۸۷٬۸۱۰
ویرایش
ابراهیمیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ابراهیمیه پیروان ابراهیم بن عبد اللّه بن [[حسن مثنی|حسن المثنى]] بن حسن بن [[على بن أبي طالب|على بن أبی طالب]] (97- 145 ه) بودند. وى پس از خروج برادرش محمد بن عبد اللّه بن حسن معروف به [[نفس زکیه|نفس زكیه]] كه در مدینه بر [[منصور عباسى]] خروج كرد ( محمدیه) او نیز در [[عراق]] قیام نمود. | |||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
نقل شده است که پدر | نقل شده است که پدر ابراهیم كه [[عبد اللّه محض]] نام داشت، پس از قیام [[وليد دوم|ولید دوم]] اموى در ابواء در مجلسى از همه بزرگان [[بنى هاشم]] موافقت گرفت كه پسرش محمد را بعنوان مدعى خلافت [[بنى اميه|بنى امیه]] بشناسند. بدین ترتیب با محمّد كه در آن هنگام جوانى 32 ساله بوده بیعت شد ولى [[امام جعفر صادق]] (ع) از موافقت با وى خود داری کرد و خروج بنى هاشم را در آن روزگار آشفته مصلحت ندید. از آن زمان به بعد این دو برادر یعنى محمّد و ابراهیم براى رسیدن به خلافت به سعى و كوشش پرداختند و سفرایى از سوى خود به سرزمین هاى شرقى و غربى [[اسلام]] گسیل می داشتند.پس از پیروزى بنى العباس بر بنى امیه و افتادن خلافت اسلامى به دست [[عبد اللّه سفاح]] وى در دوران كوتاه خلافتش به استحکام بنیان خلافت عباسى مشغول شد و فرصتی برای توجه به فعالیت آن دو برادر نداشت. | ||
پس از مرگ | پس از مرگ سفاح برادرش منصور جانشین او شد و به دفع ایشان پرداخت. در زمان وى محمّد نفس زكیه در اول رجب سال 145 در [[مدينه|مدینه]] علم طغیان برافراشت. از طرف دیگر برادرش ابراهیم كه در [[بصره]] هواخواهانى بسیار بر او گرد آمده بودند، به قصد یارى برادر در رمضان سال 145 هجرى خروج كرد و در اندك مدتى بر سواد عراق و [[اهواز]] و فارس دست یافت. [[منصور عباسى]] خود به دفع او شتافت و از [[بغداد]] به [[كوفه]] رفت تا ساكنان آن شهر را نگذارد که در این قیام به ابراهیم بپیوندند. سپس سپاهى به سردارى برادرزاده اش عیسی بن موسى به [[حجاز]] فرستاد و در مدینه بر محمّد نفس زكیه غلبه یافت. | ||
عیسی بن موسى پس از كشتن محمّد، به امر منصور براى سركوبى | عیسی بن موسى پس از كشتن محمّد، به امر منصور براى سركوبى ابراهیم به بصره فرستاده شد. ابراهیم كه هواخواهان بسیارى در بصره داشت، نخست سپاهیان عیسی بن موسى را شكست داد، ولى پس از رسیدن خبر كشته شدن برادرش نفس زكیه در مدینه و اختلافى كه بین شیعیان حسنى یعنى ابراهیمیان با شیعیان حسینى و طرفداران زید بن على بن حسین روى داد، [[عباسیان]] از تفرقه ایشان استفاده كردند. عیسی بن موسى، ابراهیم را شكست داد و بر اثر زخم مهلكى كه برداشته بود در بیست و پنجم ذىقعده 145 هجری قمری در گذشت. <ref>ر. ک. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 11 باویرایش فنی و محتوایی و تغییر برخی از جملات. | ||
</ref> | </ref> | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
[[رده: فرقه های دینی ]] | [[رده: فرقه های دینی ]] | ||
[[رده: مذاهب کلامی ]] | [[رده: مذاهب کلامی ]] | ||
<references /> | |||