ابوبکر عبدالله بن طاهر طایی ابهری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''أَبُو بَکْر عَبْد اللَّهِ بن طَاهِر الأبهریّ''' یکی از علمای بزرگ [[اهل سنت]] متصوفه در قرن چهارم هجری بود<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص295-298، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. ابوعبدالرحمن سلمی در مورد او می گوید: او ار اجلای مشایخ منطقه جبل بود و عالمی متقی بود. مهلب بن أَحْمد الْمصْرِیّ نیز در مورد او می گوید: نفعی که در دیدار ابن طاهر ابهری بیش از دیگر مشایخ [[تصوف]] بود. ابونعیم اصفهانی نیز در مورد او می گوید: رایت بزرگواری بر او عنایت شده بود. زبانش در شرح [[توحید]] توانا بود و خداوند به او کرم نموده بود<ref>حلیة الأولیاء، أبو نعیم الأصبهانی، ج4، ص424</ref>. ابن طاهر از معاصران [[شبلی|ابوبکر شبلی]] بود و با یوسف بن الحسین رازی هم صحبت بود و با مظفر قرمیسینی و شیوخ دیگر رفاقت داشت<ref>لواقح الأنوار فی طبقات الأخیار، الشعرانی، ج1، ص96</ref>. وی در حدود سال 330 هجری قمری درگذشت<ref>الرسالة القشیریة، أبوالقاسم القشیری، ص128</ref>.