confirmed
۵٬۹۲۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
وی پیشوای فرقه ای از خوارج به نام عطیه بود. ر برخی از منابع تاریخی و کلامی، نام «عطیة بن اسود یشکرى» و در برخی دیگر عطبه بن اسود حنفی ثبت شده است. | وی پیشوای فرقه ای از خوارج به نام عطیه بود. ر برخی از منابع تاریخی و کلامی، نام «عطیة بن اسود یشکرى» و در برخی دیگر عطبه بن اسود حنفی ثبت شده است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 334</ref> <ref><ref>طبری محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، تحقیق ابراهیم، محمد أبو الفضل، بیروت، نشر دار التراث، چاپ دوم، سال 1387 قمری، ج 5، ص 566،</ref> </ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 334</ref> <ref><ref>حمیری ابو سعید بن نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفی، تهران، سال 1972 میلادی، ص 170</ref> <ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الإسلامیین و اختلاف المصلین، ویسبادن، فرانس شتاینر، سال 1400 قمری، چاپ سوم، ص 92</ref> <ref>سمعانی عبدالکریم بن محمد، الأنساب، حیدر آباد هند، مطبعه مجلس، ج 9، ص 238</ref>> او نخست از اصحاب نجدة بن عامر حنفى بود و وى را از جانب خود به سيستان فرستاد. او سپس به مرو رفته و مذهب خويش را آشكار ساخت.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 334</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 334</ref> <ref>زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج 4، ص 237، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ هشتم، 1989م.</ref><ref>مقریزی تقی الدین ابو العباس، الخطط، قاهره، سال1930- 1911 میلادی، ج 2 ص 354.</ref> | ||
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 334</ref> <ref> | |||
</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 334</ref> <ref><ref>حمیری ابو سعید بن نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفی، تهران، سال 1972 میلادی، ص 170</ref> <ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الإسلامیین و اختلاف المصلین، ویسبادن، فرانس شتاینر، سال 1400 قمری، چاپ سوم، ص 92</ref> <ref>سمعانی عبدالکریم بن محمد، الأنساب، حیدر آباد هند، مطبعه مجلس، ج 9، ص 238</ref>> او نخست از اصحاب نجدة بن عامر حنفى بود و وى را از جانب خود به سيستان فرستاد. او سپس به مرو رفته و مذهب خويش را آشكار ساخت.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 334</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 334</ref> <ref>زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج 4، ص 237، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ هشتم، 1989م.</ref><ref>مقریزی تقی الدین ابو العباس، الخطط، قاهره، سال1930- 1911 میلادی، ج 2 ص 354.</ref> | |||
<ref>حمیری ابو سعید نشوان، الحور العين، تحقيق كمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 170</ref> | <ref>حمیری ابو سعید نشوان، الحور العين، تحقيق كمال مصطفى، مصر، سال 1948 میلادی، ص 170</ref> | ||
<ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين، مصر، مجلد اول سال 1950، مجلد دوم سال 1954 میلادی، ج 2، ص 164.</ref> | <ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين، مصر، مجلد اول سال 1950، مجلد دوم سال 1954 میلادی، ج 2، ص 164.</ref> |