confirmed
۵٬۹۱۷
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «سالميه فرقه اى از متكلمان صوفيه هستند كه از نظر فقهى پيرو مالك بن انس بودن...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
خداوند در روز قيامت به صورت آدمى محمدى بر انس و جن و ملائكه و حيوانات ظاهر مى شود، و كافران هم خداوند را مى بينند، و خدا از ايشان بازخواست مى نمايد. ابو نصر سراج طوسى (در گذشته در 370 ه) در كتاب خود «اللمع» آورده كه از احمد بن سالم از معنى اين حديث پيغمبر (ص) پرسيدند كه فرمود: «اطيب ما اكل الرجل من كسب يده»، يعنى: آنچه را كه مرد از كسب دستش بخورد، گواراترين چيز است. | خداوند در روز قيامت به صورت آدمى محمدى بر انس و جن و ملائكه و حيوانات ظاهر مى شود، و كافران هم خداوند را مى بينند، و خدا از ايشان بازخواست مى نمايد. ابو نصر سراج طوسى (در گذشته در 370 ه) در كتاب خود «اللمع» آورده كه از احمد بن سالم از معنى اين حديث پيغمبر (ص) پرسيدند كه فرمود: «اطيب ما اكل الرجل من كسب يده»، يعنى: آنچه را كه مرد از كسب دستش بخورد، گواراترين چيز است. | ||
احمد بن سالم گفت كسب سنت رسول اللّه (ص) و توكل حال او بوده است و از اين جهت كسب را براى امت خود سنت قرار داده و از توكل ايشان چيزى نفرموده، زيرا آگاه به ضعف اراده آنان بوده است. در كتاب «الغنيه» آمده كه سالميه مى گفتند خداوند را رازى است كه اگر آن را آشكار كند تدبير باطل شود و انبياء را نيز رازى، اگر آن را بازگويند نبوت باطل گردد و علما را نيز رازى، كه اگر آن راآشكار كنند، علم باطل شود. | احمد بن سالم گفت كسب سنت رسول اللّه (ص) و توكل حال او بوده است و از اين جهت كسب را براى امت خود سنت قرار داده و از توكل ايشان چيزى نفرموده، زيرا آگاه به ضعف اراده آنان بوده است. در كتاب «الغنيه» آمده كه سالميه مى گفتند خداوند را رازى است كه اگر آن را آشكار كند تدبير باطل شود و انبياء را نيز رازى، اگر آن را بازگويند نبوت باطل گردد و علما را نيز رازى، كه اگر آن راآشكار كنند، علم باطل شود. | ||
در كتاب «اللمع» آمده كه: احمد بن سالم بر بايزيد بسطامى به واسطه شطحياتى كه در حال فنا از او صادر مىشد و مى گفت: سبحانى، سبحانى، ما اعظم شانى سخت اعتراض مى كرد و اين سخنان را كفر مى دانست. در «كشف المحجوب» آمده كه اكثر سالميه از حلوليه بوده اند. | در كتاب «اللمع» آمده كه: احمد بن سالم بر بايزيد بسطامى به واسطه شطحياتى كه در حال فنا از او صادر مىشد و مى گفت: سبحانى، سبحانى، ما اعظم شانى سخت اعتراض مى كرد و اين سخنان را كفر مى دانست. در «كشف المحجوب» آمده كه اكثر سالميه از حلوليه بوده اند.<ref>محمد جواد مشکور، تاریخ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی،چاپ دوم، ص 210 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||
==پانویس== | |||
[[رده: کلام اسلامی]] | |||
[[رده: فرقه های دینی ]] |