ابراهيم اللبان: تفاوت میان نسخه‌ها

وی سهم موثری در مجموعۀ ادبیات و زبان داشته است. ایشان در سال 1919 م، به‌عنوان معلم در مدرسه الجمالیه در [[قاهره]] منصوب شد و مدتی در مدارس ابتدایی و متوسطه تدریس می‌کرد. سپس او در سال 1930 م، (دوازده سال پس از فارغ‌التحصیلی) برای یک مأموریت علمی به [[بریتانیا]] سفر کرد. او در سال 1935 م، موفق به اخذ مدرک لیسانس شد، زیرا نظام آموزشی انگلیسی برای اخذ مدرک دانشگاهی از بریتانیا قبل از شروع تحصیلات تکمیلی در مقاطع دیپلم و فوق‌لیسانس نیاز به تکمیل مجدد کلیه تحصیلات دانشگاهی داشت. مدرک کارشناسی‌ارشد از دانشگاه [[لندن]] را در سال 1938 م، اخذ کرد.  

پس از بازگشت ایشان به وطن، به‌عنوان معلم روانشناسی در دارالعلوم منصوب شد و سپس به‌عنوان استاد روانشناسی به مؤسسه آموزش عالی معلمان زن رفت. وزارت آموزش و پرورش او را به‌عنوان بازرس کل فلسفه در مدارس خود برگزید، سپس در بدو تأسیس به‌عنوان استاد روانشناسی در دانشکدۀ هنر دانشگاه [[اسکندریه]] انتخاب شد. وی از بنیان‌گذاران دانشگاه اسکندریه و در کنار استاد ابراهیم مصطفی، استاد محمد خلف الله و استاد عبدالسلام هارون بود، سپس به‌عنوان استاد فلسفه اسلامی در دانشکده دارالعلوم به [[قاهره]] رفت. سپس در سال 1953 م، به ریاست دانشکده منصوب شد و تا سال 1955 م، که به سن شصت سالگی(بازنشستگی) رسید مشغول بود. او همچنین در آن مرحله به تدریس فلسفه، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و روش‌های تدریس در دانشکدۀ هنر دانشگاه اسکندریه، دانشکده هنر در دانشگاه قاهره، مؤسسه عالی آموزش، و مدرسه مددکاری اجتماعی در قاهره منصوب شد. او همچنین به تدریس علوم عربی و علوم تربیتی در دانشگاه [[لیبی]] منصوب شد.