صباحیه (منسوب به ابوالصباح سمرقندی): تفاوت میان نسخه‌ها

این فرقه قایل اند که جهان قدیم است و خلقت با [[خدا|خداى تعالى]] مى باشند. معتقدند که خداوند پیوسته آفریدگان خود را مى ‏بیند به گونه ای که حتی یك چشم بر هم زدن از دیدن آن ها غافل نیست. [[ابلیس]] دشمن خداوند است، زیرا که پیوسته به شیطنت مشغول است.

پیروان این فرقه، ذبایح [[اهل كتاب]] و [[نكاح]] با زنان آنان را «[[حرام]]» می دانند. می گویند که ابو بكر در كشتن اهل رده و اسیر كردن آنان خطا كرد.  

آنان باور دارند  که چگونه مى‏ توان قاتل عمار را یاغى و سركش خواند در حالى كه او بر اصحاب معاویه خروج كرد. از منظر صباحیه منسوب به ابو الصباح سمرقندی؛ عثمان مظلومانه كشته شد، زیرا تنها  افراد مرتد، زنا کار و قاتل را می توان کشت در حالی که عثمان مرتکب چنین گناهانی نشده بود. به عقیده آن ها،  هر كسی كه ادعاى امامت كند و در كار خود پیروز شود، پیروی از او واجب است. بنا بر اعتقاد آنان،  على (ع) در جنگ با معاویه خطا كرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 297 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>الیمانی یحیی بن مرتضی، المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل، تحقیق دكتر محمد جواد مشكور، چاپ بیروت، ص 120</ref>