پرش به محتوا

تومنیه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۱
جز
جایگزینی متن - 'ك' به 'ک'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
خط ۱۳: خط ۱۳:


==عقاید==
==عقاید==
ابو معاذ معتقد بود ايمان حالتى است كه آدمى را از كفر نگه می دارد. از نگاه وی ایمان مجموعه خصلت هايى است كه ترك همگى يا يكى از آن ها موجب کفر می شود. بنابراین با وجود یک خصلت یا چند خصلت ایمان محقق نمی شود مگر که تمام خصلت ها با هم باشد.
ابو معاذ معتقد بود ايمان حالتى است که آدمى را از کفر نگه می دارد. از نگاه وی ایمان مجموعه خصلت هايى است که ترک همگى يا يکى از آن ها موجب کفر می شود. بنابراین با وجود یک خصلت یا چند خصلت ایمان محقق نمی شود مگر که تمام خصلت ها با هم باشد.
وى مى ‏گفت که صرفا به دلیل ترک فرایض حکم به [[کفر]] کسی داده نمی شود مگر که نسبت به کفرش اجماع شود. البته چنین شخصی از آیین ایمان خارج نمی شود هر چند داخل مومنان نخواهد بود.
وى مى ‏گفت که صرفا به دلیل ترک فرایض حکم به [[کفر]] کسی داده نمی شود مگر که نسبت به کفرش اجماع شود. البته چنین شخصی از آیین ایمان خارج نمی شود هر چند داخل مومنان نخواهد بود.
معتقد بود فريضه ‏اى از ايمان نيست كه تركش «فسق» باشد. بر این باور بود که اگر كسى پيامبرى را بزند يا بكشد به تحقیق [[کافر]] است نه از این جهت که پیامبر را زده یا کشته بلکه به دلیل دشمنى و كينه ‏توزى است كه با او داشته و حق وى را پای مال کرده است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول،  ص 129 همراه با ویرایش و اصلاح جملات</ref>
معتقد بود فريضه ‏اى از ايمان نيست که ترکش «فسق» باشد. بر این باور بود که اگر کسى پيامبرى را بزند يا بکشد به تحقیق [[کافر]] است نه از این جهت که پیامبر را زده یا کشته بلکه به دلیل دشمنى و کينه ‏توزى است که با او داشته و حق وى را پای مال کرده است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول،  ص 129 همراه با ویرایش و اصلاح جملات</ref>


==تفسیر ثواب و عذاب==
==تفسیر ثواب و عذاب==
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۸۹

ویرایش