۸۷٬۸۱۰
ویرایش
سابقیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
}} | }} | ||
'''سابقیه''' از جمله فرقه‌هایی هستند که معتقدند [[سعادت]] | '''سابقیه''' از جمله فرقه‌هایی هستند که معتقدند [[سعادت]] و [[شقاوت]] هر فردی از قبل نوشته شده است. بنابراین، نه [[طاعت]] سودی دارد و نه [[گناه]] زیان<ref>ر. ک. رساله معرفة الذهب، مجله دانشکده ادبیات، سال چهارم، شماره اول.</ref>. | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
ابن‌حجر عسقلانی از خانقاهی با نام خانقاه سابقیه در سمنان نام می‌برد. البته ممکن است که این نام از آنِ گروهی از صوفیه بوده باشد | [[ابن حجر عسقلانی|ابن‌حجر عسقلانی]] از خانقاهی با نام خانقاه سابقیه در سمنان نام می‌برد. البته ممکن است که این نام از آنِ گروهی از صوفیه بوده باشد<ref>عسقلانی ابن حجر، لسان المیزان، ج3، ص 83</ref>. مصحح این کتاب در حاشیه تصریح کرده است که لفظ «سابقیه» در متن ابن‌حجر عسقلانی وجود نداشته، اما هنگام چاپ کتاب به آن اضافه شده است. | ||
== عقاید == | == عقاید == | ||
از نگاه سابقیه چون سر‌نوشت هر کسی از قبل نوشته شده است، پس مطابق با این عقیده نه طاعت سودی دارد و نه گناه زیان | از نگاه سابقیه چون سر‌نوشت هر کسی از قبل نوشته شده است، پس مطابق با این عقیده نه طاعت سودی دارد و نه گناه زیان<ref>ر. ک. رساله معرفة الذهب، مجله دانشکده ادبیات، سال چهارم، شماره اول.</ref>. همچنین آنان معتقدند که هر کسی دوست دارد عمل نیک انجام دهد و هر کسی که دوست ندارد انجام ندهد، زیرا که گناه به شخص سعید ضرر نمی‌زند و عمل خیر هم برای شقی فایده‌ای ندارد<ref>ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص42</ref><ref>هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، مربوط به قرن ششم، به تصحیح دکتر محمد جواد مشکور، طبع تهران، سال 1341 شمسی، ص 24</ref>. ابن‌جوزی جبریه را به دوازده فرقه تقسیم می‌کند که عبارت است از: مضطربه، افعالیه، مفروغیه، نجاریه، مُتَأَنِّیه، کسبیه، سابقیه، حبّیه، خوفیه، فکریه، خسّیه و معیه<ref>ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص42</ref>. | ||
<ref>ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص42</ref> <ref>هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، مربوط به قرن ششم، به تصحیح دکتر محمد جواد مشکور، طبع تهران، سال 1341 شمسی، ص 24</ref>ابن‌جوزی جبریه را به دوازده فرقه تقسیم می‌کند که عبارت است از: مضطربه، افعالیه، مفروغیه، نجاریه، مُتَأَنِّیه، کسبیه، سابقیه، حبّیه، خوفیه، فکریه، خسّیه و معیه | |||
در کتاب هفتاد و سه ملت آمده است که سابقیه معتقدند انسان‌ها بر دو گروه هستند، گروه اول نیک‌بختان و سعادت‌مندان‌ند که از ازل مهر سعادت بر پیشانی آنها نقش بسته تا از درگاه احدیت دور نشوند. پس گناه نمی‌کنند تا زیان کار شوند. گروه دوم افرادی هستند که از ازل، جزء اشقیا بوده و از سعادت محروم. این افراد حتی اگر طاعت هم داشته باشند، سودی برای آنها ندارد و به هیچ عبادتی سعید نخواهند شد. چنانکه حدیث قدسی بر این معنا شهادت دارد که فرمود: هؤلاء فی الجنة لا ابالی و هؤلاء فی النار و لا ابالی. یعنی اینان در بهشت‌اند و مرا باکی نیست و آنان در دوزخ‌اند و مرا باکی نیست. | در کتاب هفتاد و سه ملت آمده است که سابقیه معتقدند انسان‌ها بر دو گروه هستند، گروه اول نیک‌بختان و سعادت‌مندان‌ند که از ازل مهر سعادت بر پیشانی آنها نقش بسته تا از درگاه احدیت دور نشوند. پس گناه نمی‌کنند تا زیان کار شوند. گروه دوم افرادی هستند که از ازل، جزء اشقیا بوده و از سعادت محروم. این افراد حتی اگر طاعت هم داشته باشند، سودی برای آنها ندارد و به هیچ عبادتی سعید نخواهند شد. چنانکه حدیث قدسی بر این معنا شهادت دارد که فرمود: هؤلاء فی الجنة لا ابالی و هؤلاء فی النار و لا ابالی. یعنی اینان در بهشت‌اند و مرا باکی نیست و آنان در دوزخ‌اند و مرا باکی نیست. | ||
مولانا جلال‌الدین بلخی دراین‌باره سروده است: | مولانا جلال‌الدین بلخی دراین‌باره سروده است: | ||