پرش به محتوا

غسانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲ اکتبر ۲۰۲۱
جز
جایگزینی متن - 'ك' به 'ک'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
خط ۲: خط ۲:


==شرح حال==
==شرح حال==
غسان اهل كوفه بود و او چنان كه مقریزى معتقد است غسان بن ابّان، محدّث معروف نیست زیرا غسان بن ابان یمامى بود ولی غسان مورد بحث كوفى است. مقریزى همچنین می‌گوید غسان شاگرد محمد شیبانى بوده است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامى، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص344</ref>
غسان اهل کوفه بود و او چنان که مقریزى معتقد است غسان بن ابّان، محدّث معروف نیست زیرا غسان بن ابان یمامى بود ولی غسان مورد بحث کوفى است. مقریزى همچنین می‌گوید غسان شاگرد محمد شیبانى بوده است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامى، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص344</ref>


==اعتقادات==
==اعتقادات==
به اعتقاد غسان مرجى اقرار به خداوند و مهر ورزیدن به وى و بزرگ داشتن او به معنای سرپیچى نكردن از فرمان وى است. علاوه [[ايمان|ایمان]] آن چیزی است كه افزوده می شود ولی كاسته نمی شود. فرق این فرقه با «[[يونسيه|یونسیه]]» آن است كه آنان هر خصلتى از ایمان را بخشی از ایمان می دانند. غسان در آثار خود می گوید که سخن وى درباره ایمان مانند گفتار [[ابو حنيفه|ابو حنیفه]] است، حال آن كه این ادعای درستی نیست. زیرا ابو حنیفه می گوید که ایمان روى ‏هم رفته و بدون چون و چرا و بحث، شناخت خداى تعالى و اقرار به وى و [[پیامبران]] و شریعتی است که از سوی خداوند آورده باشند و جز این چیزى نیفزوده و نكاسته و مردمان را بر یكدیگر برترى نداده است. امّا غسان می گوید كه ایمان افزوده می شود، ولی کاسته نمی شود. وی همچنین [[نبوت]] [[حضرت عیسی]] (ع) را انكار می کرد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامى، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص344</ref>
به اعتقاد غسان مرجى اقرار به خداوند و مهر ورزیدن به وى و بزرگ داشتن او به معنای سرپیچى نکردن از فرمان وى است. علاوه [[ايمان|ایمان]] آن چیزی است که افزوده می شود ولی کاسته نمی شود. فرق این فرقه با «[[يونسيه|یونسیه]]» آن است که آنان هر خصلتى از ایمان را بخشی از ایمان می دانند. غسان در آثار خود می گوید که سخن وى درباره ایمان مانند گفتار [[ابو حنيفه|ابو حنیفه]] است، حال آن که این ادعای درستی نیست. زیرا ابو حنیفه می گوید که ایمان روى ‏هم رفته و بدون چون و چرا و بحث، شناخت خداى تعالى و اقرار به وى و [[پیامبران]] و شریعتی است که از سوی خداوند آورده باشند و جز این چیزى نیفزوده و نکاسته و مردمان را بر یکدیگر برترى نداده است. امّا غسان می گوید که ایمان افزوده می شود، ولی کاسته نمی شود. وی همچنین [[نبوت]] [[حضرت عیسی]] (ع) را انکار می کرد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامى، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص344</ref>


==پانویس==  
==پانویس==  
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش