۸۷٬۷۳۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عباسيان' به 'عباسیان') |
جز (جایگزینی متن - 'عيسى' به 'عیسی') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
11- [[امام حسن عسكرى]] (ع) شهادت 260 ه | 11- [[امام حسن عسكرى]] (ع) شهادت 260 ه | ||
12- [[امام محمد بن الحسن المهدى]] (عج) «آغاز غيبت كبرى 329 ه». | 12- [[امام محمد بن الحسن المهدى]] (عج) «آغاز غيبت كبرى 329 ه». | ||
ايشان امامان را مانند پيغمبر ملهم از جانب خدا مى دانند و مى گويند كه امام رياست عامّه دارد و مقام او مافوق بشر عادى است و از آن روزى كه خداوند [[آدم]] را آفريد، نور خود را در برگزيدگان خود از [[حضرت نوح]]، [[حضرت ابراهيم]]، [[حضرت موسى]] و [[حضرت | ايشان امامان را مانند پيغمبر ملهم از جانب خدا مى دانند و مى گويند كه امام رياست عامّه دارد و مقام او مافوق بشر عادى است و از آن روزى كه خداوند [[آدم]] را آفريد، نور خود را در برگزيدگان خود از [[حضرت نوح]]، [[حضرت ابراهيم]]، [[حضرت موسى]] و [[حضرت عیسی]] گرفته تا به حضرت محمد (ص) [[خاتم انبياء]] سرايت داد و از وى آن نور را به اوصياى او كه ائمه طاهرين (ع) باشند سريان داد، و همان نور و روح خدايى است كه در امام عصر (عج) تجلى مى كند و او را از سطح بشر عادى فراتر مى برد، و وى را قادر مى کند كه قرن ها بلكه هزاران سال بى هيچ گزند و آزار و بدون ضعف و پيرى با بدن جسمانى كه در بشر عادى موجب اضمحلال و فساد است زندگى نمايد تا به امر خداوند از مكمن غيب ظهور فرمايد. به روايت «[[علّامه مجلسى]]» رنگ صورت آن حضرت عربى و گندم گون و جسمى [[يعقوب]] وار و بر گونه او خالى مانند كوكب درّى است. | ||
==ظهور قائم== | ==ظهور قائم== | ||
شيعه اماميه «اثنى عشريه» معتقد است كه به قدرت خداوند و لطف او حضرت مهدى (عج) پس از بروز علايمى ظهور خواهد كرد، درحالى كه سن آن حضرت بين سى و چهل به نظر خواهد رسيد. محل ظهور آن حضرت را در «[[مكه]]» نوشته اند و در بين «ركن و مقام»، مردم با آن حضرت بيعت مى كنند. | شيعه اماميه «اثنى عشريه» معتقد است كه به قدرت خداوند و لطف او حضرت مهدى (عج) پس از بروز علايمى ظهور خواهد كرد، درحالى كه سن آن حضرت بين سى و چهل به نظر خواهد رسيد. محل ظهور آن حضرت را در «[[مكه]]» نوشته اند و در بين «ركن و مقام»، مردم با آن حضرت بيعت مى كنند. | ||
از علايم ظهور حضرت مهدى (عج) نزول [[ | از علايم ظهور حضرت مهدى (عج) نزول [[عیسی]] (ع) از آسمان است و وى «[[دجّال]]» را كه پيش از حضرت مهدى (عج) ظهور كرده است مى كشد و پشت سر آن حضرت نماز مى گزارد. در زمان حضرت مهدى «[[اصحاب كهف]]» از خواب چند هزارساله برمى خيزند و حضرت مهدى (عج) به ايشان درود مى گويد و آنان او را جواب مى گويند و بار ديگر به خواب عميق فرو مى روند و تا قيامت بر نمى خيزند.از ودايعى كه در نزد حضرت مهدى (عج) مى باشد تابوت سكينه حضرت موسى (ع) و نسخه صحيح اسفار [[تورات]] و [[انجيل]] است و چون آن حضرت آن ها را به [[يهود]] و [[نصارى]] عرضه فرمايد ايشان مسلمان شوند. سپس حضرت عیسی (ع) به فرمان او صليب را مى شكند و خوك را مى كشد و كليساها را ويران مى كند و بعد از چهل سال مى ميرد.حضرت مهدى (عج) دين راستين اسلام را اظهار مى فرمايد، و دنيا را پر از عدل و داد كند چنان كه از ظلم و جور پر شده باشد. درباره مدت خلافت آن حضرت اختلاف است و خلافت او را از هفت سال تا نه سال نوشته اند و در بعضى اخبار بيست تا چهل سال آمده است. | ||
==مبانى فقه اثنى عشريه== | ==مبانى فقه اثنى عشريه== |