۲۰٬۷۲۱
ویرایش
برائت در حج ابراهیمی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
←مفهوم برائت
| خط ۳: | خط ۳: | ||
== مفهوم برائت == | == مفهوم برائت == | ||
=== برائت در لغت === | |||
راغب در «مفردات» گوید: | |||
اصل واژه «برء» و «براء» و «تبرّی» به معنای کناره گیری و بیزاری از هر چیزی است که مجاورت با آن مورد کراهت باشد. لذا گفته می شود «بَرئْتُ مِنْ المَرض»؛ «از بیماری بهبودی یافتم» و «بَرئْتُ مِنْ فُلان»؛ «از دست فلانی نجات یافتم» و «تَبَرّأتُ أو أَبْرَأتُه مِنْ کذا و برِئْتُهُ»؛ «از فلان عمل بیزاری جستم و یا فلانی را از آن عمل بری ء ساختم». و در مفرد گفته می شود: «رجل بَری ءٌ» و در جمع گفته می شود: «قومٌ بُرآءٌ» و یا «قوم بریئون». | |||
=== برائت در اصطلاح === | |||
برائت به این معنا، با معنای لغوی آن بی تناسب نیست و در واقع، مفهوم برائت، از بیزاری که یک امر قلبی و عاطفی باشد، فراتر رفته و مستلزم کناره گیری، منزوی ساختن و طرد عمل مشرکان و توطئه گران است و همانگونه که مفسران گفته اند: به معنای رفع امان و سلب مصونیت و عدم تعهد در برابر مشرکان و حتی جنگ با آنان می باشد، چه، آنان آغازگر توطئه بوده و نقض عهد کرده و مهلت و مدت پیمانشان به پایان رسیده است | |||
[[تبری|برائت]] و [[تبری|تبرّی]] در برابر [[ولایت]] و [[تولی|تولّی]]، دو فرع از [[فروع دین]]، مسلمانان محسوب می‌شوند. در اصطلاح دینی، برائت به بیزاری از دشمنان خداوند اطلاق می‌گردد<ref>التبیان، ج 2، ص 65 - 66.</ref>. استفاده از تعبیر «برائت از مشرکان» امروز به تلاش‌هایی اشاره دارد که در بُعد سیاسی و بین‌المللی [[حج]] به‌شکل اجتماعی و در مراسم برائت از مشرکان به‌طور عمومی در [[جهان اسلام]] و در [[عربستان سعودی]] در سرزمین منا به‌طور ویژه صورت می‌گیرد. | [[تبری|برائت]] و [[تبری|تبرّی]] در برابر [[ولایت]] و [[تولی|تولّی]]، دو فرع از [[فروع دین]]، مسلمانان محسوب می‌شوند. در اصطلاح دینی، برائت به بیزاری از دشمنان خداوند اطلاق می‌گردد<ref>التبیان، ج 2، ص 65 - 66.</ref>. استفاده از تعبیر «برائت از مشرکان» امروز به تلاش‌هایی اشاره دارد که در بُعد سیاسی و بین‌المللی [[حج]] به‌شکل اجتماعی و در مراسم برائت از مشرکان به‌طور عمومی در [[جهان اسلام]] و در [[عربستان سعودی]] در سرزمین منا به‌طور ویژه صورت می‌گیرد. | ||
و خداوند متعال در قرآن می فرماید: أَنَّ اللّهَ بری ءٌ مِنْ المُشرِکینَ و رسولُهُ در ترجمه های فارسی «برائت» به واژه «بیزاری» تعبیر شده است و شاید این واژه به خاطر بُعد احساسی و عاطفی آن، برای بیان معنا و مفهوم اصل برائت رسا و کافی نباشد. | |||
برائت به معنای دوری جستن و کناره گیری کردن و منزوی ساختنِ دشمن است واین درزمان صلح،به منظور بازداشتن دشمن از سوء استفاده از روابط صلح آمیز، برضد اسلام و امّت اسلامی، به شیوه ای مناسب وبا مقتضای زمان، انجام می گیرد. | |||
و بالأخره برائت از مشرکین، تعبیری است قرآنی به مفهوم بیزاری و اجتناب از مشرکین و دشمنان مسلمانان و قطع پیوند با آنها. این تعریف، توسعا، به فعالیت هایی که در بُعد سیاسی حج به صورت اجتماعی انجام می گیرد نیز اطلاق می شود. | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||