پرش به محتوا

جناحیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ مارس ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'می دانست' به 'مى‌دانست'
جز (جایگزینی متن - 'می رفت' به 'می‌رفت')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'می دانست' به 'مى‌دانست')
خط ۱۶: خط ۱۶:


==اعتقادات==
==اعتقادات==
جناحیه عبدالله بن معاویه  را امام می دانستند و معتقد بودند که علم چون علف در دل او می روید و او را خدا و مظهر رسول الله می دانستند و از اباحیه به شمار می‌رفتند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی ، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص</ref> 142
جناحیه عبدالله بن معاویه  را امام مى‌دانستند و معتقد بودند که علم چون علف در دل او می روید و او را خدا و مظهر رسول الله مى‌دانستند و از اباحیه به شمار می‌رفتند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی ، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص</ref> 142
<ref>خطط مقریزى، ج 4، ص 176.</ref>آنان‌ همچنین‌ به‌ حلول‌ و [[تناسخ]] معتقد بودند و می‌گفتند ارواح‌ از بدنی‌ به‌ بدنی‌ دیگر منتقل‌ می‌شوند.
<ref>خطط مقریزى، ج 4، ص 176.</ref>آنان‌ همچنین‌ به‌ حلول‌ و [[تناسخ]] معتقد بودند و می‌گفتند ارواح‌ از بدنی‌ به‌ بدنی‌ دیگر منتقل‌ می‌شوند.
به باور آنان‌ روح خدا در آدم‌ حلول‌ کرد و از او به‌ دیگر پیامبران‌ رسید تا به‌ حضرت‌ رسول‌ صلی‌اللّه‌علیه‌ وآله ‌وسلم‌، سپس‌ در علی‌ و فرزندانش‌ حسن‌ و حسین‌ علیهم‌السلام‌ و محمد بن‌ حنفیه‌ و از محمد بن‌ حنفیه‌ در فرزندش‌ ابوهاشم‌ و از او در عبداللّه‌ بن‌ معاویه‌ حلول‌ کرد.<ref>سعد بن‌ عبداللّه‌ اشعری‌، کتاب‌ المقالات‌و الفرق، ج۱، ص‌ ۴۲، چاپ‌ محمدجواد مشکور، تهران‌ ۱۳۶۱ ش‌.</ref> <ref> عبدالقاهر بن‌ طاهر بغدادی‌، الفرق‌ بین‌الفرق، ج۱، ص‌ ۲۵۵، چاپ‌ محمد محیی‌الدین‌ عبدالحمید، بیروت‌: دارالمعرفة،) بی‌تا</ref> <ref> محمد بن‌ عبدالکریم‌ شهرستانی‌، الملل‌ و النحل‌، ج‌ ۱، ص‌ ۲۴۴، چاپ‌ احمد فهمی‌ محمد، قاهره‌ ۱۳۶۷ـ ۱۳۶۸/ ۱۹۴۸ـ۱۹۴۹، چاپ‌ افست‌ بیروت‌) بی‌تا).</ref> <ref>نشوان‌ بن‌ سعید حمیری‌، الحورالعین، ج۱، ص‌ ۱۶۱، چاپ‌ کمال‌ مصطفی‌، چاپ‌ افست‌ تهران‌ ۱۹۷۲.</ref>  مچنین‌ معتقد بودند که‌ ارواح‌ یاران‌ پیامبر در بدن ایشان‌ جای‌ گرفته‌ است‌ و ازاین‌رو نام‌ آن ها را بر خویش‌ می‌نهادند  
به باور آنان‌ روح خدا در آدم‌ حلول‌ کرد و از او به‌ دیگر پیامبران‌ رسید تا به‌ حضرت‌ رسول‌ صلی‌اللّه‌علیه‌ وآله ‌وسلم‌، سپس‌ در علی‌ و فرزندانش‌ حسن‌ و حسین‌ علیهم‌السلام‌ و محمد بن‌ حنفیه‌ و از محمد بن‌ حنفیه‌ در فرزندش‌ ابوهاشم‌ و از او در عبداللّه‌ بن‌ معاویه‌ حلول‌ کرد.<ref>سعد بن‌ عبداللّه‌ اشعری‌، کتاب‌ المقالات‌و الفرق، ج۱، ص‌ ۴۲، چاپ‌ محمدجواد مشکور، تهران‌ ۱۳۶۱ ش‌.</ref> <ref> عبدالقاهر بن‌ طاهر بغدادی‌، الفرق‌ بین‌الفرق، ج۱، ص‌ ۲۵۵، چاپ‌ محمد محیی‌الدین‌ عبدالحمید، بیروت‌: دارالمعرفة،) بی‌تا</ref> <ref> محمد بن‌ عبدالکریم‌ شهرستانی‌، الملل‌ و النحل‌، ج‌ ۱، ص‌ ۲۴۴، چاپ‌ احمد فهمی‌ محمد، قاهره‌ ۱۳۶۷ـ ۱۳۶۸/ ۱۹۴۸ـ۱۹۴۹، چاپ‌ افست‌ بیروت‌) بی‌تا).</ref> <ref>نشوان‌ بن‌ سعید حمیری‌، الحورالعین، ج۱، ص‌ ۱۶۱، چاپ‌ کمال‌ مصطفی‌، چاپ‌ افست‌ تهران‌ ۱۹۷۲.</ref>  مچنین‌ معتقد بودند که‌ ارواح‌ یاران‌ پیامبر در بدن ایشان‌ جای‌ گرفته‌ است‌ و ازاین‌رو نام‌ آن ها را بر خویش‌ می‌نهادند  
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۸۶۱

ویرایش