حديث: تفاوت میان نسخه‌ها

حدیث در لغت به معناى چیز تازه<ref>العین, خلیل‌بن احمد، ج 2، ص 177، ذیل «حدث»</ref> ، ضد قدیما<ref>لمنهل الروی,ابن‌جماعه، ص 30</ref>  است. و به کلام و خبر نیز حدیث می گویند، خواه کم باشد خواه زیاد.<ref>تهذیب اللغه ازهرى، ج 4، ص 405، ذیل «حدث</ref> و به تعریف جامع‌تر، هر سخنى است که انسان از طریق شنیدن یا وحى، در خواب یا بیدارى، با آن مواجه شود.<ref>المفردات، راغب اصفهانى، ذیل «حدث</ref>. سخن و کلام را از آن‌رو حدیث نامیده‌اند که اجزاى آن به‌تدریج و پی‌درپى پدیدار می‌شوند.<ref>المنهل الروی، ابن‌جماعه، ص 30</ref>  جمع حدیث، برخلاف قاعده، احادیث است <ref>]رجوع کنید به لسان العرب, ابن‌منظور، ذیل «حدث</ref>، زیرا مفرد احادیث، اُحدوثه است که مترادف است با حدیث. <ref>رجوع کنید به تهذیب اللغه ازهرى، ج 4، ص 405، ذیل «حدث»</ref>  واژه حدیث در قرآن 28 بار، 23 بار به صورت مفرد و 5 بار به صورت جمع آمده است. کاربرد واژه حدیث به صورت مفرد و جمع در قرآن برای اشاره به سرگذشت پیشینیان و در موارد متعددى به معناى مطلق کلام و خبر به کار رفته است <ref>براى نمونه رجوع کنید به تحریم: 3؛ طه: 9؛ طور: 34؛ نجم: 59؛ نساء: 78، 140</ref>  

به زنجیره راویان متن حدیث سند می گویند.