سنانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

ابو الحسن سنان به علم حیل و شعبده و سیمیا آگاه بود و عقیده به «[[تناسخ]]» را در مذهب اسماعیلى وارد کرد و دعوى علم غیب داشت و مى ‏گفت از حوادث پیش از آن که واقع شود خبر مى ‏دهد. سرهاى دشمنان خود را که مى‏ برید با آنان سخن مى‏ گفت و با انواع فریب و حیل مردم را به خویشتن معتقد مى‏ کرد. مدعى بود که محمد بن اسماعیل در وى حلول کرده است و از این جهت ادعاى الوهیت داشت. پیروانش او را مى‏ پرستیدند و جان و مال خود را فدایش مى‏ کردند. او کیش خود را از اسماعیلیه ایران و الموت جدا کرد و دستگاه دیگرى در شام براى فریب مردم ترتیب داد و قلاع فراوانى در شام بنا کرد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 237  با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>