confirmed
۵٬۹۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
اَصْحابِ رَأْي، عنوان پيروان يكى از دو گرايش اصلى در فقه سدههاي نخستين اسلامى كه مروج كاربرد شيوههاي اجتهاد الرأي در استنباط فقهى بودهاند. در تاريخ فقه، فقهاي سرزمين عراق، به ويژه فقيه كوفى ابوحنيفه، به عنوان نماد اين گرايش شناخته مىشدهاند. | |||
اصحاب امام ابو حنيفه نعمان بن ثابت بن المرزبان الكوفى الفارسى هستند. او مسائل فقه «استنباط» كرد و كتب فقه تصنيف كرد، و او را شاگردانى چون ابو يوسف قاضى و محمد بن الحسن شيبانى و زفر و ابو مطيع بلخى بود.ايمان به مذهب او اقرار است به زبان، و تصديق به دل و «قياس» و «استحسان» و «اجتهاد» روا دارند.فقهاى خراسان كه از اصحاب ابو حنيفه اند، در اصول مذهب سنت و جماعت دارند، اما بعضى از فقهاى عراق در اصول مذهب معتزله دارند و در فروع مذهب او. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 61</ref> | اصحاب امام ابو حنيفه نعمان بن ثابت بن المرزبان الكوفى الفارسى هستند. او مسائل فقه «استنباط» كرد و كتب فقه تصنيف كرد، و او را شاگردانى چون ابو يوسف قاضى و محمد بن الحسن شيبانى و زفر و ابو مطيع بلخى بود.ايمان به مذهب او اقرار است به زبان، و تصديق به دل و «قياس» و «استحسان» و «اجتهاد» روا دارند.فقهاى خراسان كه از اصحاب ابو حنيفه اند، در اصول مذهب سنت و جماعت دارند، اما بعضى از فقهاى عراق در اصول مذهب معتزله دارند و در فروع مذهب او. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 61</ref> | ||