۲۱٬۸۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۳۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بَکتاشیه''' طریقتی است که پیروانش خود را منسوب به | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان = بکتاشیه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام = بکتاشیه | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری =قرن هفتم هجری قمری و قرن شانزدهم میلادی | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس =حاجی بکتاش ولی | |||
| عقیده = شباهت با غلاة شیعه، اباحهگری در برخی از رفتارهای دینی | |||
}} | |||
'''بَکتاشیه''' طریقتی است که پیروانش خود را منسوب به حاجی بکتاش ولی؛ زاهد خراسانی میدانند. حاجی بکتاش در [[نیشابور]] به دنیا آمد و نزد خواجه احمد یسوی درس خواند و در سال 738 هجری قمری، در گذشت. | |||
==تاریخچه و عقاید== | == تاریخچه و عقاید == | ||
طریقه «بکتاشیه» در قرن شانزدهم | طریقه «بکتاشیه» در قرن شانزدهم میلادی در آناتولی ([[آسیای صغیر|آسیای صغیر]]) گسترده شد. عقاید ایشان شبیه «[[قزلباشی|قزلباشیه]]»، «[[شبک]]» و «علیاللهیان» کرد است. با اینکه بیشتر «بکتاشیه» خود را از اهل سنت و جماعت میدانند، ولی اعمال و رفتار ایشان بر خلاف آنها است و بلکه به «[[غلاة]]» شیعه شباهت دارد. این فرقه به امامت [[ائمه اثنی عشر]] اعتقاد دارند و و چهارده معصوم (علیهمالسلام) را به بزرگی میستایند. در عینحال، عقاید مسیحیان نیز در ایشان تأثیر کرده است، زیرا معتقد به [[تثلیث]] اللّه و [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|محمد (صلیالله علیه وآله وسلم)]] و [[علی بن ابی طالب|علی (علیهالسلام)]] هستند و مانند [[مسیحیت|مسیحیان]]، [[عشای ربانی|عشای ربّانی]] به جای می آورند. | ||
==آداب و رسوم== | == آداب و رسوم == | ||
پیروان این فرقه بر سر سفره خود شراب و نان و پنیر | پیروان این فرقه بر سر سفره خود شراب و نان و پنیر میگذارند و نزد شیخ خود که او را «بابا» میخوانند، به گناهان خویش اعتراف و از او طلب آمرزش میکنند. نزد ایشان نوشیدن شراب حرام نیست. زنانشان حجاب ندارند و به اسرار اعداد و حروف اعتقاد دارند و به "فضلاللّهِ حروفی" که پیشوای «[[حروفیان|حروفیان]]» بود، احترام میکنند و کتاب «جاویدان نامه» او را از کتب مقدس میشمارند. کتاب مذکور را به فارسی «عشقنامه» و به ترکی «فرشته اوقلی» مینامند. جامه «بکتاشیه» عبایی سفید بر دوش نهاده و کلاهی سیاه چند گوش مثلثی شکل که گاهی عدد اضلاع آن به احترام ائمه اثنیعشر به دوازده ترک میرسد، بر سر می گذارند. شیخ ایشان دارای عمامهای سبز است. «بکتاشیه» بر گردن خود گردن بندی از سنگ دارند که آن را تسلیمتاش، یعنی سنگ تسلیم میخوانند. همچنین تبرزینی دو دم و عصایی دراز دارند. جوانانی از ایشان که همسر ندارند، گوشوارههایی به گوش می آویزند تا از کسانی که همسر دارند تشخیص داده شوند. حاج بکتاش را پیر اول میخوانند و پیروان او، فرزندان حاج بکتاش را «اوغلری» یعنی پسران حاج بکتاش مینامند. بکتاشیه، عبادات [[شریعت اسلام]] را که عبارت است از: [[نماز]]، [[روزه]]، [[حج]] و [[زکات]] به جای نمی آورند<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 103 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref><ref>دائرة المعارف الاسلامیة، ترجمه از چاپ اول، ج 4، بکتاشیه.</ref><ref>صراف احمد حامد، الشبک من فرق الغلاة فی العراق، بغداد، سال 1954 میلادی، ص 45 و 49.</ref>. | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده: | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||