۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جعفریه (پیروان فقهی جعفر بن محمد): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می توان' به 'می‌توان') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | |||
| عنوان = جعفریه (پیروان فقهی جعفر بن محمد) | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام = جعفریه (پیروان فقهی جعفر بن محمد) | |||
| نام رایج = جعفریه | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری = | |||
| مبدأ شکل گیری = | |||
| موسس = | |||
| عقیده = | |||
}} | |||
'''جعفریه'''، از پیروان فقهی «حضرت [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق]]» (80- 148) ششمین امام [[امامیه|شیعه امامیه]] هستند. | |||
==تاریخچه== | == تاریخچه == | ||
دوره | دوره زندگانی [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه‌السلام)]] مصادف با اواخر دوره [[بنی امیه|بنی‌امیه]] و اوائل روزگار [[عباسیان|بنی‌عباس]] بود. بنابر‌این، به‌سبب اختلافاتی که میان [[امویان]] و [[عباسیان]] وجود داشت، [[شیعه|شیعیان]] فارغ‌البال بوده و نیز به سبب طولانی بودن عمر [[جعفر بن محمد (صادق)|حضرت‌صادق (علیه‌السلام)]] نسبت به‌دیگر امامان؛ دستگاه حکومتی بنی‌امیه و بنی‌العباس فرصت مزاحمت برای آن حضرت و نیز شیعیان را نداشتند. | ||
==وجه تسمیه== | آن حضرت در مدت طولانی امامت خود، موفق شد تا نظم و ترتیبی به وضع «شیعه» امامیه بدهند و فقه شیعه را تدوین نمایند، از این‌جهت، امام‌صادق (علیه‌السلام) را «حبر‌الامة» یعنی دانشمند [[امت اسلامی|امت‌اسلام]] و [[فقیه]] [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|آل‌محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)]] خوانده‌اند. | ||
جعفریه | بیشتر [[حدیث|احادیث]] فقهی «شیعه» از آن‌حضرت روایت شده است و به همین دلیل، فقه شیعه را «[[فقه جعفری]]» و مذهب او را «[[مذهب جعفری]]» نامیدند. | ||
در مجلس درس آن‌حضرت که در [[مدینه]] تشکیل میشد، جمع بسیاری از بزرگان حاضر میشدند و از محضر ایشان کسب فیض می‌کردند که می‌توان به [[ابوحنیفه]]، [[مالک بن انس|مالک‌بن‌انس]]، [[جابر بن حیان|جابر‌بن‌حیان]]، [[زرارة بن اعین|زرارة‌بن‌اعین]] و دو فرزندش، به‌عنوان مشهور‌ترین شاگردان آن حضرت اشاره کرد. | |||
== وجه تسمیه == | |||
جعفریه در واقع به‌معنای فقه جعفری است، چون بسیاری از احادیث فقهی شیعه و مستندات آن نسبت به دیگر امامان، از حضرت صادق (علیه‌السلام) روایت شده است. از این‌رو، فقه امامیه را فقه جعفری و مذهب شیعه را مذهب جعفری نیز نامیده‌اند. | |||
<ref> | <ref> | ||
دلائل الامامة، منسوب به محمد بن جریرطبری آملی، قم، نشر موسسه البعثه، سال 1413 قمری، ج۱، ص۲۴۷</ref> | دلائل الامامة، منسوب به محمد بن جریرطبری آملی، قم، نشر موسسه البعثه، سال 1413 قمری، ج۱، ص۲۴۷</ref> <ref>ابن عطیه، المناظرات بین فقهاء السنة و فقهاء الشیعة، بیروت، سال 1419 قمری و 1999 میلادی، ج۱، ص ۶۳</ref>. | ||
<ref>مجلسی محمد باقر، بحارالانوار، ج۴۷، ص ۹.</ref> <ref>کاشف الغطاء علی، کتاب أدوار علم الفقه و أطواره، بیروت، سال 1399 قمری و 1979 میلادی، ج۱، ص۱۰۰ـ۱۰۴</ref> | <ref>مجلسی محمد باقر، بحارالانوار، ج۴۷، ص ۹.</ref> .<ref>کاشف الغطاء علی، کتاب أدوار علم الفقه و أطواره، بیروت، سال 1399 قمری و 1979 میلادی، ج۱، ص۱۰۰ـ۱۰۴</ref>. | ||
== موارد اختلافی فقه جعفری با مبانی فقهی اهل‌سنت == | |||
مهم‌ترین اختلاف [[مذهب شیعه|شیعه]] با [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] درباره جانشینی رسول‌خداوند است که شیعه آن را به «[[نص جلی|نص جلیّ]]» و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌تسنن]] به «[[اختیار]]» امت میدانند. | |||
اما به جز این مسأله اساسی، اختلافات شیعه و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] در [[اجتهاد]] و ادله و اصول و فروع [[عبادت|عبادات]] و معاملات و [[نکاح]] است. | |||
مبانی تشریع در مذهب شیعه «کتاب‌اللّه»، «[[سنت]]»، «[[اجماع]]» و «[[عقل]]» است. در [[سنت پیامبر|سنت]] [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)]]، شیعه احادیثی را میپذیرد که از صافی عترت یعنی [[اهل بیت|اهل‌بیت]] رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) گذشته باشد و آن [[احادیث]] در نزد ایشان معروف به «اخبار» است. | |||
«[[اجماع]]» نزد شیعه، اتفاق علمای شیعه امامیه است بر قول امام معصوم. «[[قیاس]]» نزد اخباریون شیعه [[حرام]] است، ولی نزد «اصولیون» مورد قبول است. در فروع فقه، مذهب «شیعه امامیه» با [[شافعیه|مذهب شافعی]] اختلاف چندانی ندارد. از مسائل مورد اختلاف ایشان با سنت و جماعت، جایز دانستن «[[متعه]]» و یا زناشویی موقت و بعضی از مسائل [[ارث]] و غیره است. شیعه امامیه جعفریه درباره «[[عدل]]» معتقد است که عدل از «[[صفات ثبوتیه]]» خداوند است و تصوّر عدول از آن و گرائیدن خدا به ستم، جایز نیست. خداوند به بندگان خود تکلیف ما لا‌یطاق نمیفرماید و بیش از آنچه سزاوارند، آنان را عذاب نمی‌کند و چون «عادل» است هیچگاه فعل حسن و نیکو را ترک نکرده و کار زشت و قبیح از او سر نمیزند. با اینکه قادر به اعمال نیک و زشت هست، اما جز به‌فعل نیک نمیگراید. چون خداوند «حکیم» است، پس باید فعل او از روی [[حکمت]] و بر حسب نظام اکمل باشد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 140 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>.<ref>محمصانی صبحی رجب، فلسفة التشریع فی الاسلام، ص 53- 56.</ref><ref>عقاید الشیعة، ص 15- 17.</ref> <ref>کاشف‌الغطاء محمد حسین، اصل الشیعة و اصولها.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[عباسیان]] | |||
* [[مالک بن انس]] | |||
* [[زرارة بن اعین|زرارة‌بن‌اعین]] | |||
== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده: فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||