عمریه: تفاوت میان نسخه‌ها

یحیی بن عمر در ایام [[متوكل عباسى]] در سال 235 در [[خراسان]] خروج كرد. عبد اللّه بن طاهر او را  دستگیر کرد و تحویل متوکل داد. متوکل ابتدا وی را به زندان فرستاد و در ادامه آزاد شد و در زمان المستعین باللّه با عدّه‌‏اى از اعراب بیابان گرد در كوفه شورش كرد. این شورش موجب شد تا در زندان ها باز شود. او از بیت المال اموال فراوانی برد و مردم را به الرضا من آل محمد (ص) دعوت كرد. گروهى بسیار از او پیروى كردند تا این كه محمد بن طاهر در مکانی به نام شاهى در نزدیكى [[كوفه]] با او مقابله كرد و او را شكست داده و به قتل رسانید و  سرش را نزد المستعین باللّه عباسى فرستاد. یحیی بن عمر در بین رجال عرب طرفداران فراوان داشت و بسیارى از شعرا از جمله ابن الرومى شاعر معروف عرب، در رثای او اشعاری را سرودند. پیروان او معتقد بودند که  یحیی بن عمر نمرده بلکه زنده است و بعد از خروج؛ بر بنی عباس غلبه خواهد کرد. <ref>مشکور  محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 338 با ویرایش و اصلاحات در عبارات.</ref>