confirmed
۲٬۲۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
صفوان از مَوالیان بَجِیلَه بود و کنیه ایشان، ابو محمّد و معروف به بیّاع السابرى است<ref>رجال النجاشى، ص196، ش524؛ الفهرست، ص145، ش356؛ رجال الطوسى، ص359، ش5311و ص376، ش5559.</ref> شغل صفوان، فروش پارچهای ظریف به نام «سابری» بود و از این رو در برخی کتابهای روایی به «بَیّاع سابُری» (سابُری فروش) شهرت دارد. | صفوان از مَوالیان بَجِیلَه بود و کنیه ایشان، ابو محمّد و معروف به بیّاع السابرى است<ref>رجال النجاشى، ص196، ش524؛ الفهرست، ص145، ش356؛ رجال الطوسى، ص359، ش5311و ص376، ش5559.</ref> شغل صفوان، فروش پارچهای ظریف به نام «سابری» بود و از این رو در برخی کتابهای روایی به «بَیّاع سابُری» (سابُری فروش) شهرت دارد. | ||
علت تسمیه او به این نام این است که سابُری نام لباسهایی بوده است که بسیاری از اصحاب امام صادق و ائمه بعدی بزاز و فروشنده آن بودهاند که صفوان یکی از آنها بوده است و از این رو عبارت بیّاع السابری در رجال بسیار است. سید عبد الله جزائری نوه سید نعمت الله جزائری که او را شیخ بهایی عصر مینامیدند کتابی در مورد تاریخ شوشتر دارد و در آن مینویسد که سلاطین قبلی که مشغول ساختن سدی در شوشتر بودند به دلیل سختی مخارج نتوانستند آن را تمام کنند. بعد بین ایران و روم جنگ میشود و ایران بر شاپور روم غلبه میکند پادشاه ایران تتمیم میگیرد به عنوان غرامت جنگی سد شوشتر را به گردن پادشاه روم بگذارد و حتی دستور میدهد که خاک ساختن سد را از روم بیاورند. بعد صاحب کتاب نوشته است که تلی که در آنجا هست و کوزه گران از آن کوزه درست میکنند اضافه ی خاکی است که از روم به ایران آورده بودند و روزی دو هزار گوسفند از روم به ایران سرازیر میشد و به گردن آنها طلا و نقره بود که خرج سد میشد. بعد مینویسد که رومیان وقتی مشغول تتمیم سد شدند، بعد از استفاده از آب شوشتر که آب ممتازی بود مایل شدند که در آنجا اقامت کنند. آنها صنعت های مخصوصی داشتند که از جمله دیبا که به دیبای شوشتری مشهور شد که یکی از لباس هایی بود که آنها میبافتند و به دیگران نیز تعلیم کردند. بعد اضافه میکند که لباس های سابُری ظاهرا معرف شاپوری است و از همان لباس ها بوده است. به هر حال صفوان یکی از اشخاصی بوده است که این گونه لباس ها را میفروخته است<ref>درس رجال آیت الله شبیری، جلسه11: https://www.eshia.ir/Feqh/Archive/text/shobeiry/rejal/62/011</ref> | علت تسمیه او به این نام این است که سابُری نام لباسهایی بوده است که بسیاری از اصحاب امام صادق و ائمه بعدی بزاز و فروشنده آن بودهاند که صفوان یکی از آنها بوده است و از این رو عبارت بیّاع السابری در رجال بسیار است. سید عبد الله جزائری نوه سید نعمت الله جزائری که او را شیخ بهایی عصر مینامیدند کتابی در مورد تاریخ شوشتر دارد و در آن مینویسد که سلاطین قبلی که مشغول ساختن سدی در شوشتر بودند به دلیل سختی مخارج نتوانستند آن را تمام کنند. بعد بین ایران و روم جنگ میشود و ایران بر شاپور روم غلبه میکند پادشاه ایران تتمیم میگیرد به عنوان غرامت جنگی سد شوشتر را به گردن پادشاه روم بگذارد و حتی دستور میدهد که خاک ساختن سد را از روم بیاورند. بعد صاحب کتاب نوشته است که تلی که در آنجا هست و کوزه گران از آن کوزه درست میکنند اضافه ی خاکی است که از روم به ایران آورده بودند و روزی دو هزار گوسفند از روم به ایران سرازیر میشد و به گردن آنها طلا و نقره بود که خرج سد میشد. بعد مینویسد که رومیان وقتی مشغول تتمیم سد شدند، بعد از استفاده از آب شوشتر که آب ممتازی بود مایل شدند که در آنجا اقامت کنند. آنها صنعت های مخصوصی داشتند که از جمله دیبا که به دیبای شوشتری مشهور شد که یکی از لباس هایی بود که آنها میبافتند و به دیگران نیز تعلیم کردند. بعد اضافه میکند که لباس های سابُری ظاهرا معرف شاپوری است و از همان لباس ها بوده است. به هر حال صفوان یکی از اشخاصی بوده است که این گونه لباس ها را میفروخته است<ref>درس رجال آیت الله شبیری، جلسه11: https://www.eshia.ir/Feqh/Archive/text/shobeiry/rejal/62/011</ref>. | ||
== در نگاه رجالیون == | == در نگاه رجالیون == |