۸۷٬۹۳۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '[[حسین بن علی' به '[[حسین بن علی (سید الشهدا) ') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:علویان1.jpg|جایگزین=|بندانگشتی|]] | [[پرونده:علویان1.jpg|جایگزین=|بندانگشتی|]] | ||
'''خاندان علی''' یا [[علویان]] که [[شیعیان]] و پیروان [[علی بن ابی طالب|علی ابن ابی طالب]] محسوب میشوند، گروهی از طایفه [[بنیهاشم]] بودند که پس از رحلت [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم(ص)]] و در پی جریان [[سقیفه]] که به موجب آن [[خلیفه اول]] به [[خلافت]] رسید شروع به فعالیت کرده و به طرفداری از علی(ع)، حاضر نشدند با ابوبکربن ابی قحافه بیعت کنند و خلافت را حق علی(ع) دانستند. | '''خاندان علی''' یا [[علویان]] که [[شیعیان]] و پیروان [[علی بن ابی طالب|علی ابن ابی طالب]] محسوب میشوند، گروهی از طایفه [[بنیهاشم]] بودند که پس از رحلت [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم(ص)]] و در پی جریان [[سقیفه]] که به موجب آن [[خلیفه اول]] به [[خلافت]] رسید شروع به فعالیت کرده و به طرفداری از علی(ع)، حاضر نشدند با ابوبکربن ابی قحافه بیعت کنند و خلافت را حق علی(ع) دانستند. | ||
شروع فعالیّت علویان در عرصه سیاست، پس از شهادت [[حسین بن علی (سید الشهدا)|حسین بن علی]] در واقعه [[کربلا]] بودهاست و از این تاریخ هرجا فرصتی برای قیام میدیدند از آن استفاده میکردند و چون اوضاع نامناسب میشد، موقتاً آرام میشدند. این آرامش موقتی بیشتر در دوران [[امویان]] بود که به جز قیام [[زید بن علی]] و فرزندش یحیی در دوران [[هشام بن عبدالملک]] هیچ قیام مهم دیگری از طرف علویان صورت نپذیرفت<ref>حسن ابراهیم حسن، تاریخ سیاسی اسلام، ترجمه ابوالقاسم پاینده، چ دوم، ج ۲، ص ۱۲۶</ref>. | شروع فعالیّت علویان در عرصه سیاست، پس از شهادت [[حسین بن علی (سید الشهدا) | ||
(سید الشهدا)|حسین بن علی]] در واقعه [[کربلا]] بودهاست و از این تاریخ هرجا فرصتی برای قیام میدیدند از آن استفاده میکردند و چون اوضاع نامناسب میشد، موقتاً آرام میشدند. این آرامش موقتی بیشتر در دوران [[امویان]] بود که به جز قیام [[زید بن علی]] و فرزندش یحیی در دوران [[هشام بن عبدالملک]] هیچ قیام مهم دیگری از طرف علویان صورت نپذیرفت<ref>حسن ابراهیم حسن، تاریخ سیاسی اسلام، ترجمه ابوالقاسم پاینده، چ دوم، ج ۲، ص ۱۲۶</ref>. | |||
=دشمنی علویان با عباسیان= | =دشمنی علویان با عباسیان= |