confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
جبهه آزادیبخش ملی الجزایر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| نحوه تبلیغات = | | نحوه تبلیغات = | ||
}} | }} | ||
'''جبهه آزادیبخش ملی''' الجزایر ('''جبهه التحریر الوطنی الجزائری''') تشکلی است که جنگ استقلال الجزایر برضد استعمار [[فرانسه]] را سازماندهی کرد و پس از استقلال تنها حزب حاکم در این کشور شد. | '''جبهه آزادیبخش ملی''' الجزایر ('''جبهه التحریر الوطنی الجزائری''') تشکلی است که جنگ استقلال الجزایر برضد [[استعمار]] [[فرانسه]] را سازماندهی کرد و پس از استقلال تنها حزب حاکم در این کشور شد. | ||
با آغاز استعمار [[الجزایر]] و اشغال این کشور به دست فرانسویان در 13 [[محرم الحرام|محرم]] 1246/ 5 ژوئیه 1830، قیامهای گسترده‌ای برضد استعمار [[فرانسه]] شکل گرفت که از آن جمله قیام بزرگ [[امیر عبدالقادر الجزایری|عبدالقادر الجزایری]] در 1249ـ1263/ 1833ـ 1847 بود<ref>بوحوش، ص 108، 120</ref> در اواخر 1338/1920، به تدریج نهضت‌های ملی‌گرایانه در قالب تشکل‌های سیاسی و منسجم گسترش یافتند. | |||
در 24 [[خرداد]] 1305/ 15 ژوئن 1926، [[حزب ستاره شمال آفریقا]] ([[حزب نجم شمال افریقیا]]) تأسیس شد<ref>سعداللّه، ج 2، ص 372؛ بوحوش، ص 288</ref>. و در 31 [[مرداد]] 1306/ 23 اوت 1927 [[مصالی الحاج]] *، رهبری آن را پذیرفت. این حزب، که با اوضاع نامناسب کار برای کارگران کشورهای [[شمال آفریقا|شمال آفریقا]] مبارزه می‌کرد، در 9 [[آبان]] 1308/ 31 اکتبر 1929 منحل شد ولی در 1315 ش/ 1937م با عنوان [[حزب خلق الجزایر]] ([[حزب الشعب‌الجزائری]]) مجدداً شروع به فعالیت کرد<ref>سعداللّه، همانجا؛ آژرون، ص 112؛ نیز رجوع کنید به: بوحوش، ص 289ـ301</ref>. | |||
در | در 14 [[اردیبهشت]] 1310/ 5 مه 1931، [[شیخ عبدالحمیدبن بادیس]]، [[جمعیت علماءالمسلمین الجزایر]] را برای دفاع از فرهنگ عربی و اسلامی سازماندهی کرد. [[جنگ جهانی دوم]] (1939ـ 1945) و تحولات پس از آن، جایگاه [[فرانسه]] را در کشورهای آفریقای شمالی متزلزل کرد و موجب تحریک جنبش‌های آزادیبخش ملی در این کشورها شد. | ||
در 1321 ش/ فوریه 1943، سه تن از سران احزاب [[الجزایر]]، بیانیه خلق الجزایر (مشهور به «بیانیه دوم»، البیان‌الثانی) را برای استقلال کشور صادر کردند. در این بیانیه آمده بود که الجزایر باید مجدداً کشوری اسلامی و مستقل شود و همه شهروندان آن از حقوق مساوی برخوردار گردند. | در 1321 ش/ فوریه 1943، سه تن از سران احزاب [[الجزایر]]، بیانیه خلق الجزایر (مشهور به «بیانیه دوم»، البیان‌الثانی) را برای استقلال کشور صادر کردند. در این بیانیه آمده بود که الجزایر باید مجدداً کشوری اسلامی و مستقل شود و همه شهروندان آن از حقوق مساوی برخوردار گردند. | ||
بی‌نتیجه‌ماندن این بیانیه سبب شد که در 23 اسفند 1322/ 14 مارس 1944، جنبش «دوستداران بیانیه و آزادی» (اصدقاءالبیان و الحریه) برای کسب خودمختاری، مبارزه استقلال‌طلبانه‌خود را آغاز کند | بی‌نتیجه‌ماندن این بیانیه سبب شد که در 23 [[اسفند]] 1322/ 14 مارس 1944، جنبش «دوستداران بیانیه و آزادی» (اصدقاءالبیان و الحریه) برای کسب خودمختاری، مبارزه استقلال‌طلبانه‌خود را آغاز کند<ref>بوحوش، ص 307ـ 308؛ براگینسکی، ص 49ـ 50؛ شیخ‌نوری، ص 154ـ 155</ref>. | ||
در 18 اردیبهشت 1324/ 8 مه 1945، | در 18 [[اردیبهشت]] 1324/ 8 مه 1945، الجزایریها به رهبری [[خالد الجزایری]]، یکی از نوادگان [[امیرعبدالقادر الجزایری]]، در منطقه سطیف در اقلیم قُسَنْطینه/ قُسْطَنطینه برضد استعمار [[فرانسه]] قیام کردند. در این قیام در حدود 000، 45 الجزایری کشته شدند. | ||
جنبش | «[[جنبش دوستداران بیانیه و آزادی]]» نیز، که [[فرحات عباس|فرحات عباس]] آن را به منظور ایجاد جمهوری مستقل و خودمختار [[الجزایر]] تشکیل داده بود، بر اثر سیاست خشن استعمار [[فرانسه]] و به دستور آن منحل شد<ref>بوحوش، ص 308؛ مرل، ص 4، 61، 92</ref>. | ||
در فروردین 1325/ مارس 1946، فرحات عباس حزب دیگری را با عنوان اتحادیه دموکراتیک بیانیه [[الجزایر]](الاتحاد الدیمقراطی للبیان الجزائری) برای استقلال [[الجزایر]] بنیان گذاشت، ولی به‌رغم موفقیت‌های چشمگیر حزب در انتخابات، به هیچ‌یک از اهداف خود دست نیافت | در [[فروردین]] 1325/ مارس 1946، فرحات عباس حزب دیگری را با عنوان اتحادیه دموکراتیک بیانیه [[الجزایر]](الاتحاد الدیمقراطی للبیان الجزائری) برای استقلال [[الجزایر]] بنیان گذاشت، ولی به‌رغم موفقیت‌های چشمگیر حزب در انتخابات، به هیچ‌یک از اهداف خود دست نیافت<ref>رجوع کنید به: بوحوش، ص 310ـ311</ref>. | ||
از طرفی دولت [[فرانسه]] نیز می‌کوشید الجزایر را حفظ کند، زیرا منابع غنی نفت و کانی در این کشور سبب شده بود تا [[فرانسه]] با استقلال و خودمختاری الجزایر به شدت مخالفت کند | از طرفی دولت [[فرانسه]] نیز می‌کوشید الجزایر را حفظ کند، زیرا منابع غنی نفت و کانی در این کشور سبب شده بود تا [[فرانسه]] با استقلال و خودمختاری الجزایر به شدت مخالفت کند<ref>دژاردن، ص 331؛ براگینسکی، ص 50 ـ51</ref>. | ||
این عوامل سبب شد تا بسیاری از رهبران ملی‌گرای [[الجزایر]]، برای پیشبرد اهداف خود، به زور متوسل شوند و در اوایل 1326 ش/1947 گروهی از جوانان در جنبش پیروزی آزادی‌های دموکراتیک (حرکه إنتصار الحریّات الدیمقراطیه) ــ که در 1325 ش/ 1946، مصالی الحاج به منظور خروج نظامیان اشغالگر [[فرانسه]] و استقلال کشور آن را تشکیل داده بود ــ تشکیلاتی به نام سازمان مخفی (المنظّمه السرّیه)، برای فراهم نمودن مقدمات قیام مسلحانه و تأسیس حکومت انقلابی الجزایر به وجود آورند | این عوامل سبب شد تا بسیاری از رهبران ملی‌گرای [[الجزایر]]، برای پیشبرد اهداف خود، به زور متوسل شوند و در اوایل 1326 ش/1947 گروهی از جوانان در جنبش پیروزی آزادی‌های دموکراتیک (حرکه إنتصار الحریّات الدیمقراطیه) ــ که در 1325 ش/ 1946، مصالی الحاج به منظور خروج نظامیان اشغالگر [[فرانسه]] و استقلال کشور آن را تشکیل داده بود ــ تشکیلاتی به نام سازمان مخفی (المنظّمه السرّیه)، برای فراهم نمودن مقدمات قیام مسلحانه و تأسیس حکومت انقلابی الجزایر به وجود آورند<ref>آژرون، ص 127ـ 128؛ بوحوش، ص 312ـ313، 320ـ324؛ شریط و میلی، ص 282</ref>. | ||
به دنبال موجودیت این سازمان، دولت [[فرانسه]] در 27 اسفند 1328/ 18 مارس 1950، بن‌بلا و چند تن از اعضای فعال آن را زندانی کرد، ولی بن‌بلا در 1331 ش/ 1952 از زندان گریخت و در مصر مبارزات خود را ادامه داد. | به دنبال موجودیت این سازمان، دولت [[فرانسه]] در 27 اسفند 1328/ 18 مارس 1950، بن‌بلا و چند تن از اعضای فعال آن را زندانی کرد، ولی [[احمد بن بلا|بن‌بلا]] در 1331 ش/ 1952 از زندان گریخت و در [[جمهوری عربی مصر|مصر]] مبارزات خود را ادامه داد. | ||
در 1333 ش/1954، در گردهمایی اعضای فعال سازمان مخفی در سوئیس توافق شد تا قیام گسترده‌ای را برضد استعمار [[فرانسه]] سازماندهی کنند | در 1333 ش/1954، در گردهمایی اعضای فعال سازمان مخفی در [[سوئیس|سوئیس]] توافق شد تا قیام گسترده‌ای را برضد استعمار [[فرانسه]] سازماندهی کنند<ref>بوحوش، ص 346؛ عسلی، ص 19؛ ازغندی، ص 64</ref >. | ||
آنان در 3 فروردین 1333/ 23 مارس 1954 برای پیشبرد اهداف انقلابی خود تشکلی با 22 عضو، با عنوان کمیته انقلابی برای اتحاد و اقدام (اللَّجْنه الثوریه للوحده و العمل)، ایجاد کردند. | آنان در 3 فروردین 1333/ 23 مارس 1954 برای پیشبرد اهداف انقلابی خود تشکلی با 22 عضو، با عنوان کمیته انقلابی برای اتحاد و اقدام (اللَّجْنه الثوریه للوحده و العمل)، ایجاد کردند. | ||
با آغاز شدن انقلاب [[الجزایر]]، این کمیته به جبهه آزادیبخش ملی الجزایر (جبهه التحریر الوطنی الجزائری) تغییر نام داد و ارتش آزادیبخش ملی [[الجزایر]] (جیش التحریر الوطنی الجزائری) برای انجام دادن عملیات نظامی پایه‌گذاری شد | با آغاز شدن انقلاب [[الجزایر]]، این کمیته به جبهه آزادیبخش ملی الجزایر (جبهه التحریر الوطنی الجزائری) تغییر نام داد و ارتش آزادیبخش ملی [[الجزایر]] (جیش التحریر الوطنی الجزائری) برای انجام دادن عملیات نظامی پایه‌گذاری شد<ref>حربی، ص 135؛ آژرون، ص 131ـ132؛ بوحوش، ص 351ـ 356، 359ـ361؛ عسلی، ص 17، 19، 202ـ 203</ref>. | ||
== آغاز فعالیت == | == آغاز فعالیت == | ||