبارزه كردن با چند مسئله همانند موضوع شفاعت خلاصه كرده و در عمل، مردم را از مباحث اجتماعی اسلام دور نگه داشته‌اند. در هر صورت آنان در مورد مسئله شفاعت چنین می‌گویند: «هیچ كس حق ندارد از پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) شفاعت بطلبد و مثلاً بگوید: یا محمداً اشفع لی عندالله» (سید علوی، 1367ش، ص255)، زیرا خداوند می‌فرماید: «وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا؛ و مساجد ویژه خداست پس هیچ كس را با خدا نخوانید»(جن/18). | طرفداران عبدالوهاب دانسته یا ندانسته مسائل اسلامی را در مبارزه كردن با چند مسئله همانند موضوع شفاعت خلاصه كرده و در عمل، مردم را از مباحث اجتماعی اسلام دور نگه داشته‌اند. در هر صورت آنان در مورد مسئله شفاعت چنین می‌گویند: «هیچ كس حق ندارد از پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) شفاعت بطلبد و مثلاً بگوید: یا محمداً اشفع لی عندالله» (سید علوی، 1367ش، ص255)، زیرا خداوند می‌فرماید: «وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا؛ و مساجد ویژه خداست پس هیچ كس را با خدا نخوانید»(جن/18). | ||
رشید رضا (از مفسران معاصر | رشید رضا (از مفسران معاصر اهل سنت) می‌گوید: | ||
«روش گذشتگان چنین بوده كه شفاعت را دعایی می‌دانستند كه خدا آن را اجابت می‌كند. احادیثی كه در مورد شفاعت آمده نیز بر این مطلب دلالت می‌کند به طوری كه در روایت صحیحین و دیگر كتب آمده است پیامبر در روز قیامت به روشی كه به او الهام می‌شود خدا را ثنا می‌گوید پس به او گفته می‌شود سرت را بلند كن و بخواه داده می‌شوی و شفاعت كن كه شفاعت تو پذیرفته می‌شود و چنین نیست كه خدا از اراده‌ای كه برای شافع كرده بود برگردد بلكه اظهار كرامت برای شافع است با تنفیذ اراده ازلی بعد از دعایش و هم‌چنین باعث تقویت غرور مغروران نمی‌شود كه اوامر و نواهی دین را به خاطر اعتماد به شفاعت شافعان سبك بگیرند و بی‌اعتنا شوند بلكه شفاعت كلاً برای خداوند است» (رشید رضا، بی‌تا، ص308). <br> | «روش گذشتگان چنین بوده كه شفاعت را دعایی می‌دانستند كه خدا آن را اجابت می‌كند. احادیثی كه در مورد شفاعت آمده نیز بر این مطلب دلالت می‌کند به طوری كه در روایت صحیحین و دیگر كتب آمده است پیامبر در روز قیامت به روشی كه به او الهام می‌شود خدا را ثنا می‌گوید پس به او گفته می‌شود سرت را بلند كن و بخواه داده می‌شوی و شفاعت كن كه شفاعت تو پذیرفته می‌شود و چنین نیست كه خدا از اراده‌ای كه برای شافع كرده بود برگردد بلكه اظهار كرامت برای شافع است با تنفیذ اراده ازلی بعد از دعایش و هم‌چنین باعث تقویت غرور مغروران نمی‌شود كه اوامر و نواهی دین را به خاطر اعتماد به شفاعت شافعان سبك بگیرند و بی‌اعتنا شوند بلكه شفاعت كلاً برای خداوند است» (رشید رضا، بی‌تا، ص308). <br> | ||
سید سابق استاد دانشگاه الازهر می‌نویسد: <br> | سید سابق استاد دانشگاه الازهر می‌نویسد: <br> | ||