۸۷۱
ویرایش
کلیسا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
در کلیساهای کاتولیک، شکل ظاهری این تالار تا حدودی متفاوت است. از مهم‌ترین تفاوت‌های میان تالار [[کلیسای کاتولیک]] و [[ارتدوکس]]، به استفاده از مجسمه‌ها می‌توان اشاره کرد. در کلیساهای [[کاتولیک]] معمولاً تعداد قابل توجهی از مجسمه‌های مربوط به [[حضرت عیسی]]، [[حضرت مریم]] و مقدسان وجود دارد. همچنین در کلیساهای بزرگ، معمولاً بیشتر از یک محراب وجود دارد و تعداد این محراب‌ها در برخی از کلیساها تا 48 عدد نیز می‌رسد و گاهی [[مراسم عشای ربانی]] به صورت همزمان و در چند [[محراب]] انجام می‌شود. <ref>مولند، اینار؛ جهان مسیحیت؛ ترجمه محمد باقر انصاری و مسیح مهاجری، انتشارات امیر کبیر، 1381 ه‌ش، چاپ دوم، ص 114</ref> از دیگر تفاوت‌های مهم، وجود محلی برای اعتراف است. اعتراف معمولاً در اطاقک خاصی صورت می‌پذیرد که وسط آن دیواری نازک قرار دارد تا [[کشیش]] و شخص اعتراف‌کننده از یکدیگر جدا باشند. تنها یک دریچهٔ کوچک در وسط این دیوار قرار دارد که [[کشیش]] و شخص اعتراف کننده می‌توانند همدیگر را ببینند. در یک طرف [[کشیش]] می‌نشیند و در طرف دیگر، شخص اعتراف‌کننده زانو زده و به اعتراف می‌پردازد. <ref>مولند، اینار؛ جهان مسیحیت؛ ترجمه محمد باقر انصاری و مسیح مهاجری، انتشارات امیر کبیر، 1381 ه‌ش، چاپ دوم، ص 119</ref> | در کلیساهای کاتولیک، شکل ظاهری این تالار تا حدودی متفاوت است. از مهم‌ترین تفاوت‌های میان تالار [[کلیسای کاتولیک]] و [[ارتدوکس]]، به استفاده از مجسمه‌ها می‌توان اشاره کرد. در کلیساهای [[کاتولیک]] معمولاً تعداد قابل توجهی از مجسمه‌های مربوط به [[حضرت عیسی]]، [[حضرت مریم]] و مقدسان وجود دارد. همچنین در کلیساهای بزرگ، معمولاً بیشتر از یک محراب وجود دارد و تعداد این محراب‌ها در برخی از کلیساها تا 48 عدد نیز می‌رسد و گاهی [[مراسم عشای ربانی]] به صورت همزمان و در چند [[محراب]] انجام می‌شود. <ref>مولند، اینار؛ جهان مسیحیت؛ ترجمه محمد باقر انصاری و مسیح مهاجری، انتشارات امیر کبیر، 1381 ه‌ش، چاپ دوم، ص 114</ref> از دیگر تفاوت‌های مهم، وجود محلی برای اعتراف است. اعتراف معمولاً در اطاقک خاصی صورت می‌پذیرد که وسط آن دیواری نازک قرار دارد تا [[کشیش]] و شخص اعتراف‌کننده از یکدیگر جدا باشند. تنها یک دریچهٔ کوچک در وسط این دیوار قرار دارد که [[کشیش]] و شخص اعتراف کننده می‌توانند همدیگر را ببینند. در یک طرف [[کشیش]] می‌نشیند و در طرف دیگر، شخص اعتراف‌کننده زانو زده و به اعتراف می‌پردازد. <ref>مولند، اینار؛ جهان مسیحیت؛ ترجمه محمد باقر انصاری و مسیح مهاجری، انتشارات امیر کبیر، 1381 ه‌ش، چاپ دوم، ص 119</ref> | ||
کلیساهای [[پروتستان]] نیز هر کدام ساختاری خاص به خود را دارند اما چنانکه پیشتر اشاره شد معمولاً دارای یک [[محراب]] یا میز، در برخی کلیساها تعدادی صندلی برای نشستند حضار و یک سکو یا میز برای شخص موعظه‌کننده هستند. از آنجا که در اکثر کلیساهای [[پروتستان]]، اعتراف جایگاهی ندارد <ref>البته در این میان، استثناهایی وجود دارد. به عنوان مثال، اعتراف خصوصی نزد | کلیساهای [[پروتستان]] نیز هر کدام ساختاری خاص به خود را دارند اما چنانکه پیشتر اشاره شد معمولاً دارای یک [[محراب]] یا میز، در برخی کلیساها تعدادی صندلی برای نشستند حضار و یک سکو یا میز برای شخص موعظه‌کننده هستند. از آنجا که در اکثر کلیساهای [[پروتستان]]، اعتراف جایگاهی ندارد <ref>البته در این میان، استثناهایی وجود دارد. به عنوان مثال، اعتراف خصوصی نزد کشیش در کلیساهای اپیسکوپال (اسقفی آمریکا) مورد پذیرش قرار گرفته است. ر.ک: روستن، لئو؛ فرهنگ تحلیلی مذاهب آمریکایی؛ ترجمه محمد بقائی، تهران، انتشارات حکمت، 1376 ش، چاپ اول، ص 26</ref> بنابر این محلی نیز برای انجام این عمل، در کلیساهای آنان وجود ندارد. <ref>برای مطالعه و آشنایی بیشتر با شکل ظاهری کلیساها ر.ک: هویان، آندرانیک؛ کلیساهای مسیحیان در ایران‌زمین، انتشارات دستان، 1383 ه‌ش.</ref> | ||
==کلیسای جامع== <ref>Cathedral</ref> | ==کلیسای جامع== <ref>Cathedral</ref> | ||