۱٬۵۶۹
ویرایش
علویان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
<br> | <br> | ||
این مسائل منجر به این شد که در طول دهه‌ها و قرون متمادی، علویون ترکیه و سشوریه کم کم از معارف اصیل [[اسلام]] و [[تشیع]] دور شده و تحت تأثیر آموزه های التقاطی قرار گیرند.<ref>[https://fa.abna24.com/cultural/archive/2014/01/28/500994/story.html برگرفته شده از مقاله تاریخ اجتماعی سیاسی علویان ترکیه]</ref> | این مسائل منجر به این شد که در طول دهه‌ها و قرون متمادی، علویون ترکیه و سشوریه کم کم از معارف اصیل [[اسلام]] و [[تشیع]] دور شده و تحت تأثیر آموزه های التقاطی قرار گیرند.<ref>[https://fa.abna24.com/cultural/archive/2014/01/28/500994/story.html برگرفته شده از مقاله تاریخ اجتماعی سیاسی علویان ترکیه]</ref> | ||
<br> | |||
=علویان در دوره امویان و عباسیان= | |||
<br> | |||
انتقام از قاتلان [[امام حسین علیه السلام]]، اعتقاد به حقانیت خلافت خاندان [[پیامبر(ص)]]، روحیه تسلیم ناپذیری در برابر ظلم و فشار بیش از حد خلفای اموی و عباسی بر شیعیان، علویان را بر آن داشت تا برای مقابله با خلفای جور دست به قیام بزنند. | |||
<br> | |||
علویان در دوره امویان دارای دو شاخه [[علویان حسنی]] (از نسل امام حسن(ع)) و [[علویان حسینی]] (از نسل امام حسین(ع)) بودند و قیامهای متعددی را برپا کردند. | |||
<br> | |||
آنها موفق شدند در برخی از مناطق جهان اسلام از جمله [[طبرستان]] در شمال ایران، یمن و مغرب حکومت برپا کنند. | |||
<br> | |||
=حکومت شیعی آل بویه با نهضت علویان= | |||
<br> | |||
بیشترمورخان [[آل بویه]] را پیرو مذهب تشیع امامیه و دوستدار اهل بیت علیهمالسلام می‌دانند، اما چون محیط رشد و قدرت‌یابی آل‌بویه قلمرو قدرت مذهب زیدیه یعنی علویان طبرستان بوده، برخی آنان را شیعه زیدی دانسته اند. | |||
<br> | |||
[[ابن خلدون]] درباره مذهب آل بویه چنین می‌گوید: در سطح کلان، اعتقاد شیعه مبنی بر حقانیت خلافت خاندان پیامبر(ص)، عامل احیای حرکت انقلابی علویان و شیعیان بر ضد حاکمیت را تشکیل داد و در درجه دوم، این حرکت‌ها، بازتابی روشن از سیاست‌ها و برنامه‌های سرکوب‌گرانه عباسیان بود. | |||
<br> | |||
روحیه تسلیم ناپذیری علویان در برابر ستم از یک‌سو و فشار بیش از حد [[عباسیان]] بر شیعیان و نسل‌کشی آنها از سوی دیگر، چهره‌های برجسته و ممتاز علوی را بر آن داشت تا برای احقاق حق امامان خود و پایان دادن بر اعمال ننگین دستگاه، دست به قیام بزنند. | |||
<br> | |||
سردمداران این قیام‌ها، خود از فرزندان ائمه اطهار و نوادگان آنان بودند که به انگیزه براندازی نظام ستم پیشه عباسی با شعار لرضا من آل محمد با شخص برگزیده‌ای از خاندان پیامبر(ص)، قیام خود را آغاز کردند. | |||
<br> | |||
علت انتخاب این شعار، ابتدا زیر سوال بردن مشروعیت خلافت عباسیان و غاصبانه بودن حکومت آنها و در گام دوم، حفظ جان امامشان بود که در آن زمان تحت مراقبت نظامی قرار داشت؛ زیرا اگر آنها نام شخص خاصی را بر نهضت خود می‌گذاشتند، که بی‌شک، آن شخص [[امام هادی علیه السلام]] بود دستگاه به آسانی با از بین بردن آن فرد، قیام را سرکوب می‌کرد. | |||
<br> | <br> | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
<br> | <br> | ||
[[رده: | [[رده: فرقه های امامیه]] | ||