پرش به محتوا

اسکافیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۶۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
اسكافيه از فرق كلامى «معتزله» بغداد و پيروان ابو جعفر محمد بن عبد الله اسكافى (م 240) هجری قمری هستند.  
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =اسکافیه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام = اسکافیه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =قرن سوم هجری قمری
| مبدأ شکل گیری =بغداد
| موسس = ابوجعفر محمد‌بن‌عبدالله اسکافی
| عقیده = معتزلی
}}
'''اسکافیه''' از فرقه‌های  کلامی [[معتزله بغداد]] و از پیروان [[ابوجعفر محمد‌بن‌عبدالله اسکافی]] قمری هستند.  


==زندگی نامه==
== زندگی‌نامه ==
اسکافی در اصل از [[سمرقند]] بود. وی مردی ادیب و متکلم بود و دانش و هوش سرشاری داشت و همچنین مورد توجه و اعتماد حاکمان [[عباسیان|عباسی]] خصوصا شخص [[معتصم عباسی]] بود. وی در ابتدا خیاط بود و خانواده‌اش او را از تحصیل باز می‌داشتند. آشنائی اسکافی با جعفر بن حرب راه تحصیل او را فراهم ساخت. جعفر مخارج خانواده اسکافی را تامین نمود و وی را با خود برد.


اسکافی در اصل از سمرقند بود.وی مردی ادیب و متکلم بود و دانش و هوش سرشاری داشت وهم چنین مورد توجه و اعتماد حاکمان عباسی خصوصا شخص معتصم عباسی بود وی در ابتدا خياط بود و خانواده اش او را از تحصيل باز مى داشتند. آشنائى اسكافى با جعفر بن حرب راه تحصيل او را فراهم ساخت . جعفر مخارج خانواده اسكافى را تامين نمود و وى را با خود برد.  
== عقاید ==
اسکافی مانند معتزله بغداد به شیعه [[امامیه|امامیه]] متمایل بود و دیدگاه‌هائی معتدل در کلام داشت. وی خداوند تعالی را در ستم به کودکان و دیوانگان به «توانایی» وصف می‌کند، ولی می‌گوید خداوند در ستم بر خردمندان به «توانایی» وصف نمی‌شود و قادر بر ظلم ایشان نخواهد بود.
همچنین می‏‌گوید که رواست اگر بگوییم خداوند با بندگان سخن می‌‏گوید و روا نیست که بگوئیم وی تکلم می‌کند و باید او را «مکلم» نامید نه «متکلم». زیرا در «متکلم» گمان شود که کلام قائم به اوست ولی در «مکلم» چنین گمانی نرود، همان‌طور که متحرک مقتضی قیام حرکت به آن باشد، متکلم نیز اقتضای کلام به او دارد. ابن‌المرتضی نام او را در طبقه هفتم از معتزله آورده از قول ابن‌یزدان گوید که «اسکافی» مردی عالم و فاضل بود و هفتاد کتاب در کلام تألیف کرد و نیز از قول ابوالقاسم بلخی از ابوالحسین خیاط روایت کرده که گفت اسکافی نخست خیاط بود و عمو و مادرش وی را از طلب علم بازمی‌داشتند و او را ناچار به کسب کرده بودند، ولی جعفر بن حرب که از علمای «معتزله» بود وی را در کنف حمایت خود گرفت و به او علم آموخت و هر ماه بیست درهم برای مادرش می‌‏فرستاد. اسکافی در سال 240 هجری در گذشت.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم ص 47</ref>


==عقاید==
== پانویس ==  
{{پانویس}}


اسكافى مانند معتزله بغداد به شيعه اماميه متمايل بود و ديدگاه هائى معتدل در كلام داشت. وى خداوند تعالى را در ستم به كودكان و ديوانگان به «توانايى» وصف می كند، ولى می گويد خداوند در ستم بر خردمندان به «توانايى» وصف نمی شود و قادر بر ظلم ايشان نخواهد بود.
{{فرق و مذاهب}}
همچنين مى‏ گويد كه رواست اگر بگویيم خداوند با بندگان سخن مى ‏گويد و روا نيست كه بگوئيم وى تكلم مى‏ كند و بايد او را «مكلم» ناميد نه «متكلم».زيرا در «متكلم» گمان  شود كه كلام قائم به اوست ولى در «مكلم» چنين گمانى نرود، همان طور كه متحرك مقتضى قيام حركت به آن باشد، متكلم نيز اقتضاى كلام به او دارد. ابن المرتضى نام او را در طبقه هفتم از معتزله آورده از قول ابن يزدان گويد كه «اسكافى» مردى عالم و فاضل بود و هفتاد كتاب در كلام تأليف كرد و نيز از قول ابو القاسم بلخى از ابو الحسين خياط روايت كرده كه گفت اسكافى نخست خياط بود و عمو و مادرش وى را از طلب علم بازمى ‏داشتند و او را ناچار به كسب كرده بودند، ولى جعفر بن حرب كه از علماى «معتزله» بود وى را در كنف حمايت خود گرفت و به او علم آموخت و هر ماه بيست درهم براى مادرش مى ‏فرستاد.اسكافى در سال 240 هجرى در گذشت.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم  ص 47</ref>


==پانویس==
[[رده:فرق و مذاهب]]
 
==رده ها== فرف اسلامی، تاریخ کلام اسلامی، مذاهب کلامی
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۵۶۷

ویرایش