۸۷٬۶۴۰
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «سميطيه از فرق «شيعه» و پيروان يحيى بن سميط بغدادى بودند.این فرقه به جهت اق...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
سمیطیه از فرق «شیعه» و پیروان یحیى بن سمیط بغدادى بودند.این فرقه به جهت اقتباس از نام مؤسس فرقه و انتساب به او، شمیطیه خوانده و در برخی از منابع سمطیه و شمطیه گزارش شده است. | |||
==مؤسس فرقه== | ==مؤسس فرقه== | ||
نام مؤسس این فرقه، با اختلاف گزارش شدهاست. برخی نام او را | نام مؤسس این فرقه، با اختلاف گزارش شدهاست. برخی نام او را یحیى بن شمیط خوانده اند و شهرستانى ابن ابى شمیط و مقریزى، یحیى بن شمیط الاحمسى و علامه مجلسى در «بحار الانوار» یحیى بن ابى السبط و فرقه او را «سبطیه» آورده است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 236</ref> | ||
==شرح حال== | ==شرح حال== | ||
خط ۸: | خط ۸: | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
سمیطیه پس از رحلت حضرت جعفر بن محمد (ع) | سمیطیه پس از رحلت حضرت جعفر بن محمد (ع) قایل به امامت پسرش عبد الله ملقب به افطح شدند. شیخ مفید می گوید که عبد الله پس از اسماعیل بزرگ ترین فرزند امام جعفر صادق (ع) بود، ولى منزلت و احترامى در پیش او نداشت. مامقانى در تنقیح المقال آورده است که یحیى بن ابى السبط مردى خبیث و در حدیث ضعیف بود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 236</ref> <ref>اشعری قمی سعد بن عبد الله ، المقالات و الفرق، تحقيق محمد جواد مشكور، تهران، سال 1963 میلادی، ص 224.</ref> <ref>مامقانی عبد الله، تنقيح المقال فى علم احوال الرجال، نجف اشرف، ج 3، ص 308.</ref> | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
[[رده: کلام ]] | [[رده: کلام ]] | ||
[[رده: مذاهب کلامی ]] | [[رده: مذاهب کلامی ]] | ||
<references /> |