confirmed، مدیران
۳۷٬۴۰۴
ویرایش
مسلم بن عقیل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
در منابع کهن تنها نام چهار یا پنج یا هفت تن از آنها برده شده است که عبارت اند از: عبدالله، محمد، علی، مسلم، حمیده(عاتکه)، ابراهیم و عبدالرحمن. <ref> لیث صفوی تاریخ خلیفه بن خیاط ص135</ref> | در منابع کهن تنها نام چهار یا پنج یا هفت تن از آنها برده شده است که عبارت اند از: عبدالله، محمد، علی، مسلم، حمیده(عاتکه)، ابراهیم و عبدالرحمن. <ref> لیث صفوی تاریخ خلیفه بن خیاط ص135</ref> | ||
=فضائل مسلم بن عقیل= | |||
==خانوادگی== | |||
همان‌طور که بیان شد او فرزند کسی است که دست پرورده شخصی مانند ابوطالب(ع) است و خود افتخار دامادی امیر مؤمنان علی(ع) را دارد که تأثیر این‌دو در تربیت و بالندگی انسان قابل انکار نیست. | |||
==کلام معصومان(ع)== | |||
[[رسول خدا]] به علی(ع) فرمودند: «فرزند او(عقیل) کشته راه محبت فرزند تو خواهد شد. چشم مؤمنان بر او اشک می‌ریزد و فرشتگان مقرّب بر او درود می‌فرستند». <ref>صدوق، محمد بن على، الأمالی، ص ۱۲۹، تهران، کتابچى، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش</ref> | |||
امام حسین(ع) در نامه‌ای که برای کوفیان می‌فرستد می‌نویسد: «کسی را به سوی شما می‌فرستم که برادر، پسر عمو و مورد اطمینان از اهل بیتم محسوب می‌شود». <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج ۵، ص ۳۵۳، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق</ref> | |||
در این کلام [[امام(ع)]] افتخاراتی برای مسلم وجود دارد که عبارت‌اند از: | |||
۱. برادر: [[حضرت]] به او نسبت برادری می‌دهد، در حالی‌که برادر نسبی آن‌حضرت نبود، اما آن‌چنان وفادار بود که لقب برادری امام حسین(ع) را شایسته خود نمود. | |||
۲. مورد اطمینان: اگر امام در حق مسلم فقط همین یک جمله را می‌فرمود برای اثبات فضیلت وی کافی بود. | |||
۳. اهل‌بیت من: این کلام مانند کلام رسول خدا(ص) درباره سلمان فارسی است: «سلمان منا اهل البیت». <ref>«زندگی‌نامه سلمان فارسی»، ۹۵۷۷۸</ref> | |||
==زیارت نامه مسلم بن عقیل== | |||
در زیارت نامه مسلم بن عقیل به فضایل بسیاری اشاره شده که شاید مهم‌ترین آن این جمله است: «السَّلَامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ، الْمُطِیعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ لِلْحَسَنِ وَ الْحُسَیْن»؛ <ref>ابن مشهدى، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، ص ۱۷۸، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ اول، ۱۴۱۹ق</ref> یعنی درود بر تو ای بنده شایسته و فرمانبردار خداوند و فرستاده‌اش و امیرمؤمنان و حسن و حسین(ع). | |||
=شهادت مسلم بن عقیل= | =شهادت مسلم بن عقیل= | ||