بهره: تفاوت میان نسخه‌ها

<ref>تاریخ علم کلام در ایران و جهان، ص 140</ref>  <ref>طباطبایی سیدمحمد حسین، شیعه در اسلام، قم، نشر جامعه مدرسین، چاپ سیزدهم ص  68</ref>

پس از مرگ المستنصر، هـشـتـمـیـن خلیفه فاطمی و امام اسماعیلی‌ها، اختلافی بین اسماعیلیان بروز نمود.وی دارای دو پسر بود که نام یکى نزار و نام دیگرى مستعلى بود. گروهی از اسماعیلیان، نزار‌ ‌پسر بزرگ وی را رهبر اسماعیلیه‌ها دانستند و گروه دیگر، مستعلی فرزند کوچک وی را <ref>تاریخ علم کلام در ایران و جهان، ص 141</ref> <ref>سبحانى‏ جعفر، بحوث فی الملل و النحل، قم، نشر موسسة النشر الاسلامی، موسسه امام صادق، ج ‏8، ص 155</ref>

نزار به اسکندریه گریخت و بعد از دستگیری به قتل رسید. پس از آن، «اسماعیلیه» ایران به طرفدارى از نزار فرقه ‏اى به نام «[[نزاریه]]» تشکیل دادند که [[حسن صباح]] و جانشینان او و «[[آغاخانیه]]» از این طایفه‏ اند و پیروان مستعلی‌‌ ‌به «مستعلیون» معروف شدند که بــاقـی مـانـده آنـان که در یمن و هند هستند، امـروزه بـه «بهره» موسوم‌اند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 108

</ref> <ref>سبحانی جعفر،بحوث فی الملل و النحل، قم، نشر موسسه امام صادق، ج ‏8، ص 28</ref> <ref>قاضى نعمان‏، تأویل الدعائم، قاهره، نشر دار المعارف، چاپ اول، ج ‏2، ص 10</ref> نقل شده است که اولین پیشوا و امام بهره، عاده عبداللّه یمنى بود و به نشر دعوت خود در هند پرداخت. پس از وى شخصی به نام محمد على در سال 532 هجرى قمری وارد هند شد وی تا سال 1297 میلادى تحت حمایت مهاراجگان هندوى گجرات بود.  در آن سال حاکمان گجرات به اطاعت پادشاهان دهلى در آمدند و مردم «بهره» مورد جفاى سلاطین مسلمان سنى گجرات قرار گرفتند.