بربهاری: تفاوت میان نسخه‌ها

«بر‌بهار» به معنای میوه ایالت بیهار در [[هند]] است که به صورت ادویه از آن کشور صادر می‌شود و ظاهرا خانواده بربهاری یکی از فروشندگان این ادویه در [[بغداد]] بوده‏‌اند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 99</ref>.

بربهاری از فقها و محدثان بزرگ [[حنابله]] بود که در بغداد نقش بزرگی را بر ضد داعیان «[[شیعه|شیعه]]» ایفا می‌کرد و در زمان خود بزرگ‌ترین مروج مذهب «حنبلی» به شمار می‌‏رفت. او می‌خواست که عقاید [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت و جماعت]] را به زمان [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا]] (صلّی‌الله علیه وآله) و روزگار سه خلیفه [[ابوبکر]]، [[عمر]] و [[عثمان]] یعنی به قول خودش به «دین عشق» پیش از قتل عثمان و پیدا شدن فتنه‌ها در زمان [[علی بن ابی‌طالب|علی بن ابی طالب (علیه‌السّلام]]) بازگرداند. دیگر عالم مسلمان که مشهور به این نسبت است، می‌توان به ابوبحر محمد‌بن حسن بن‌کوثر بن‌علی بربهاری از محدثان مشهور اشاره کرد که در سال 362 هجری قمری درگذشت<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 99 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>.

بربهاریه همچون سایر فرقه یا گروه‌ها، دارای عقاید خاصی هستند:

۱. معتقدند که [[اسلام]] به معنای سنت است و از لوازم سنت، همراهی با جماعت می‌باشد که پایه اصلی آن [[صحابه]] پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) است که به نام اهل سنت و جماعت نامیده می‌شوند. پس اگر کسی به آنها تمسک نکند، گمراه و بدعت‌گزار و اهل آتش خواهد شد. نیاز [[قرآن]] به سنت نیز بیش از نیاز سنت به قرآن است<ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص۶۷. با ویرایش و اصلاح عبارات</ref><ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص89. با ویرایش و اصلاح عبارات  

</ref>.

2.معتقدند که خداوند در [[قیامت]] با چشم سر دیده می‌شود و بدون هیچ واسطه‌ای اعمال بندگانش را محاسبه خواهد کرد. اما اگر کسی گمان کند که خداوند در این دنیا دیده می‌شود، کافر است. اولین کسانی که خداوند را در [[بهشت]] با چشم سر می‌بینند، نابینایان، سپس مردان و بعد زنان‌اند. در روز قیامت ترازویی چون ترازوی دنیا برای وزن کردن خیر و شر وجود دارد که دو کفه و یک زبانه دارد<ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص89. با ویرایش و اصلاح عبارات</ref><ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص84. با ویرایش و اصلاح عبارات</ref><ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص94 با ویرایش و اصلاح عبارات

</ref>.

 

*بعضی در آغاز روز قیامت،

*عده‌ای در همان روز اما هنگام عبور از [[پل صراط]]،

*گروهی پس از ورود به جهنم و تحمل مقداری عذاب مورد شفاعت قرار می‌گیرند. علاوه، همه [[پیامبران]]، صدیقین، شهدا و صالحان می‌توانند شفیع گناه‌کاران باشند.

5. معتقدند که [[علم کلام]] و فهم متکلمان، منشأ [[زندقه]]، [[کفر]]، [[شرک]] و موجب بدعت، حیرت و گمراهی در دین می‌شود<ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپاول، ص۹۴.

</ref>.

6. معتقدند که از زمان وفات پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) تا زمان قتل عثمان، دین عتیق بود، اما بعد از کشته شدن وی، اولین تفرقه و اختلاف میان [[امت اسلامی]] به وجود آمد<ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 106</ref><ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 111.

</ref>.

7. معتقدند که اهل‌سنت اشخاصی هستند که بر خلاف [[شیعیان]]؛ ابوبکر، عمر، عثمان و علی را بر دیگر صحابه مقدم می‌کند<ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 75.</ref><ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 76.</ref>.

۱۰. این فرقه بر خلاف [[قدریه]] معتقدند که همه امور اعم از خیر و شر از خداوند است و اوست که هر کسی را بخواهد هدایت یا گمراه می‌کند<ref>بربهاری، ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپ اول، ص 132 و 133.</ref>.