۸۷٬۶۳۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '[[امام صادق' به '[[جعفر بن محمد (صادق)') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
لفظ «بنیآدم»، چندین مرتبه در [[قرآن کریم]] ذکر شده است.<ref>اعراف، 26، 27، 31، 35، ،172؛ اسرا، 70؛ یاسین، 60.</ref> این لفظ عام است، به معنای تمامی فرزندان [[آدم]] و [[حوا]](ع) میباشد، چه کسانی که زندهاند و چه کسانی که مردهاند و چه کسانی که بعداً موجود میشوند تا [[روز]] [[قیامت]]، اعم از [[مرد]] و [[زن]].<ref>مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 4، ص 631؛ سبزوارى نجفى، محمد بن حبیب الله، الجدید فى تفسیر القرآن المجید، ج 3، ص 131، دار التعارف للمطبوعات، بیروت، چاپ اوّل، 1406ق.</ref> | لفظ «بنیآدم»، چندین مرتبه در [[قرآن کریم]] ذکر شده است.<ref>اعراف، 26، 27، 31، 35، ،172؛ اسرا، 70؛ یاسین، 60.</ref> این لفظ عام است، به معنای تمامی فرزندان [[آدم]] و [[حوا]](ع) میباشد، چه کسانی که زندهاند و چه کسانی که مردهاند و چه کسانی که بعداً موجود میشوند تا [[روز]] [[قیامت]]، اعم از [[مرد]] و [[زن]].<ref>مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 4، ص 631؛ سبزوارى نجفى، محمد بن حبیب الله، الجدید فى تفسیر القرآن المجید، ج 3، ص 131، دار التعارف للمطبوعات، بیروت، چاپ اوّل، 1406ق.</ref> | ||
[[زراره]] از [[امام باقر]] و [[ | [[زراره]] از [[امام باقر]] و [[جعفر بن محمد (صادق)]](ع) نقل میکند که این دو بزرگوار در [[تفسیر]] «[[بنی آدم|بنیآدم]]» فرمودند: «بنی[[آدم]] عام است و شامل تمامی فرزندان [[آدم]](ع) میشود».<ref>عیاشى، محمد بن مسعود، تفسیر العیّاشی، محقق، مصحح، رسولى محلاتى، هاشم، ج 2، ص 11، المطبعة العلمیة، تهران، چاپ اول، 1380ق؛ مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، محقق، مصحح، جمعى از محققان، ج 60، ص 220، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، 1403ق.</ref> | ||
در اینجا به عنوان نمونه تعدادی از [[آیات]] [[قرآن]] را که در آن واژه [[بنی آدم|بنیآدم]] آمده ذکر میشود: | در اینجا به عنوان نمونه تعدادی از [[آیات]] [[قرآن]] را که در آن واژه [[بنی آدم|بنیآدم]] آمده ذکر میشود: |