حرقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

اولا: زیرا دوباره زنده نخواهند شد و خداوند فرموده است: إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا یَمُوتُ فِیها وَ لا یَحْیى‏» سوره طه، آیه 74. یعنى: هر كسی که گناهکار باشد و نزد پروردگار خویش برود، همانا او را دوزخى است كه در آن نه مى‏ میرند و نه زنده مى‏ شوند.

ثانیا: کفر ایشان دلیلی دیگر است که چون فقط یک بار دچار کفر شده اند، سپس به همان كفر خود ادامه دادند و كیفر ایشان مطابق با جنایت آنان است. از این جهت  فقط یك بار در آتش دوزخ می سوزند. <ref>شکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 152  با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> صاحب کتاب «دبستان المذاهب» مى ‏نویسد: حرقیه از [[جهمیه ‏]]<nowiki/>اند و معتقدند که اهل آتش آن چنان خواهند سوخت که هیچ نشانی از آنان باقی نخواهد ماند.<ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملك، دو جلدی، چاپ تهران، ج2، ص 89</ref> <ref>العراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله الحسن، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 92</ref> <ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص272</ref>