راسبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''راسبیه‏''' از شاخه‌های فِرقه [[خوارج]] و از پیروان عبدالله‌بن‌وهب راسبی الازدی بودند که در سال 38 هجری قمری در [[جنگ نهروان]] کشته شد.

نسب عبدالله‌بن‌وهب راسبی ازدی به بنی‌راسب‌بن‌میدعان بن‌مالک بن‌نصر از قبیله ازد می‌رسد<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.</ref>. وی در زمان حیات [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم (صلّی‌الله علیه وآله)]] به‌دنیا آمد. [[ابن حجر هیتمی|ابن‌حجر]] از او با عبارت «له ادراک» یاد کرده است<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.</ref> و به علت سجده‌های زیادش ملقب به ذوالثَّفِنات شده بود<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابة، ج۵، ص۷۸.</ref>. [[زرکلی]] او را از پیشوایان [[اباضیه]] معرفی نموده و از شجاعت و فصاحت او یاد کرده است.<ref>زرکلی، الاعلام، ج۴، ص۱۴۳.</ref> عبدالله‌بن‌وهب در فتح عراق، [[سعد بن ابی وقاص|سعد‌بن‌ابی‌وقاص]] را همراهی می‌کرد<ref>طبری، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۷.</ref> و در جنگ‌های زمان حضرت علی (علیه‌السّلام) همراه حضرت بود، اما پس از ماجرای حکمیت، از حضرت جدا شد<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۶۰؛ ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۷۸.</ref>.

== سرانجام ==

در برخی از منابع نوشته‌اند: عبدالله‌بن‌وهب و گروهش عبدالله‌بن‌خباب ارت را که از صحابه رسول خدا بود در سال 38 هجری قمری کشتند و علاوه، شکم بسیاری از زنان را دریدند و گروهی را از دم تیغ گذرانیدند. حضرت علی (علیه‌السّلام) با چهار هزار نفر از یاران خویش به جنگ وی و همراهانش رفت و عبدالله‌بن‌وهب راسبی و حرقوص‌بن‌زهیر بجلی را به قتل رساند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی چاپ دوم 199</ref><ref>مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، به اهتمام و با ترجمه فرانسوی کلمان هوار، چاپ پاریس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 136.</ref><ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948میلادی، ص 46- 48.</ref>.