برغوثیه: تفاوت میان نسخه‌ها

موسس این فرق در بیشتر عقایدش پیرو کیش [[حسین بن محمد نجّار]] بود، ولی در نظریه کسب این که چه کسی فاعل  است و نیز درباره افعال متولده که افعال ثانویه نامیده می‌شوند با نجار  مخالف بوده آن را فعل خدا می دانست با این توضیح که اگر کسی سنگی پرتاب کرد، عمل نخستین که (پرتاب سنگ است، (کسب) یا (اکتساب) نامیده می‌شود، اما حرکاتِ بعدیِ سنگ در هوا که حرکات (تولیدی) خوانده می‌شود، نتیجه عمل انسان یا خود عمل انسان نیست، بلکه فعل خداوند است. زیرا خداوند طبیعت سنگ را چنان آفریده است که اگر پرتاب شود، به طور طبیعی در هوا حرکت کرده و در مکانی سقوط خواهد کرد. نتیجه عملی این بحث آن است که اگر سنگِ پرتاب شده به کسی بخورد، این حرکت و تصادم آخری سنگ از خدا است. و یا  حیوان را به گونه‌ای آفریده که اگر او را بزنند، درد را احساس می کند و نسبت به آن واکنش نشان می‌دهد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 100 با ویرایش و اصلاح گسترده عبارات.</ref>